ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΠΡΟΤΥΠΑ ΚΑΙ… ΕΛΜΕ!
 Είμαι «παιδί» της τελευταίας τάξης της Ζωσιμαίας Σχολής, ως Προτύπου Γυμνασίου και δεν έχω κανένα λόγο να «ανωνυμογραφήσω», καταθέτοντας τη γνώμη μου, που είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτήν της ΕΛΜΕ Ιωαννίνων, που αποτελεί το τοπικό παρακλάδι της ΟΛΜΕ.
Εκείνες τις εποχές λοιπόν, εμείς τα «χωριατάκια», σε ηλικία δέκα ετών, δεν είχαμε κανένα απολύτως λόγο να μη θελήσουμε να αναμετρηθούμε με τους συνομηλίκους μας της… «ελίτ» της πόλης, ούτε και κανένας μας το απαγόρευε, αλλά ούτε και επρόκειτο να… καταστραφούμε σε περίπτωση αποτυχίας! Το «Γυμνάσιο Αρρένων» ήταν εκεί και ο στίβος ελεύθερος για ανταγωνισμό!
Όπως και να ‘χει όμως το πράγμα, πλήθος χωριατάκια πετύχαμε στις εξετάσεις για φοίτηση στην Ζωσιμαία Σχολή και απολύτως αρμονικά με τους συνεπιτυχόντες μας της πόλης, γνωρίσαμε το ξακουστό Σχολείο μας και προ παντός τους καθηγητές του, οι οποίοι ήταν οι ίδιοι που μας συνόδεψαν διδάσκοντάς μας στα δύσκολα χρόνια του πολέμου, της κατοχής, της αντίστασης, της απελευθέρωσης, της ανταρτοπληξίας.
Η σκιά και το όνομα του Σχολείου μας, μας συνόδεψε κι όταν ανοίξαμε τα φτερά μας για τις Πανεπιστημιακές μας σπουδές, όπου και πάλι, χωριατόπαιδα και «ελίτ» μπήκαμε στον συναγωνισμό με όλα τα άλλα Ελληνόπουλα και με σημαντική επιτυχία αλήθεια.
Δεν μπορώ να καταλάβω επομένως την τόση… απέχθεια της τοπικής ΕΛΜΕ προς τα πρότυπα και πειραματικά Γυμνάσια και Λύκεια, αν και διαβάζοντας κάποιος απλά και μόνο το κείμενο της ανακοινώσεώς της αντιλαμβάνεται αμέσως την… ξύλινη προέλευσή του και λυπάται κατάκαρδα βλέποντας ένα τέτοιο «δοτό» κείμενο προερχόμενο από «λειτουργούς» της Μέσης Εκπαίδευσης, οι οποίοι δεν θέλησαν να βάλουν κάτω την ελεύθερη σκέψη τους, αυτήν που θέλουμε να μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά μας. Άσε που πληροφορήθηκα ότι υπάρχει και ανάλογη ΕΛΜΕ των Προτύπων, η οποία περιέργως… σιωπά. Όσο για την Ένωση Γονέων του… Δήμου Ιωαννιτών αυτή θα πρέπει πρώτα να… αποκαλύψει την ταυτότητά της και ύστερα να… ομιλεί!

ΤΟ… ΑΓΑΛΜΑ!
 Ως γνωστόν… κακή τη μοίρα, οι Έλληνες δολοφόνησαν μόνοι τους τον γνήσιο Έλληνα Κυβερνήτη τους Ιωάννη Καποδίστρια και θερμοπαρακαλώντας εγκατέστησαν έναν ξένο για να τους… κυβερνήσει ως Βασιλιάς! Αυτός ο ξενόφερτος θεσμός πέρασε από «σαράντα κύματα» ώσπου να φτάσει στο ζεύγος Παύλου και Φρειδερίκης.
Δεν τα εξιστορώ. Είναι γνωστά. Που να πάρει ο δαίμονας, οι εκάστοτε… έπρεπε να παντρευτούν γαλαζοαίματη για να μη νοθευτεί η διαδοχή! Μία από αυτές ήταν και η Φρειδερίκη, βασιλεύουσα απολύτως νόμιμα, ύστερα από το μεταπολεμικό δημοψήφισμα, που επανέφερε στον θρόνο του τον… προπολεμικό Βασιλέα Γεώργιο τον Β’, του οποίου διάδοχος ήταν ο Βασιλιάς Παύλος Α’ και μετά τον θάνατό του ο Βασιλιάς Κωνσταντίνος. Μητέρα λοιπόν του Κωνσταντίνου ήταν η Βασιλομήτωρ Φρειδερίκη, η οποία είχε την συνήθεια να χώνει την ουρά της στα της διακυβέρνησης της χώρας και επί Παύλου, πόσο μάλλον όταν τον πρόωρα θανόντα Παύλο διαδέχτηκε ο νεαρός υιός της Κων/νος.
Τέλος πάντων, επί Παύλου του Α’ διεξάγονταν στην Ελλάδα ο ανηλεής ξενοκίνητος ανταρτο-συμμοριτοπόλεμος με σκοπό την ανακήρυξη της Ελλάδος ή μέρους της σε έναν εκ των πολλών «δορυφόρων» της Ε.Σ.Σ.Δ., των οποίων την… «καλοζωία» γνωρίσαμε μετά το 1990!
Στην Ελλάδα δεν τα κατάφεραν! Μία από τις προσπάθειές τους ήταν και η κατάληψη της Κόνιτσας για να την ανακηρύξουν πρωτεύουσα του… «συμμοριοκράτους» με επικεφαλής τον «στρατηγό» των «συμμοριών» Μάρκο Βαφειάδη.
Η Φρειδερίκη προσπαθώντας να βοηθήσει μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα, θέλησε να συμπαρασταθεί σε ορφανά του πολέμου καθώς και άλλα μη έχοντα πού την κεφαλήν κλίναι! Τα περί… «παιδομαζώματος» ας τα αναζητήσουν αλλού οι Έλληνες αριστεροί!
Και επειδή η Φρειδερίκη επισκέφτηκε την Κόνιτσα μέσα στην «κλαγγή» εκείνου του πολέμου για ενθάρρυνση του στρατού και των κατοίκων της, της ανηγέρθηκε ύστερα ένα άγαλμα φιλοτεχνημένο από σπουδαίο Έλληνα καλλιτέχνη (Τόμπρο).
Οι δικτάτορες της εφταετίας το απέσυραν στο όνομα της… «δημοκρατικής δικτατορίας» τους! Ζητείται ορθά η επανατοποθέτησή του. Οι Έλληνες αριστεροί εκτίθενται κατάφορα με την αήθη αντίδρασή τους, για ένα άγαλμα!
Γι - Πας