ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΤΩΝ… ΗΜΕΡΩΝ!
 Είναι κρίμα! Κάποτε, έστω, ήταν Δήμαρχος Πάρου και έτσι μπόρεσε να αρθρώσει δυο κουβέντες, που μπόρεσαν να τον κάνουν να συμμαζευτεί από τον Γ.Α. Παπανδρέου και να γίνει στέλεχός του! Τώρα, αυτοκατατάχτηκε στους κράχτες του Α. Τσίπρα, χωρίς την… άδεια τάχα του ΓΑΠ, εγώ δεν το πολυπιστεύω, όπως και για την κυρία Μαριλίζα. Από κει λοιπόν ο τ. Δήμαρχος Πάρου, εξαπολύει τους μύδρους του εναντίον του κ. Κ. Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του.
Τον παρακολούθησα προχθές να σχολιάζει τις λεπτομέρειες των κρατικών παρεμβάσεων στην δραματική πυρκαγιά των Κεχριών. Ήταν αξιολύπητος, όταν μάλιστα αυτές τις ώρες είναι σε εξέλιξη η δίκη για τους υπεύθυνους της πυρκαγιάς του Ματιού, όταν λαμπάδιασαν ζωντανοί ή πνίγηκαν στην θάλασσα 102 άνθρωποι, γέροι, ενήλικες και παιδιά, χώρια που ακόμα κυκλοφορούν τυραννισμένοι εγκαυματίες.
Τι συγκρίσεις μπορεί να κάνει ο κ. Ραγκούσης για το «κράτος» των δυο περιπτώσεων; Τελοσπάντων, ας τα αφήσουμε αυτά.
Η Ελλάδα, όχι σαν παρίας αλλά ισάξια, συμμετείχε αυτές τις μέρες στην δραματική σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. για να αποφασιστεί το οικονομικό κονδύλι που χρειάζεται για την οικονομική ανόρθωσή της, ύστερα και… μέσα ακόμα στην πανδημία. Χρειάστηκαν τέσσερις μέρες σκληρών συζητήσεων για να ληφθεί η τελική απόφαση που ευνοεί κατάφορα την Ελλάδα στην λήψη των κονδυλίων επιδότησης, αλλά και στα ευνοϊκά δάνεια.
Δίκαια ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος συμμετείχε ισάξια στις συζητήσεις μαζί με τον Γάλλο, τον Ιταλό, τον Ισπανό, τον Πορτογάλο, υπό την αιγίδα της κ. Μέρκελ, η οποία μάλιστα τον ευχαρίστησε για την γόνιμη συμμετοχή του, χωρίς θριαμβολογίες είπε ότι είναι μεγάλη ευκαιρία για την πατρίδα μας να χρησιμοποιήσει εποικοδομητικά αυτά τα χρήματα.
Είναι ευκαιρία, μετά την οικονομική κρίση και την πανδημία, η Ελλάδα να έχει στην διάθεσή της αυτά τα κονδύλια για την ανάπτυξή της. Προσωπικά, είμαι βέβαιος ότι αυτό θα συμβεί! Φυσικά, είναι κι άλλοι, μεταξύ των οποίων πρώτος ο κ. Τσίπρας που πιστεύουν το αντίθετο!
Και μέσα σ’ όλα αυτά, έχουμε και τον Ερντογάν! Φαίνεται πως όπως και ο Δαρείος, έβαλε και αυτός άνθρωπο να του υπενθυμίζει κάθε πρωί τους Έλληνες και τον Μητσοτάκη, ύστερα από τη νίλα του Έβρου!
Κατήγαγε κατ’ αρχήν την πρώτη του ανώδυνη νίκη στην Αγία Σοφία μετατρέποντας σε τζαμί και χώρο υποβαθμισμένης «λαϊκής αγοράς» ένα παγκόσμιο μνημείο για το οποίο θα έπρεπε να υπερηφανεύεται η Τουρκία που βρίσκεται στην επικράτεία της, έστω και σαν στοιχείο κατάκτησης! Αυτά τα χρόνια που η UNESCO το είχε υπό την αιγίδα της έτσι συνέβαινε και οι επισκέπτες το θαύμαζαν.
Τώρα ο Ερντογάν θέλει να το χρησιμοποιούν οι «δικοί» του έναν χώρο προσευχής στον Αλλάχ, κάτω από τις κουρτίνες που κρύβουν τις εικόνες της Παναγίας και των Αγίων της Χριστιανοσύνης. Εν έτει 2020! Το μέλλον θα δείξει το στυγνό έγκλημα.
Από την άλλη ξαμόλυσε τις απειλές με τα … πλεούμενά του για έρευνες στην Ελληνική υφαλοκρηπίδα. Διαπίστωσε άμεσα ότι η Ελλάδα δεν είναι «αποστρατικοποιημένη Κύπρος» και ότι διαθέτει ένοπλες δυνάμεις, τέτοιες που δεν φοβούνται υπεροπλίες όπως το 1940! Νομίζω ότι άρχισε να το καταλαβαίνει…

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΑΠΛΟ ΚΑΙ… ΑΘΟΡΥΒΟ!
Εδώ και μερικά χρόνια, στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Ιωαννιτών, υπάρχει ένα τμήμα που λέγεται «Κέντρο Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων ΡΟΔΑ», το οποίο εργάζεται πράγματι δημιουργικά και αθόρυβα. Λόγω ιδιότητας (παππούς γαρ) έτυχε να παρακολουθήσω μερικές εκδηλώσεις που απηχούν στα αποτελέσματα αυτής της δουλειάς και ήταν πραγματικά εντυπωσιακές.
Φέτος, λόγω πανδημίας, οργανώθηκε στον αίθριο χώρο του πανέμορφου «Μουσείου Αργυροτεχνίας» την Παρασκευή 24/6/2020 κάτι πιο απλό, όπως μας είπε η Δασκάλα του τμήματος κ. Γιάννα Κούλα, που το θεώρησε ένα παιχνίδι έκφρασης πάνω σε κείμενα των παιδιών της ομάδας εφήβων και το τιτλοφόρησε «ΕΙΝΑΙ ΚΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΠΟΥΜΕ». Οι υπεύθυνοι του Μουσείου ήταν όλοι παρόντες για την άψογη οργάνωση της παράστασης με την… χτυπητή απουσία παντός υπευθύνου του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου!
Όσο για την παράσταση, δεν είναι εύκολο σε κάποιον να εκφραστεί μπροστά στην φρεσκάδα των κειμένων και την εκφρασμένη αποτύπωση της ομάδας αυτών των εφήβων, όλων ανεξαιρέτως. Αξίζουν βέβαια όλα τα μπράβο στην κ. Γιάννα Κούλα, η οποία κατορθώνει να κρατά τόσο σταθερά δεμένη την ομάδα αυτών των παιδιών, ώστε να μπορούν ομαδικά να εκφράζονται με τόση… επαναστατική απλότητα. Μπράβο, μπράβο, μπράβο!
Όλοι μας οι παρόντες απολαύσαμε κάτι το πρωτόγνωρο, το φρέσκο, το νεανικό, καθοδηγούμενο με μαεστρία από μια ομάδα που στο τέλος έγινε ένα κουβάρι, με τη δασκάλα κλαίουσα από συγκίνηση…

Γι - Πας