Comp 1

ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΝΤΡΟΠΗ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!..

Είναι τουλάχιστο σε όλους τους Έλληνες γνωστό, για να μη πω σε όλον τον κόσμο και ιδιαίτερα στους κατοίκους των ακριτικών νησιών μας, πώς γίνεται, από πού γίνεται και για ποιους ακριβώς λόγους γίνεται η αυξομειούμενη ροή των προσφύγων και ιδιαίτερα των λεγομένων οικονομικών μεταναστών στην πατρίδα μας, είτε από τα σύνορα του Έβρου, είτε ιδιαίτερα από τα Τουρκικά παράλια προς τα νησιά μας.
Είναι ένα ζήτημα που συζητήθηκε πάρα πολύ και σε όλες τις παραμέτρους του. Συζητήθηκε ακόμα και η… κρυφή διάσταση της «οικονομικής ωφέλειας» αυτών των νησιών από νόμιμες ή και παράνομες πηγές, είτε απ’ ευθείας, είτε και μέσω των γνωστών Μ.Κ.Ο. που λυμαίνονται πολλαπλά τους οικονομικούς πόρους, είτε απ’ ευθείας από τους ενδιαφερομένους είτε κυρίως μέσω των Διεθνών Οργανισμών.
Αυτά όμως σε καμιά περίπτωση δεν ωραιοποιούν την υπάρχουσα στα νησιά μας κατάσταση. Αυτή η Κυβέρνηση όντως πιάστηκε… αδιάβαστη στο σοβαρό αυτό ζήτημα και συμπαρομαρτυρούσης της απότομης αύξησης των ροών από την Τουρκία για τα καμώματα του Ερντογάν βρέθηκε προ αδιεξόδου.
Μελετώντας τα πράγματα βρήκε ότι οι οργανωμένες δομές για τους δυστυχείς αυτούς ανθρώπους είναι αυτές που θα βοηθήσουν προς όλες τις κατευθύνσεις, ακόμα και για την αύξηση των ροών αυτών που επιθυμούν πολύ σύντομα και ανοργάνωτα να βρεθούν στην Ηπειρωτική Ελλάδα, όπως τους έχει συνηθίσει η προηγούμενη Κυβέρνηση και αυτό είναι μεγάλο λάθος.
Αυτά όμως τα οποία έγιναν όταν η κυβέρνηση προσπάθησε να ξεκινήσει αυτό το πρόγραμμα από τους… κατοίκους των νησιών είναι απολύτως απαράδεκτα.
Εκτός κι αν είναι… κάτι συνεννοημένο με κάποιους! Οι αστυνομικοί που πήγαν εκεί είναι φίλοι των νησιωτών και όχι εχθροί και η πρωτοφανώς απαράδεκτη συμπεριφορά των νησιωτών προς αυτούς θα τους κάνει να τους θυμηθούν όταν κάποτε θα τους χρειαστούν για την προστασία τους και δεν θα τους έχουν!
Αλήθεια, τι θα γίνουν τότε αυτοί οι… νταήδες, που μπήκαν και έδειραν κοιμώμενους Έλληνες αστυνομικούς και έκαψαν τα ρούχα τους; Ή οι άλλοι που τους… πυροβολούσαν με τα δίκανα; Θα βρεθούν τάχα στην πρώτη γραμμή εναντίον αδίστακτων δολοφόνων και βιαστών; Θα έχουν μαζί τους τα δίκανα ή θα τρέχουν να κρυφτούν σαν τους λαγούς; 
Οι αστυνομικοί που ασφαλώς και πάλι θα σταλούν από την πατρίδα για την προστασία τους θα πρέπει να έχουν στο νου τους ότι θα πρέπει να προφυλαχτούν από τους αδίστακτους που προανέφερα και να τους κυνηγήσουν αποτελεσματικά, ή μήπως θα πρέπει να έχουν το νου τους και στα νώτα τους από τους σημερινούς νταήδες;
Αντιλαμβάνονται αυτοί οι τελευταίοι ότι έδρασαν σαν τον χειρότερο όχλο που δεν αντιλαμβάνεται ποιον θα πρέπει να… λιντσάρει, τον αστυνομικό που στάλθηκε από το Ελληνικό Κράτος για να προστατεύσει τον Νόμο και την Τάξη σε μία προγραμματισμένη απόφασή του επωφελή για τους ίδιους τους πολίτες, ή τον αλλόφρονα και αλλαλάζοντα περιφερειάρχη που μπήκε επικεφαλής της παρανομίας; Αυτόν τον… «επιστήμονα» και… «πανεπιστημιακό» που σήκωσε το μπαϊράκι της παρανομίας και τόσο χυδαία προσπαθεί να… προστατεύσει το «Σύνταγμα» στο οποίο ορκίστηκε;
Εμείς από μακριά βλέποντας με ψυχραιμία τα τεκταινόμενα δεν συνιστάμε το λιντσάρισμα κανενός. Απλά επιθυμούμε να επανέλθουν τα… μυαλά του καθένα στη θέση τους προς όφελος όλων μας! Και κάποιοι ας ντρέπονται.

ΚΟΡΩΝΟΪΟΣ…
Όταν στα 1957-58 βρέθηκα ως γιατρός, γκαβάδι κυριολεκτικά υπεύθυνος της αντιμετώπισης της πανδημίας της Ασιατικής γρίπης σε μία ολόκληρη φρουρά, που περιλάμβανε την Άρτα, την Πρέβεζα και την Αμφιλοχία, αντιλήφθηκα ότι προσωπικά… δεν έπρεπε να αρρωστήσω! Και δεν αρρώστησα περνώντας στο πόδι ένα πυρέτιο και επισκεπτόμενος απτόητος όλες τις μονάδες που είχα στην επίβλεψή μου.
Μπορεί η πανδημία εκείνη να ήταν ένας πυρετός 3-4 ημερών, αλλά οι επιπλοκές ήταν επιπλοκές και θα έπρεπε να προσεχθούν. Ευτυχώς τότε δεν είχα κανένα δυσάρεστο συμβάν, παρ’ ότι έστειλα μερικούς στο νοσοκομείο. Ούτε θυμάμαι κάποιες στατιστικές για τους θανάτους στις ευπαθείς ομάδες, όπως συμβαίνει πάντοτε. Εγώ είχα να κάνω με νέους, που… έπεφταν κάτω σαν τα κοτόπουλα απότομα με σαραντάρια και… Εύκολα οι ασπιρίνες διόρθωναν τα πράγματα.
Κάθε χρόνο οι επιδημίες της απλής γρίπης, είτε από μη εμβολιασμένους είτε και από εμβολιασμένους στέλνουν κάποιους στον… άλλο κόσμο. Τι να κάνουμε; Αυτή είναι η ζωή και κάποτε… τελειώνει από κάτι. Αιτία και θάνατος, που λένε!
Φέτος μας ήρθε από την Κίνα ο νέος ιός που έχει κάποιο άλλο επιστημονικό όνομα και επικράτησε να λέγεται απλά «κορωνοϊός». Μια γρίπη είναι η αρρώστια του με την ίδια περίπου διαδρομή και συμπτωματολογία, η οποία όμως πιο εύκολα… αποτελειώνει τα άτομα από τις ευαίσθητες ομάδες, δεν μπορεί όμως κάποιος να την αποκαλέσει γρίπη δολοφόνο. Η συντριπτική πλειοψηφία και η σχεδόν παμψηφία των νέων αναρρώνουν κανονικά.
Η επιστήμη και οι σημερινές δομές των οργανωμένων κρατών έχουν χρέος να αντιμετωπίσουν, όπως πρέπει και αυτόν τον ιό. Ας έχουμε εμπιστοσύνη και ας μη πανικοβαλλόμαστε. Ας κάνουμε και εμείς, ο καθένας μας, αυτά που πρέπει για τους εαυτούς μας, τους οικείους μας και ολόκληρο τον περίγυρό μας. Αυτό είναι το χρέος μας.
Γι - Πας