ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΑΤΣΙ, ΜΗΤΣΙ, ΚΟΤΣΙ!...

Από την εποχή του «δεν πληρώνω», για το οποίο είχε πρωταγωνιστήσει ο Σύριζα, θεωρώντας το κατάκτηση της Δημοκρατίας και το οποίο το βρήκε μπροστά του, όταν ανέλαβε την εξουσία, προχωρήσαμε στην εποχή της υπευθυνότητας και της ανευθυνότητας. Εξηγούμαι: Η «αναρχία» φερ’ειπείν, είναι μια ένοια, η οποία δεν έχει θέση σε κανένα δημοκρατικό κράτος του κόσμου. Και αυτό επειδή η «ιδεολογία» αυτή αρνείται τη δημοκρατία ως έννοια οργάνωσης και λειτουργίας ενός Κράτους. Όλα τα Κράτη την... κυνηγούν. Μόνο στην Ελλάδα, από την εποχή της διακυβερνήσεως του Σύριζα και ιδιαίτερα του Τσίπρα, όχι μόνο επιδεικνύεται απεριόριστη ανοχή στα τερτίπια αυτής της αντιδημοκρατικής οργάνωσης, αλλά χαϊδολογιέται κατά τρόπο, που να πετυχαίνει τις επιδιώξεις σε πολύ ευαίσθητους τομείς και τόπους, όπως η ανώτατη κυρίως εκπαίδευση και τα Πανεπιστήμια αδιακρίτως.
Κατάφερε αυτή η οργάνωση να «καταλάβει» χώρους στο Μετσόβειο Πολυτεχνείο, το οικονομικό Πανεπιστήμιο, τη Φιλοσοφική Σχολή του Παν/μίου και του Πολυτεχνείου της Θεσσαλονίκης και κατά κανόνα στους χώρους αυτούς παρατηρείται οργάνωση και στέκια εμπορίας ναρκωτικών! Αλήθεια, με όλα αυτά ο κ. Τσίπρας δεν θεωρεί την διακυβέρνησή του και τον ίδιο ως επικίνδυνους; Και θεωρεί τον κ. Μητσοτάκη επικίνδυμο επειδή, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, είπε στην κυρία Μέρκελ κατά την συνάντησή τους στην Ελλάδα οτι δεν θα επιτρέψει ποτέ να μετατραπεί η μια και Ελληνική Μακεδονία σε... Καταλονία! Μήπως ξεχνά ο κ. Τσίπρας μία οργάνωση, στην περιοχή αυτή με την επωνυμία «Ουράνιο τόξο» και τις επιδιώξεις της; Τι θέλει να μας πει τώρα, οτι ο κ. Δανέλλης, όταν τόλμησε να αποκαλέσει τον κ. Α. Γεωργιάδη πατριδοκάπηλο, επειδή η περιοχή αυτή επισήμως πλέον χάνει το δικαίωμα να αποκαλείται Μακεδονία, εκείνος του απάντησε οτι ποτέ δεν θα δεχτεί τον κ. Ζάεφ και τους συν αυτώ να λένε Μακεδονία μόνο την «δική τους» «βόρεια» κατά τον κ. Τσίπρα, οτι έχει δίκιο κι’ όλας ο κ. Δανέλλης; Βέβαια ο κ. Άδωνις δεν έχει ανάγκη συνηγόρου και απάντησε μόνος του στον κ. Δανέλλη. Αλλά ας αφήσει εμάς ο κ. Τσίπρας να πούμε ποιός έχει δίκιο: ο κ. Δανέλλης και το «Ουράνιο τόξο» ή ο κ. Γεωργιάδης και η Ελληνική Μακεδονία και ας μη μας αποκαλλεί στον κ. Μακρόν συλλήβδην άμυαλους!!
Τώρα όσον αφορά τον κ. Καμμένο, προσωπικά πιστεύω οτι παίζει ακόμα θέατρο και μάλιστα σε συμφωνία με τον κ. Τσίπρα. Ό,τι και να λέει δεν έχουν πια καμμιά απολύτως σημασία, όπως δεν έχει καμμιά σημασία και η υποτίθεται διαλυμμένη με θεατρινισμούς κοινοβουλευτική του ομάδα. Ο Καμμένος απόλαυσε ανενόχλητος την τετραετία του με τα λήαρ τζετ για όλα τα ταξίδια του, τα πολυτελή καζίνα του, τα ελικόπτερά του και τις δικτατορικές τιμές του κατά την παράδοση του λατρευτού Υπουργείου του στον δικό του εκλεκτό διάδοχο και αφού κανόνισε να μην κινδυνεύσει η κυβέρνηση, εκείνου που του τα παραχώρησε όλα αυτά έφυγε πετώντας ακίνδυνες τρακατρούκες περί της ψηφισμένης από τους δικούς του «συμφωνίας των Πρεσπών». Τώρα τη θυμήθηκε επειδή διαπίστωσε οτι ο λαός θύμωσε πολύ και νομίζει οτι με τις «τρακατρούκες» θα κάνει το κόμμα του να ανακάμψει από την «άβυσσο» στην οποία βρίσκεται; Διαπιστώνει επομένως οτι η «κοινοβουλευτική του ομάδα», είναι επικίνδυνη πια για τον ίδιο και πολύ χρήσιμη στον επι τετραετία συνέταιρό του. Τάτσι, μήτσι, κότσι!

ΣΑΤΡΑΠΕΙΑ!
l Από μια καλαίσθητη έκδοση του V.I.P. (CLASSIC) αλίευσα την «Σατραπεία» του μεγάλου μας ποιητή Κ. Καβάφη.
(Για Καμμένο, Κουΐκ, Κουντουρά, Παπακώστα, αφιερωμένη ιδιαίτερα)
«Τι συμφορά, ενώ είσαι καμωμένος
για τα ωραία και μεγάλα έργα
η άδικη αυτή η τύχη σου πάντα
ενθάρρυνση κ’ επιτυχία να σε αρνείται.
Να σ’ εμποδίζουν ευτελείς συνήθειες,
Και μικροπρέπειες κι’ αδιαφορίες.
Και τι φρικτή η μέρα που ενδίδεις,
(η μέρα που αφέθηκες κ’ ενδίδεις),
και φεύγεις οδοιπόρος για τα Σούσα,
και πηγαίνεις στον μονάρχην Αρταξέρξη (ή Αλέξη)
που ευνοϊκά σε βάζει στην αυλή του,
και σε προσφέρει σατραπείες και τέτοια.
Και συ τα δέχεσαι με απελπισία
αυτά τα πράγματα που δεν τα θέλεις.
Άλλα ζητεί η ψυχή σου, και γι’ άλλα κλαίει.
Τον έπαινο του Δήμου και των Σοφιστών,
τα δύσκολα και τα ανεκτίμητα Εύγε.
Την Αγορά, το θέατρο και τους Στεφάνους.
Αυτά που θα στα δώσει ο Αρταξέρξης (ή Αλέξης)
αυτά που θα τα βρεις στη Σατραπεία.
Και τι ζωή χωρίς αυτά θα κάνεις».
Αν το διαβάσουν οι γνωστοί μας «πρόθυμοι» και αν δεν καταλαβαίνουν κάτι, ας συγκαλέσουν σύσκεψη με τον «γλωσσολόγο» αρχαιογνώστη της ομάδας τους για ερμηνείες. Έτσι δεν θα μας πρήξουν κι’ εμάς τα... «μέζεα»!

Γι - Πας