ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

ΙΒΑΝ Ο... «ΤΡΟΜΕΡΟΣ»!
Όπως όλοι, νομίζω, γνωρίζουμε, ζούσε στην παλιά Ρωσία όχι βέβαια στην Σοβιετική Ένωση, αλλά παλιότερα, ένας τσάρος επονομασθείς Ιβάν ο Τρομερός, όχι για τους... «καλούς» του τρόπους, ούτε από κάποιο καπρίτσιο της μάνας του, αλλά επειδή ήταν πράγματι «τρομερός»! Μόνο την τελευταία του εξομολόγηση προς τον Κύριο –τύχαινε να είναι Ορθόδοξος Χριστιανός- αν προσπαθήσει να διαβάσει κανείς, θα τον πιάσει σύγκρυο! Αποκαλύπτει εξομολογούμενος ότι έσφαξε, βίασε, έκαψε, εξανδραπόδισε, χόρτασε τις λαγόνες του με κάθε είδους ηδονές και όποιες άλλες αμαρτίες προς εξομολόγηση μπορεί κανείς να φανταστεί, αλλά καταλήγει: «Εσύ ω Κύριε είσαι ο Πατέρας μας και σε Εσένα προσφεύγουμε»!
Είναι δυνατόν να κρίνει κάποιος την εξομολόγηση ενός αμαρτωλού προς τον Κύριο; Ασφαλώς όχι, εκτός από τον... εξομολογητή του. Ο διάσημος σκηνοθέτης Αϊζενστάιν γύρισε και ταινία με την ζωή του. Ο... δικός μας Ιβάν (Σαββίδης) μας ήρθε από την καταρρεύσασα Σοβιετική Ένωση, παιδί που ξεκίνησε σαν καπνεργάτης και κατέληξε μετά την κατάρρευσή της μεγαλοσχήμων επιχειρηματίας καπνικών προϊόντων, λάτρης και φίλος του Προέδρου Πούτιν, μη απέχοντος και πολύ σε δύναμη από τους παλαιούς τσάρους, λάτρεψε και εδώ τον δικό μας Αλέξη Τσίπρα και άρχισε με την απόκτηση μιας καταρρεύσασας καπνοβιομηχανίας, της οποίας κληρονόμησε... όλες τις «δραστηριότητες» εκτός από τα χρέη της, τα οποία επιμελώς εξαιρέθηκαν από τον εδώ «φίλο» του.
Ύστερα, παραδειγματιζόμενος από άλλον «επιχειρηματία» εξ Ανατολικής Γερμανίας στον Πειραιά, αγόρασε με γαλαντομία, όπως εκείνος, μία μεγάλη ποδοσφαιρική ομάδα, τον ΠΑΟΚ, ο κόσμος του οποίου... πίνει νερό στο όνομά του και αφού εξασφάλισε μια τέτοια λατρεία λαού, επεκτάθηκε στις επόμενες επιχειρήσεις του!
«Μακεδονία Παλλάς», Σουρωτή, λιμάνι της Θεσσαλονίκης, εφημερίδα «Έθνος», τηλεοπτικός Σταθμός «Ε» και πολλά άλλα που δεν πολυφαίνονται, αφού στο μεταξύ συμμετείχε διαγκωνιζόμενος με άλλους σε πολλές άλλες διεκδικήσεις, ακόμα και σαν «λαγός» κατά την δική του ομολογία, που αποτελεί... επιχειρηματική «υποβάθμιση»! Τώρα θα μου πείτε από πού τα χρήματα; Από εκεί που προέκυψαν ένα σωρό Ρώσοι κροίσοι, που αγόρασαν την μισή Ευρώπη, μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, όπου ο λαός... ήταν στην Εξουσία! Ποιος μπορεί να απαντήσει στο ερώτημα: Ο πλούσιος κάνει τον «παρά» ή ο «παράς» τον πλούσιο; Εάν ένας φτωχός έχει βοσκοτόπια σε ένα νησί εξακολουθεί να είναι φτωχός. Εάν όμως τα ίδια βοσκοτόπια τα αποχτήσει ένας πλούσιος, αυτός γίνεται ...ζάμπλουτος κατά την εκδοχή των σημερινών «αριστερών» κυβερνώντων την πατρίδα μας!
Ο Ιβάν μας λοιπόν, για να μη ξεφεύγουμε, έγινε ο ζάμπλουτος της πατρίδας μας και με τις κατάλληλες διασυνδέσεις του κατέστη το αντικείμενο του σφετερισμού της φιλίας του εκ μέρους, όλων των στελεχών της κυβερνώσας παράταξης, Τσίπρας, Παππάς, Καμμένος, Τσακαλώτος, οι οποίοι του επιδαψίλεψαν κάθε περιποίηση, ώστε στο μυαλό του να έρθει ο παλαιός εκείνος Τσάρος της πάλαι ποτέ αχανούς Ρωσίας ο Ιβάν ο... Τρομερός!
Είχε από καιρό αρχίσει να δείχνει δείγματα αλαζονικής συμπεριφοράς και είχε τους λόγους του, επειδή όλοι τον προσκυνούσαν... για να τους θυμηθεί, όταν έρθει η βασιλεία του. Η προχθεσινή του όμως εμφάνιση με το κουμπούρι σε ένα γήπεδο με 30.000 κόσμο ξεπέρασε κάθε όριο. Ευτυχώς όλος αυτός ο κόσμος, ο κόσμος του ΠΑΟΚ έδειξε... απρόβλεπτη φρονιμάδα και έτσι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να τιμωρηθεί η ομάδα εξαιτίας του «ντοπαρισμένου» Ιβάν.
Η... ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ
Τώρα επί της ουσίας: Ήταν ή δεν ήταν οφσάιντ; Στις λεπτομέρειες ναι! Αλλά ο διαιτητής, ο «άρχων του αγώνα» κρίνει όλες τις λεπτομέρειες και προπαντός τον χρόνο που σημειώθηκε το γκολ. Η ορθή σύσκεψή του με τον βοηθό θα έπρεπε να αποσκοπεί στο... κέρδισμα δευτερολέπτων για την κατακύρωσή του και όχι για την ακύρωσή του, η οποία ορθώς θα εκλαμβάνονταν από τον οποιονδήποτε ως... υποχώρηση στις πιέσεις των ηττουμένων, πόσο μάλλον από τους 30.000 θεατές, οι οποίοι... αγωνιούσαν για την νίκη της ομάδας τους. Εξ άλλου δεν ήταν ο σουτέρ οφσάιντ, ούτε προσπάθησε να πασσάρει την μπάλα σε αυτόν που ήταν. Ακόμα κι αυτός προσπάθησε εμφανέστατα να αποφύγει την επαφή της. Όλα αυτά τα γράφω όχι σαν ειδήμων –μακριά από εμένα τέτοιες γνώσεις- αλλά κρίνοντας τις ψυχολογικές καταστάσεις εκείνης της στιγμής, από την θέση των θεατών, των παικτών και προ παντός του «άρχοντα του αγώνα». Η κατακύρωση του γκολ θα αποτελούσε μία ακόμα στις τόσες πολλές «διαιτητική αβλεψία» διεθνώς, η οποία πολύ γρήγορα θα ξεχνιόνταν, παίζοντας «έδρα» και το δύσμοιρο Ελληνικό Πρωτάθλημα θα συνεχίζονταν τελειούμενο ομαλά. Δεν θα χάλαγε και ο κόσμος αν μία στις σαράντα το πρωτάθλημα θα κατέληγε στην Θεσσαλονίκη!
Σε καμία περίπτωση με τα παραπάνω δεν δικαιολογώ την... τουλάχιστο απώλεια ψυχραιμίας από τον Πρόεδρο του ΠΑΟΚ. Εάν και πολλοί άλλοι την έχαναν, όπως αυτός, καταλαβαίνετε τι θα γίνονταν.
Γι - Πας