ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ-ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
Ο ΣΒΕΡΚΟΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΚΑΘΗΜΕΝΟΙ!
Με «ευθύνη» του ελληνικού λαού μία θλιβερή μειοψηφία κάθισε στο σβέρκο του και προσπαθεί πάση θυσία να εξαντλήσει τα… συνταγματικά περιθώρια για να «αφιππεύσει» από αυτόν τον… καλόβολο σβέρκο. Θα έλεγε κανείς ότι ορθώς προσπαθεί να εξαντλήσει αυτά τα περιθώρια που της παρέχει το «Σύνταγμα» και οι ισχύοντες νόμοι και κακώς οι αντιπολιτευόμενοι πιέζουν για το αντίθετο.
Δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα επειδή κάθισε σε αυτόν το σβέρκο υποσχομένη ότι την επομένη των εκλογών με ένα νόμο θα καταργούσε αμέσως τα «μνημόνια», τα οποία είχαν επιβληθεί από τους προκατόχους της εξουσίας, για σημαντικούς λόγους διεθνούς πρακτικής και τα οποία τόσο πολύ είχαν τρομάξει τον λαό. Η υπόσχεση της θλιβερής αυτής μειοψηφίας περιλάμβανε κυρίως την επάνοδο εις την προτέραν κατάστασιν… ευτυχίας και ευμαρείας αυτού του λαού, ο οποίος τότε με την ψήφο του έδειχνε να κρατά την τύχη του στα χέρια του!
Έτσι δεν δίστασε να παραδώσει τον σβέρκο του σε αυτούς τους πολλά υποσχομένους. Και ήρθε στην εξουσία και στο σβέρκο του λαού ένας «συρφετός» ανθρώπων, που δεν είχαν φανταστεί ποτέ ότι θα απολάμβαναν τόσων προνομίων καλοζωίας.
Οι επικεφαλής από τον σβέρκο αθέτησαν φυσικά κάθε υπόσχεση, οδηγώντας τη χώρα στα πιο δύσβατα μονοπάτια από της ιδρύσεώς της, αφού απαλλάχτηκαν από κάποιους διαφωνούντες στους οποίους ρίχτηκε η ευθύνη όλων των ανωμαλιών και τους έδιωξαν με νέες φαιδρές για έναν αμήχανο λαό εκλογές.
Οι δανειστές βλέποντας την… παραχωρητικότητα των «πρόθυμων αριστερών» επέβαλαν νέα σκληρότερα μνημόνια και υποθήκευσαν όλο τον κινητό και ακίνητο… «πλούτο» της χώρας –και μη γελάτε πλούτος υπάρχει!- για εκατό ολόκληρα χρόνια.
Όλος ο λαός ζει στην αβεβαιότητα και την φτώχεια. Οι μισθοί και οι συντάξεις έχουν πετσοκοπεί. Οι φόροι είναι ανυπολόγιστοι και προφανώς μη δυνάμενοι να εξυπηρετηθούν. Δουλειά και ευπρεπείς μέχρι πλουσιοπάροχες αμοιβές βρίσκουν μόνο οι «αριστεροί συριζαίοι»… της πεντάρας, χωρίς καμία απολύτως αξιολόγηση. Η αριστεία και η αξιοκρατία βρίσκονται υπό διωγμό και συντελούν στην μαζική μετανάστευση παντός άξιου και προσοντούχου. Μοναδικό προσόν ο δουλοπρεπής «συριζαϊσμός».
Αυτός ο τελευταίος «ιδεολογείται» κυρίως από τον αναρχισμό (Α) με έμπρακτες και καθημερινές δράσεις, ουδεμία σχέση έχουσες με την ευνομία, την ευταξία και την ευπρέπεια. Κατά περίεργο τρόπο μία μικρή ομάδα ακροδεξιών ιδεολόγων μέσα σε αυτή την τραγική και περίεργη μειοψηφία δεν ενοχλείται για να… περνάει καλά, συμπληρώνοντας την κοινοβουλευτική πλειοψηφία όταν χρειάζεται. Οι πραγματικοί αριστεροί ιδεολόγοι πνέουν μένεα με αυτό το… μπαστάρδεμα και την κακοποίηση της ιδεολογίας τους. Ακόμα και τα «Εθνικά Θέματα» άνοιξαν την όρεξη «πολλών» και βγήκαν στο σφυρί, προκειμένου να εξυπηρετήσουν παλιές αριστερές ιδεοληψίες και να πραγματώσουν μακροχρόνια όνειρα των γειτόνων! Πάρτε κόσμε! Σε τέτοιο σημείο που πρώτοι-πρώτοι που διαφωνούν είναι οι πραγματικοί αριστεροί. Διακινδυνεύονται συμμαχίες κατά το δοκούν, ανάλογα με το ποιος σε δεδομένη στιγμή είναι… «χρήσιμος» για πρόσκαιρες εξυπηρετήσεις των… «αριστερών» κυβερνώντων της συμφοράς.
Ο ΘΕΟΣ ΦΥΛΑΞΟΙ!..
Θα έλεγε κανείς: Πώς είναι δυνατό να λειτουργεί μία ολόκληρη χώρα, έστω και μικρή, ύστερα από όσα προαναφέρθηκαν;
Εν τούτοις ζούσε με ξεχαρβαλωμένη κρατική μηχανή. Οι όποιοι άξιοι μέσα σε αυτήν την... μηχανή είτε παροπλίζονται, είτε παραγκωνίζονται, είτε και αποπέμπονται. Υπήρχε Υπουργός «προστασίας του πολίτη», ο οποίος τα έβλεπε όλα ρόδινα και ο ρόλος του εξαντλούνταν στο... «δέσιμο των χεριών» των οργάνων, που ήταν αρμόδια γι’ αυτήν την προστασία του πολίτη, αφήνοντάς τα έρμεα στις ορέξεις των αναρχικών, τους οποίους ο προαναφερθείς αποκαλούσε... «μωρά»! Υπήρχε αρμόδιος συριζαίος «συντονιστής» εκτάκτων καταστάσεων και υπήρχε, δυστυχώς εκλεγμένη Συριζαία Περιφερειάρχης της μεγαλύτερης και πολυπληθέστερης περιφέρειας της Ελλάδας. Μέχρι που ήρθαν δύο πολύνεκρες... «στραβές» σύμφωνα με την έκφραση της τελευταίας.
Και στις μεν πλημμύρες της Μάνδρας, ο Πρωθυπουργός... δεν λέρωσε τα παπούτσια του στις λάσπες προτιμήσας να πετάξει κατ’ ευθείαν από την Ελευσίνα για τις διεθνείς του υποχρεώσεις! Είκοσι πέντε νεκροί δεν στάθηκαν ικανοί να τον ανακόψουν.
Στους εκατό εξαχνωμένους και πνιγμένους του «Ματιού» όμως του χάλασαν τη φιέστα της «βράβευσης» της προσωπικότητάς του, για να γυρίσει αμήχανος για το πώς θα έπρεπε να χειριστεί το ζήτημα τόσων καμμένων σπιτιών μέσα στον «ιστό» (ανατολική Αττική) της πρωτεύουσας και προπαντός μιας περίπου εκατοντάδας νεκρών, τον όψιμα εκδοθέντα κατάλογο της οποίας δυσκολεύεται ο κάθε άνθρωπος να διαβάσει λόγω των ηλικιών και των πολλών ίδιων επιθέτων.
Όπως ήταν επόμενο... τα έκανε θάλασσα, χειρότερη και από αυτήν που τα είχε κάνει προηγουμένως η ανύπαρκτη κρατική μηχανή. Η Περιφερειάρχης αρκέστηκε στην... τύχη που της έλαχε να χειριστεί μία τόσο σοβαρή κατάσταση! Ο Θεός να φυλάει!
Γι - Πας