ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

21η ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1913...

Είναι Φλεβάρης και πριν έξι μέρες τα Γιάννινα γιόρτασαν την 106η, αν δεν απατώμαι, επέτειο της απελευθέρωσής τους από τον πολύχρονο, περίπου πέντε αιώνες, Τούρκικο ζυγό. Η λέξη «ζυγός» παρμένη από τα σύνεργα με τα οποία ο άνθρωπος ζευγνύει δύο βόδια και τα αναγκάζει να τραβήξουν το αλέτρι για να οργώσει τα χωράφια του, δεν νομίζω ότι αντικατοπτρίζει αυτο με το οποίο θέλουμε να παρομοιάσουμε την Τούρκικη σκλαβιά, επειδή αυτή η τελευταία ήταν κάτι πολύ χειρότερο.
Ο άνθρωπος, αυτό το λογικό όν, το ζευγάρι με το οποίο όργωσε το χωράφι του την ημέρα, το βράδυ το καναεύει με καλή τροφή, πότισμα, το χαϊδεύει, το ξυστρίζει (χτενίζει) και προσπαθεί να το έχει γερό και ευχαριστημένο για την επόμενη μέρα.
Ο Τούρκος αντίθετα, γνωρίζει οτι ο υπόδουλός του δεν είναι δυνατό να γίνει φίλος του, τον μεταχειρίζεται πολύ χειρότερα απ’ ότι ο ζευγάς το ζευγάρι του. Τον μεταχειρίζεται απάνθρωπα κι’ όχι σαν κάτι με το οποίο μπορεί να συνενοηθεί μιλώντας λογικά μαζί του. Τον προσβάλλει, τον βασανίζει, του αφαιρεί την δυνατότητα να ορίζει την οικογένειά του το βιός του, την γυναίκα του, το αγόρι του, την θυγατέρα του. Και επειδή γνωρίζει το δόσιμο της ψυχής του σ’ εκείνον που προσμένει βοήθεια, έστω και μετά το θάνατο, στον θεό της Θρησκείας του, στον Χριστό, εκεί χρησιμοποιεί ακόμα μεγαλύτερη δύναμη και εκβιασμό για να τον κάνει να αλλαξοπιστήσει. Άλλωστε το Ισλάμ, η θρησκεία του Τούρκου, όπου επικράτησε, επικράτησε με τη βία, στους κατακτημένους λαούς σε αντίθεση με τον Χριστιανισμό. Ο Τούρκος, δεν αρκέστηκε στην κατάκτηση του υλικού σώματος των κατακτημένων λαών, θέλησε να κατακτήσει με κάθε μέσο και τις ψυχές τους.
Αυτή η προσπάθεια για τον λαό των Γιαννίνων διάρκεσε σχεδόν ένα αιώνα παραπάνω από όσο στην υπόλοιπη απελευθερωμένη Ελλάδα. Όλο αυτό το διάστημα ο δυνάστης Αλή Πασάς ο... τεπενενλής, αυτό το τέρας του αυταρχισμού, που δεν δίστασε να μαλώσει με τον γιό του για τα κάλλη μιας ξένης γυναίκας, της Κυρά Φροσύνης, στην οποία φέρθηκε τόσο βάναυσα, επειδή έκανε, λέει μεγάλα έργα στην περιοχή μας, αυτός δυνάστευσε αυτόν το λαό, πιο σκληρά από αλλού. Κι’ αυτός ο λαός άντεξε, όλα αυτά που δεν είναι δυνατό να απαριθμηθούν, μέχρι την Αγία μέρα της 21ης Φεβρουαρίου 1913 κατά την οποία ο Διάδοχος του Βασιλείου της Ελεύθερης Ελλάδας, μπήκε έφφιπος, επικεφαλής του Ελληνικού Στρατού στην Κεντρική Πλατεία της πόλης και την παρέλαβε, κάνοντάς την ελεύθερη και Ελληνική, από έναν διάδοχο του Αλή, Εσάτ Πασά, τον ηττημένο του Μπιζανίου. Κανένας από εμάς τους νεότερος δεν είναι δυνατό να αναλογιστεί τα αισθήματα αυτών των απελευθερωμένων εκείνη την ημέρα σε αυτήν την πλατεία. «Λένε πως ένας νέος έσκυψε και έξυσε την λάσπη από την οπλή ενός αλόγου. Ύστερα έτρεξε στον τάφο του πατέρα του και την απόθεσε λέγοντας: Τώρα κοιμήσου ήσυχος σκεπασμένος με Ελληνικό χώμα!»
Την αλήθεια των προαναφερομέων συναισθημάτων, αποδευκνύει και η ευκολία με την οποία κάποιοι μεταγενέστεροι τόλμησαν και άλλαξαν το όνομα αυτής της πλατείας, αφαιρώντας το όνομα αυτού που ηγούνταν στο στράτευμα που απελευθέρωσε την πόλη. Λες και αυτό το στράτευμα μεταφέρθηκε σε αυτήν την πλατεία... εξ ουρανού για παρέλαση! Τιμή και Δόξα σε όλους εκείνους που έπεσαν νεκροί ή ταλαιπωρούνταν πολεμώντας σκληρά επί μήνες, που έβλεπαν τους δικούς τους να σκοτώνονται ή να τραυματίζονται βαρειά, που κινδύνευαν μακριά από τις οικογένειές τους. Τους αξίζει η τιμή και η Δόξα ανεξάρτητα από τις συμπεριφορές κάποιων σύγχρονων. Αυτοί ου γαρ οίδασι τι εποιήσαν!

ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ: ΥΠΟΥΡΓΟΣ!
Πέρασαν τόσες και τόσες κυβερνήσεις, κατηγορούμενες από την αριστερά ως διεφθαρμένες, ... πίνοντας το αίμα του λαού. Και είναι αλήθεια οτι στα αμέσως προηγούμενα χρόνια βρέθηκαν κάποιοι που... έκλεβαν οπώρας, και βρίσκονται ήδη στη φυλακή, ενώ άλλοι κυκλοφορούν ελεύθεροι, απολαμβάνοντας άνεση, αλήθεια. Κατά τύχη όλοι αυτοί ήταν μέλη της... ημιαριστεράς, ενώ κάποιοι άλλοι φρόντισαν να ενταχθούν στον Σύριζα, που στην αρχή φάνταζε ως «κολυμβήθρα του Σιλωάμ», όντας η «πρώτη φορά αριστερά Κυβέρνηση», ή τουλάχιστο αυτό ευαγγελίζονταν. Κάπως έτσι είχε γίνει και με τη χούντα, μετά την οποία όλοι οι... «αντιστασιακοί» εναντίον της χουντικοί του κερατά, εντάχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ. Τώρα λοιπόν, από αυτήν την προαναφερθείσα «κολυμβήθρα» βγαίναν κάτι μπουμπούκια, τα οποία μασάνε με τα δύο σαγόνια και... περηφανεύονται κι’ όλας γι’ αυτό.
Τελευταίο τέτοιο μπουμπούκι αποτελεί ο μάγκας και νταής αναπληρωτής Υπουργός Υγείας κ. Πολάκης, ενώ το «αναπληρωτής» πάει περίπατο, όπως το «βόρεια» από το Μακεδονία! Θα έλεγε κάποιος ότι στις εκρήξεις του τον... πνίγει το δίκιο, όντας ο ίδιος πεντακάθαρος και αγνός και ότι τέλος πάντων αυτήν τη φρασεολογία χρησιμοποιεί στην καθ’ ημέραν πράξη του και γι’ αυτό μας φαντάζει διαφορετικός. Αποδεικνύεται λοιπόν από τις τελευταίες αδιάψευστες ως προς τα νούμερα και τις χρονολογίες αποκαλύψεις, ότι αυτός, μάνα μου, θα πρέπει να έχει πολύ ακριβά βίτσια, για να μη του φτάνουν τα πολλά λέφτα που έβγαζε και δεύτα... δήλωνε (μαύρα δηλαδή) ως χειρουργός – εντατικολόγος και τελευταία τα πολύ πολλαπλάσια από τους απλούς πολίτες της Βουλευτικής του αποζημίωσης! Ζήτησε λοιπόν και έλαβε 100.000 «καταναλωτικό» δάνειο από τράπεζα, φίλα προσκείμενη στην τωρινή κυβέρνηση, η οποία του τα έδωσε, αποδεχθείσα το επίσημο από τετραετίας επάγγελμα: Υπουργός! Αυτό το τελευταίο το εξασφαλίζει μόνιμα ο Πρωθυπουργός!