ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΤΑ… ΜΕΤΑΞΩΤΑ ΒΡΑΚΙΑ!..
Δεν βγήκε η φράση αυτή τυχαία από το λαό. Είναι πολύ χαρακτηριστική για όσους προσπαθούν να δείξουν τους εαυτούς τους ότι είναι κάτι άλλο από αυτό που στην πραγματικότητα είναι.
Ποιος δεν θυμάται πώς ξεκίνησε ο αδόκητος πρωθυπουργός της Ελλάδας της τελευταίας τετραετίας. Είναι αλήθεια πως χρειάστηκε ένα δεκανίκι το οποίο βρήκε πολύ εύκολα σε έναν… «μπούλη», κατά δική του έκφραση, που ονειρεύονταν γαλόνια, στολές, ελικόπτερα, liar jet, κ.α. Πέρασαν και οι δυο τους μία τετραετία φανταστική, ενώ ο λαός… κατηφόριζε!
Για να μη πολυλογώ το… «δεκανίκι» πήρε την απάντηση που έπρεπε, γρηγορότερα από τις πρόσφατες ευρωεκλογές, από εκείνους που τον περιέβαλαν και ο ίδιος από τον λαό, ξυπνώντας από το όνειρο! Χρειάστηκε βέβαια να βάλει πλάτη σε μια Εθνική τραγωδία, αλλά τι να κάνουμε… «τα αγαθά κόποις κτώνται»!
Τώρα έρχεται η σειρά του… «αδόκητου» πρωθυπουργού, που ξεχνώντας ιδεολογίες, προελεύσεις, μόρφωση, πείρα και προ παντός ατομικά θεμέλια… πρωθυπούργευσε για τέσσερα ολόκληρα χρόνια κάνοντας τα χατήρια όλων των ισχυρών της οικουμένης, μηδέ του Τραμπ εξαιρουμένου, οι οποίοι και κάθε φορά τον… χειροκροτούσαν με σημασία! Ας μη ξεχνάμε δε ότι και στις δύο εκλογικές αναμετρήσεις που συμμετείχε ποτέ δεν είχε πάρει αυτοδύναμη πλειοψηφία, χρησιμοποιώντας το «δεκανίκι» που προαναφέραμε.
Τα… μυαλά του όμως πήραν για τα καλά αέρα! Έφτασε στο σημείο να συμμετάσχει σε μία εκδήλωση με τον πρώην Πρόεδρο των ΗΠΑ κ. Κλίντον, γενόμενος κυριολεκτικά ρεζίλι των σκυλιών με τα αγγλικά του, που βρίσκονταν ακόμα στο στάδιο της… Conversation!
Εδώ όμως… αλώνιζε. Βρίσκοντας το… Μέγαρο Μουσικής να του ταιριάζει άρχισε από εκεί τις μπαρουφολογίες του και να εκτίθεται στους ίδιους τους ψηφοφόρους του. Με τι φόντα αλήθεια βαδίζει για τις επερχόμενες εκλογές; Τα μεταξωτά βρακιά χρειάζονται κατάλληλους κ…!
ΜΥΤΙΛΗΝΗ – ΧΙΟΣ…
Θεωρώ ότι ένα ταξίδι στη Μυτιλήνη και τη Χίο, αποτελεί όνειρο του καθένα, πόσο μάλλον όταν περιλαμβάνει έκτακτα και το νησί των εφοπλιστών, τις Οινούσες, με το περίφημο Ναυτικό Μουσείο Λαιμού.
Η ομάδα της Περιηγητικής διοργάνωσε φέτος, απόλυτα επιτυχημένα, την εκδρομή αυτή από τις 4 έως 11 Ιουνίου. Με την πολύ έμπειρη και… μελετημένη κα Παύλου ο εκδρομέας ένοιωθε πολύ γεμάτος, συμπληρώνοντας τα όσα έβλεπε με τα μάτια του. Και ήταν πολλά, ενδιαφέροντα και συγκινητικά, αρχίζοντας από το πάνσεπτο μοναστήρι του Αγ. Ραφαήλ, όπου προσκυνώνται τα οστά των Αγ. Ραφαήλ, Νικολάου και της μικρής Ειρήνης, μαρτύρων της θηριωδίας των Τούρκων κατά το 1463. Η θέση τους κατά την παράδοση αποκαλύφτηκε από τα… «όνειρα» πιστών. Στο Μανταμάδο υπάρχει η ανάγλυφη εικόνα με «πηλό και αίμα» του προστάτη της Μυτιλήνης Αγ. Ταξιάρχη και προστάτη επίσης της αεροπορίας μας. Δείγματα από τάματα αεροπόρων υπάρχουν εκεί.
Ο χώρος του απολιθωμένου δάσους και του εκπληκτικού Μουσείου του και η επίσκεψη στο Μόλυβο υπήρχαν στα ενδιαφέροντα της εκδρομής.
Κι άξαφνα στον κόλπο της Καλονής διαπιστώνουμε από το αντίκρυσμα μιας προτομής του Αριστοτέλη ότι εκείνος φιλοσοφούσε εκεί πρωτού ο δαιμόνιος Φίλιππος ο Β’ της Μακεδονίας τον ανακαλύψει και τον πάρει για την εκπαίδευση του Αλέξανδρου!
Και οι ευχάριστες εκπλήξεις συνεχίζονται με την επίσκεψη της εκπληκτικής «Μονής Λειμώνος» αφιερωμένης στον Άγιο Ιγνάτιο, τα λείψανα του οποίου προσκυνώνται εκεί και όπου υπάρχει ένα θαυμάσιο Μουσείο με σπάνια εικονίσματα και βιβλία.
Σαν αναψυχή βέβαια βρεθήκαμε στο Πλωμάρι όπου επισκεφτήκαμε και μία παραδοσιακή βιοτεχνία ούζου για να γευτούμε το προϊόν αυτό της Μυτιλήνης.
Το Μουσείο TERIANT και ΘΕΟΦΙΛΟΥ είναι από τα πολύ ενδιαφέροντα του είδους, ενώ επίσης η ίδια η Μυτιλήνη, η πατρίδα της Σαπφούς, είναι πανέμορφη και άξιζε η επίσκεψη στον Καθεδρικό Ναό της, τον «Αγ. Θεράποντα».
Εν τούτοις, εγκαταλείψαμε το τρίτο σε μέγεθος νησί μας με πολύ μεγάλη ανησυχία, περνώντας έξω από το «στρατόπεδο» της Μόρια και αντικρύζοντας στους δρόμους τους δυστυχείς πρόσφυγες, αναμειγμένους με τα… κάθε καρυδιάς καρύδια. Κι ακόμα περισσότερο γνωρίζοντας την… βουλημία των Τούρκων!
Στην Χίο πήγαινα ύστερα από 62 ολόκληρα χρόνια, όταν υπηρέτησα στο Κέντρο Εκπαίδευσης Υγειονομικού.
Δεν θα αναφέρω τίποτε άλλο από εκείνη την εποχή παρά μόνο το ότι κάθε βράδυ αντικρύζαμε απέναντι καμιά εικοσαριά φώτα του Τούρκικου χωριού «Τσεσμές». Τώρα η απέναντι ακτή είναι γεμάτη από αμέτρητα φώτα και την ημέρα από σύγχρονες εγκαταστάσεις. Ενώ ο… Καραγκιόζης Ερντογάν… μυξοκλαίει επειδή, λέει, λίγο να φωνάξει θα τον ακούσουν τα… αδέρφια του! Μήπως εννοεί τάχα τα οστά των αμέτρητων θυμάτων της Τούρκικης θηριωδίας που ξεσήκωσε τότε ολόκληρο τον κόσμο;
Ας διαβάσει καλύτερα αυτός ο αχρείος τον παγκόσμιο ποιητή Όμηρο για να δει ποια αδέρφια του έβλεπε απέναντι εκείνος με τα τυφλά μάτια του, διδάσκοντας στην «Δασκαλόπετρα» της Χίου. Καμιά σχέση βέβαια με τους Μουαμέτηδες, τους Σουλεϊμάνηδες, τους Μουράτηδες και τους Ερντογάνηδες!
Έκτακτα διαπεραιωθήκαμε με ταχύπλοο στις Οινούσες για να θαυμάσουμε το εκλεκτό Ναυτικό «Μουσείο Λαιμού» και τα ναυτικά καλλιτεχνήματα φτιαγμένα από… Γάλλους αιχμαλώτους!
Η πανέμορφη επίσης Χίος μας έχει να επιδείξει, πέρα από την «Δασκαλόπετρα» του Ομήρου, την πολύ ενδιαφέρουσα Νέα Μονή, με τα λείψανα πολλών θυμάτων της «ευγενικής» παρουσίας εκεί των Τούρκων, τα τραυματισμένα από τις πυρκαγιές μαστιχοχώρια και τέλος τον εκπληκτικό οικισμό «Μεστά», από όπου και αναχωρήσαμε.
Αξίζει κάθε έπαινος στις δραστήριες κυρίες της Περιηγητικής για την θαυμάσια οργάνωση της εκδρομής.
Θα ήθελα να σημειώσω για κάποιους ότι τα γραπτά μου ποτέ δεν γράφονται «επί παραγγελία». Πώς θα ήταν δυνατό άλλωστε! Δεν είναι υποχρεωμένοι να τα διαβάζουν.
Γι - Πας