ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Ο ΣΥΓΧΡΟΝΟΣ ΧΙΤΛΕΡΙΣΚΟΣ!..
Για μια φορά ακόμα θ’ ασχοληθώ μαζί του κι ελπίζω να συχωρεθώ από όσους τυχαίνει να διαβάζουν τα γραπτά μου. Ο άνθρωπος είναι «ειδική περίπτωση» της εποχής μας, που τόσο σοβαρά προβλήματα αντιμετωπίζει. Αυτός σώνει και καλά αποτελεί το «ένα».
Όλοι μας τον είχαμε συμπαθήσει από την εποχή που ήταν Δήμαρχος της «Πόλης» και δημιούργησε τόσο καλές σχέσεις με την Ντόρα, τον Αβραμόπουλο και… κουμπάριασε με τον Κώστα Καραμανλή.
Είχαμε πει: Να ένας καινούργιος ηγέτης της Τουρκίας που βλέπει τον κόσμο και την γειτονιά του με σύγχρονο βλέμμα, πόρω απέχον από τα αναχρονιστικά μισελληνικά βλέμματα της στρατοκρατίας και του… γκριζολυκισμού! Αμ δε…
Δεν είχαμε ποτέ φανταστεί ότι αυτός θα ξεπερνούσε, όλα τα προηγούμενα, ακόμα και το «πνεύμα» του αιμοσταγούς Κεμάλ Ατατούρκ.
Δεν έμεινε τίποτε, που να μη το έχει ξεπεράσει και να μην έχει εμπεδώσει γι’ αυτόν την εικόνα του Αδόλφου Χίτλερ, που αδιαφορώντας για τα πάντα αιματοκύλισε την ανθρωπότητα με τον πιο σκληρό Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Πώς αυτή η εικόνα του συμπαθούς και αναπάντεχα έξω από τα Τουρκικά θέσμια ηγέτη, μετατράπηκε βαθμηδόν στην εικόνα του πιο στυγνού δικτάτορα της εποχής μας κανείς δεν μπόρεσε να το καταλάβει. Δεν άφησε στην ίδια του τη χώρα Δημοκρατικό θεσμό που να μην τον έχει κακοποιήσει βάναυσα, αδιαφορώντας για το ότι πολλοί, εκατομμύρια, συμπατριώτες του… τρώνε «γλυκό ψωμί» και προοδεύουν στις Ευρωπαϊκές και όχι μόνο χώρες. Προχωρώντας δεν άφησε γείτονα που να μην τον έχει απειλήσει, εκτός από εκείνους που τον έχουν προσκυνήσει και εκείνους που… κάνουν τζιζ!
Από την εποχή που κατάφερε με την μεγάλη συμβολή και άλλων να παραμερίσει το στρατοκρατικό καθεστώς της Τουρκίας, διακυβεύοντας και την ίδια του τη ζωή στο άτυχα οργανωμένο πραξικόπημα εναντίον του, έχει κυριολεκτικά «λυσσάξει» και δεν λογαριάζει τίποτε μπροστά στη στυγνή δικτατοριοποίησή του.
Ένας Χιτλερίσκος οργανωμένος πλήρως στη δεύτερη δεκαετία του 2000, που δεν διστάζει να τινάξει τα πάντα στον αέρα, οπλισμένος σαν… αστακός! Βρήκε σύμμαχο τον επιεικώς χαρακτηριζόμενο ως αμφιλεγόμενο Πρόεδρο των ΗΠΑ Τραμπ, η προσωπικότητα του οποίου… μπουράει από μακριά, με τον οποίο κάποιοι γνωρίζοντες λένε ότι κάνουν μαζί «μπίζνες». Εν τούτοις, οι επίσης επιεικώς χαρακτηριζόμενοι ως αμφιλεγόμενοι Αμερικάνοι κάνουν πως δεν βλέπουν και θα τον ξαναψηφίσουν για δεύτερη τετραετία, δυστυχώς για ολόκληρη την ανθρωπότητα.
Έχοντας λοιπόν ο δικτατορίσκος μας έναν τέτοιο σύμμαχο έφτασε να αγνοεί τα πάντα, να γράφει το περίφημο ΝΑΤΟ στα παλαιότερα των υποδημάτων του, ακόμα πιο παλιά και από αυτά της 45χρονης κατοχής της Κύπρου με ΝΑΤΟϊκά στρατεύματα, όπλα και αεροπλάνα. Συμμαχεί θρασύτατα με τον βασικό αντίπαλο του ΝΑΤΟ παίζοντας με τους εξοπλισμούς και εξευτελιζόμενος παρασέρνει στον εξευτελισμό ολόκληρη την Δυτική Συμμαχία, χωρίς να του καίγεται καρφί, ούτε του ιδίου, ούτε του υπερατλαντικού φίλου του, του οποίου όμως οι «επίσημοι» θεσμοί δείχνουν να ενοχλούνται.
Δυστυχώς δεν θα έπρεπε να μας ενδιαφέρουν όλα αυτά τα καμώματα ενός καταγέλαστου σημερινού δικτάτορα, που προσπαθεί κακέκτυπα, αλλά πολύ επικίνδυνα να μιμηθεί τον Αδόλφο Χίτλερ. Εν τούτοις, λόγω γειτονίας αυτός ο καραγκιόζης προσπαθεί να μπαλώσει κάθε φορά τις πομπές του, οι οποίες έχουν, φαίνεται, μεγάλο αντίκτυπο στο εσωτερικό της χώρας του, με λεονταρισμούς εναντίον της Ελλάδας, χρησιμοποιώντας προς το παρόν μερίδα «καθαρμάτων» μεταναστών, φυλακισμένων και όχι δύστυχων προσφύγων. Λεονταρίζει επίσης με τους πανάκριβους εξοπλισμούς του, χωρίς κανένας να απειλεί τη χώρα του, όπως ακριβώς και ο Χίτλερ.
Ευτυχώς η Ελλάδα έχει ψύχραιμους ηγέτες.

ΑΤΟΜΙΚΗ ΕΥΘΥΝΗ!..
Εδώ και δύο εβδομάδες έγραψα σε αυτή τη στήλη ένα μικρό σημείωμα για τον κορωνοϊό, από το οποίο δεν αλλάζω σήμερα ούτε μια λέξη. Έκτοτε διάβασα πολλά παρόμοια και πιο εκτεταμένα ειδικών και μη. Διάβασα στον «Π.Λ.» επίσης ένα πολύ προσεγμένο άρθρο του κ. Γιάννη Γιώσα, με το πνεύμα του οποίου επίσης συμφωνώ απόλυτα αν και νομίζω ότι το θέμα της ορθογραφίας δεν αφορά κατά τη γνώμη μου στο «ω» ή το «ο» της προπαραλήγουσας, αλλά στο «α» ή στο «ο» της παραλήγουσας. Τέλος πάντων, εκείνος γνωρίζει καλύτερα.
Ήρθε στο μεταξύ το αυστηρό «ποινολόγιο» του Αρείου Πάγου για τους… «απειθαρχούντες» στα μέτρα, που ανακοινώνονται από την Πολιτεία, η αύξηση των κρουσμάτων, μερικά από τα οποία… ορφανά από πλευράς πηγής μολύνσεως και η ανεξέλεγκτη πορεία της επιδημίας με δραματικό τρόπο στην Ιταλία.
Εδώ ακριβώς ήθελα να σταθώ και να εστιάσω ιδιαίτερα.
Το πράγμα δεν σηκώνει τσαμπουκάδες! Εάν κάποιοι… «έξυπνοι» δεν θέλουν να σεβαστούν τους εαυτούς τους, ή τους οικείους τους, που τους θεωρούν αποκλειστική «ιδιοκτησία» τους και επομένως δεν δίνουν λογαριασμό σε κανέναν, έχουν χρέος να σεβαστούν την κοινωνία και αυτό το χρέος στην προκειμένη περίπτωση κάποιος θα πρέπει να τους το επιβάλλει και ποιος άλλος παρά η Πολιτεία.
Πρόκειται περί ζωής ή θανάτου! Αυτό οι τσαμπουκαλήδες δεν το αντιλαμβάνονται; Με φρίκη άκουσα τα διαδραματιζόμενα στην Ιταλία, όπου σε πολλές περιπτώσεις γίνεται επιλογή για νοσηλεία ανάλογα με την ηλικία εκάστου.
Διανοείται κάποιος τη θέση του γιατρού, που θα κάνει αυτή την επιλογή; Διανοείται τη ματιά που ρίχνει ο πάσχων σε αυτόν το γιατρό, όπως την περιέγραψε ένας γιατρός Έλληνας που ζει και εργάζεται στην Ιταλία και ο οποίος «κόλλησε» τον ιό κατά την διάρκεια της εργασίας του και βρίσκεται σε καραντίνα;
Ακόμα και η ηγεσία της Εκκλησίας μας διαδηλώνει τον σεβασμό στην Ιατρική επιστήμη και στις από αυτόν εξορμούμενες αποφάσεις. Στην Κίνα, λόγω καθεστώτος τα μέτρα, όπως τα είδαμε, εφαρμόστηκαν με αφάνταστη σκληρότητα. Ήδη στην Κίνα η επιδημία πήρε την κατιούσα. Ας το θυμόμαστε αυτό.
Γι - Πας