ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!..
Αληθώς ο Κύριος. Αναφωνώ το Αληθώς, επειδή στάθηκα στη φράση του συνταρακτικού μηνύματος, του συνταρακτικότερου από την αρχιεπισκοπία του, του Αρχιεπισκόπου κ. Ιερώνυμου, «καθεύδει Χριστός»; Δηλαδή, ας μου συγχωρεθεί η εκλαϊκευμένη ερμηνεία της φράσης αυτής, «κοιμάται ο Χριστός»;
Με το ρητορικό αυτό ερώτημα, το οποίο όμως μπορεί να πλανάται στις φοβισμένες ψυχές του «απλού κοσμάκη», νομίζω πως θέλησε ο Μακαριώτατος να δώσει την απάντηση πως «ΟΧΙ». Ούτε μπορεί να είναι «υπεύθυνος» για την επέλευση του Ιού, αλλά ούτε ακόμα περισσότερο ότι «καθεύδει»! Με το μαρτύριό του, το οποίο, έστω και έξω από τις Εκκλησίες, στα σπίτια μας, ζήσαμε αυτές τις μέρες και με την θριαμβευτική Ανάστασή Του, μας δείχνει πως δεν θα πρέπει να φοβηθούμε από αυτό το… «περιστατικό της ζωής», του κορωνοϊού δηλαδή, επειδή με την πάντα φανερή βοήθειά Του θα ζήσουμε την Ανάσταση!
Συγχωρέστε με, ξέφυγα σε αφελείς θεολογικές περιπλανήσεις, οι οποίες όμως δεν φιλοδοξούν να είναι τέτοιες, αλλά αισθήματα ενός απλού Χριστιανού.
Αυτές τις εβδομάδες, τους μήνες δηλαδή, του κορωνοϊού, ζήσαμε εμείς οι Έλληνες πολίτες τις πρωτόγνωρες αποφάσεις μιας ασυνήθιστα πειθαρχημένης και οργανωμένης Ελληνικής πολιτείας, η οποία χωρίς κανέναν δισταγμό πήρε μέτρα, που άλλοι είχαν δειλιάσει να πάρουν έγκαιρα. Είδαμε, παρά την «αιμορραγία» προς το εξωτερικό, την ύπαρξη πανάξιων επιστημόνων της υγείας, οι οποίοι συστρατεύτηκαν κάτω από έναν… που δεν του φαίνονταν, θαυμαστό Σωτήρη Τσιόδρα και έδειξαν στο παγκόσμιο υγειονομικό γίγνεσθαι ότι η Ελλάδα υπάρχει, όπως υπήρξε το 1821 και όπως υπήρξε το 1940. Υπάρχει και αγωνίζεται στην κονίστρα των αγώνων ίσοις όροις, επειδή οι ΨΥΧΕΣ ξεπερνούν τα… «λιλιά» των λεγομένων ισχυρών κρατών.
Είδαμε επίσης μια Εκκλησία, που στάθηκε στο ύψος της δίπλα στον υποφέροντα λαό και την ηγεσία του, πολιτική και υγειονομική. Όπως πράττει πάντα η Ορθόδοξη Ελληνική Εκκλησία.
Είδαμε έναν ενορχηστρωτή της… τριάδας που προαναφέρθηκε, τον Πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ν’ αγκαλιάζει τους άξιους και να τους ενθαρρύνει να προχωρήσουν, σκεπτόμενοι μόνο την πατρίδα και τον λαό της μαζικά και χωρίς καμία διάκριση. Ήξερε πως έπρεπε να κερδίσουμε χρόνο, όπως καλύτερα απ’ αυτόν ήξεραν οι επιστήμονες και τον κερδίσαμε αυτόν το χρόνο, γιατί; Γιατί στο μεταξύ… άνοιξαν πολλά «πουγκιά» και η Πατρίδα οπλίστηκε πολύ καλύτερα εναντίον αυτού του αόρατου εχθρού, ώστε να μη τον φοβάται.
Είδαμε τέλος έναν ολόκληρο λαό, χτυπημένο καίρια από την μακρόχρονη οικονομική κρίση, που μόλις προσπαθούσε να πάρει ανάσες, να συστρατεύεται σαν μία γροθιά, αγνοώντας πλήρως αυτήν την κρίση και να ρίχνεται ορεξάτος και ακάθεκτος στη μάχη!
Η Δημόσια διοίκηση, οι γιατροί όλων των βαθμίδων, το υγειονομικό προσωπικό, από τους ΕΚΑΒίτες, τους τραυματιοφορείς, τους νοσηλευτές κάθε βαθμίδας, μέχρι και την τελευταία καθαρίστρια, έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους και θαυμάστηκαν! Όντως τους αξίζει κάθε έπαινος, μια και βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή. Κοντά τους, οι φαρμακοποιοί και το προσωπικό των φαρμακείων!
Οι αστυνομικοί κάθε βαθμίδας δεν σταμάτησαν στιγμή, με μεγάλη υπομονή αλήθεια, να πείθουν έστω τους ολίγους, ότι έπρεπε απαραιτήτως να εφαρμοστούν τα πρωτόγνωρα μέτρα, που συμπεριλάμβαναν κλειστές εκκλησίες και τελετές, ακόμα και κηδείες χωρίς κόσμο. Κλειστές εκκλησίες την Μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση!
Εργαζόμενοι στα ανοιχτά μαγαζιά, Super Markets, κλπ., ήταν όλοι ορεξάτοι στα πόστα τους, όπως επίσης και οι ντελιβεράδες αυτών των καταστημάτων και των φαγάδικων.
Τι να πει κανείς για ολόκληρο αυτόν το λαό που πειθάρχησε μαζικά στο σύνθημα: «Μένουμε σπίτι»; Λέμε μόνο ο Χριστός Ανέστη, η Ελλάδα Ανέστη. Αληθώς!

ΣΑΜΠΩΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΜΕΣ’ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ!..
Παραφράζοντας δύο στίχους του Κωστή Παλαμά, όταν τον κατηγόρησαν ότι ήταν κλεισμένος στους… τέσσερις τοίχους με τα βιβλία και αντικαθιστώντας την πρόθεση απ’ (από) με το επίρρημα μεσ’ (μέσα) θα γράψω: «σάμπως κι εμείς μεσ’ την καρδιά δεν είμαστε της φύσης και σαν πνοές δεν είμαστε και σαν φωτιές δεν καίμε;»…
Αναφέρομαι φυσικά στα περίφημα… «εξοχικά», τα οποία ο… «Κέρβερος» κ. Χαρδαλιάς τοποθέτησε, γενικεύοντας, στους… αποδιοπομπαίους τράγους. Αυτό έγινε επειδή κάποιοι «έξυπνοι» προσπάθησαν να παραβιάσουν την καραντίνα, επικαλούμενοι… βλάβες στα υδραυλικά και οδηγούσαν από την μια άκρη της Αττικής ή ακόμα και της Ελλάδας ως την άλλη για επιδιόρθωση!
Όχι, δεν αναφέρομαι εγώ στις βίλες της ματαιοδοξίας των οικονομικά ισχυρών, όπου οργανώνονταν πολύκοσμα και θορυβώδη events, ούτε σ’ αυτές των οικονομικά υποδεέστερων.
Αναφέρομαι στα σπίτια, συνήθως πατρικά, τα οποία είναι ζωντανοί οργανισμοί πλημμυρισμένοι από το παρελθόν, οι αναμνήσεις των οποίων χτίζουν μεθοδικά το μέλλον. Κι αυτά είτε επιδιορθώθηκαν, είτε χτίστηκαν γι’ αυτόν το σκοπό.
Φέτος το Πάσχα εκ των πραγμάτων… «σεβάστηκαν» τον κορωνοϊό και παρέμειναν κλειστά. Με την απαντοχή όμως να ξαναζωντανέψουν όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν. Για να γίνει αυτή η… νέα ανάσταση θα πρέπει να συντηρηθούν όχι μόνο τα ντουβάρια, αλλά και το περιβάλλον, αυτό που τα ομόρφυνε, οι κήποι, τα λουλούδια, τα δέντρα.
Αυτή τη δουλειά την κάνουν οι υπερήλικες, ο πρώτος στόχος του… ακατανόμαστου ιού! Το πρόγραμμα δείχνει ότι αυτοί θ’ αργήσουν να πάνε εκεί σ’ αυτά τα «ζωντανά» που κοιμούνται. Θα είναι κρίμα να μεταβούν κατ’ ευθείαν από τον ύπνο στο θάνατο!
Ο «Κέρβερος» της εισόδου προς τον Άδη και όχι της… εξόδου απ’ αυτόν, κ. Χαρδαλιάς, συμβουλευόμενος τον… «σύμμαχο» των ηλικιωμένων κ. Τσιόδρα είναι βέβαιο ότι θα βρουν τη λύση. Θα βρουν έναν… κωδικό που θα επιτρέπει έστω μια φορά την εβδομάδα να παρέχονται οι παράγοντες της ζωής σε αυτά τα κοιμώμενα ζωντανά. Ας τον προσθέσουν σε αυτόν της άθλησης των ηλικιωμένων!
Γι - Πας