ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΑ «ΠΡΟΤΥΠΑ» ΣΧΟΛΕΙΑ!
Επειδή τυχαίνει να είμαι απόφοιτος της Ζωσιμαίας Σχολής με εισαγωγή το 1940, στα δέκα μου χρόνια, όταν ακόμα ήταν «Πρότυπο Γυμνάσιο» και αποφοίτηση το 1948, όταν μαίνονταν ακόμα ο «συμμοριτοπόλεμος», είμαι σε θέση να πω ορισμένα πράγματα.
Κατ’ αρχήν μπήκα στο Πρότυπο Γυμνάσιο με εξετάσεις γραπτές και προφορικές μετά την Τετάρτη Δημοτικού. Απ’ ό,τι θυμάμαι, και μάλιστα πολύ καλά, δεν υπήρχε καμία διάκριση για την συμμετοχή στις εξετάσεις αυτές από όλα τα Δημοτικά Σχολεία του Νομού Ιωαννίνων. Μπορεί να υπερήχαν, ίσως, οι μαθητές των σχολείων της πόλης, αλλά και εμείς τα… διαβολάκια της υπαίθρου δεν το βάζαμε κάτω. Χωριατάκια να σου τύχουν! Συμμετείχαμε μαζικά στις εξετάσεις, πετύχαιναν ογδόντα και οι πρώτοι σαράντα αδιακρίτως έμπαιναν στη Ζωσιμαία, ενώ οι υπόλοιποι πήγαιναν στο Γυμνάσιο Αρρένων. Κριτής μόνο η σειρά της βαθμολογίας. Αυτή ήταν η περίφημη… «αριστεία» η οποία τόσο πολύ ενοχλεί τους σημερινούς προοδευτικούς. Δεν γνωρίζω στην συνέχεια τις διαφορές του διδακτικού προγράμματος στα δύο Γυμνάσια.
Εκείνο που γνωρίζω είναι το ότι η Ζωσιμαία είχε θαυμάσιους καθηγητές, είχε χημείο, είχε οργανωμένη ορχήστρα, και χορωδία από μαθητές και οργανωμένο γυμναστήριο σκεπαστό, ενώ η γενική ευταξία τηρούνταν από τον… κέρβερο Γυμνασιάρχη τον αείμνηστο Χρήστο Σούλη με αυστηρότητα.
Δυστυχώς λίγο χρόνο τα χαρήκαμε όλα αυτά μέχρι την 28η Οκτωβρίου. Ύστερα βράστα! Πόλεμος, κατοχή, αντίσταση, εμφύλιος, ανταρτόπληκτοι!
Εν τούτοις αυτοί οι ίδιοι καθηγητές, ταλαιπωρημένοι με όσα προαναφέρθηκαν και στερούμενοι επίσης, πάλαιψαν με νύχια και με δόντια μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες να μας «δώσουν» αυτά που έπρεπε και ήξεραν. Το ό,τι το πέτυχαν αποδείχτηκε περίτρανα στο τέλος. Οι μαθητές του 1948, όπου κι αν προσπάθησαν, πέτυχαν πανηγυρικά και δικαίωσαν την Σχολή τους. Την Ζωσιμαία Σχολή Ιωαννίνων. Την ξακουστή τη Γεραρά Ζωσιμαία Σχολή!
Τώρα προέκυψε να ανασυσταθούν τα Πρότυπα Γυμνάσια και Λύκεια. Δεν γνωρίζω γιατί, οι «προοδευτικοί» αντέδρασαν και οι εκπρόσωποί τους, τρεις Υπουργοί Παιδείας, τάχτηκαν εναντίον της «αριστείας» και των «Προτύπων Σχολείων» τα οποία, κατ’ αυτούς, την εξυπηρετούσαν!
Εκείνο που γνωρίζω είναι το ότι στη Γερμανία η κόρη μου αγωνίζεται, όχι με μεγάλο κόπο ευτυχώς, να τελειώσει η θυγατέρα της το Δημοτικό με καλό βαθμό, ώστε να μπορεί να επιλέξει ένα καλό Γυμνάσιο, το οποίο εκείνη θα επιθυμούσε. Πού βρίσκεται, λοιπόν, το πρόβλημα των δικών μας «Προοδευτικών» και γιατί εμποδίζουν τόσο λυσσαλέα την άμιλα την πνευματική των παιδιών; Ίδια ο «μπαχαλάκης» ίδια ο επιμελής; Και γιατί τάχα, αφού αυτό θα φανεί στο σχολείο; Αλλά τι λέμε τώρα; Ποιο σχολείο και ποια άμιλα; Τάσσομαι ανεπιφύλακτα με το μέρος του κ. Δάλλα και της κας Μαλάμη, οι οποίοι ασχολήθηκαν με το θέμα στον «Π.Λ.». Η κα Μαλάμη, όπως κι εγώ, ως απλοί πολίτες που μπορούμε να δούμε με κριτική ματιά τα τεκταινόμενα στην Παιδεία, και ο κ. Δάλλας μέσα από την ίδια την ζέουσα κατάσταση!
Αγαπητοί μας «προοδευτικοί», δεν μπορείτε να παίζετε χωρίς… «αντίπαλο» με την Παιδεία των Ελληνόπαιδων. Δεν σας αναγνωρίζουμε καμία αρμοδιότητα. Αφήστε την ιδεολογία σας να εκφραστεί σε άλλους τομείς. Μην παίζετε με τα παιδιά μας. Θα μας βρείτε μπροστά σας. Τα Πρότυπα Σχολεία πρέπει να λειτουργήσουν ιδιαίτερα στα Γιάννινα με τις δομές τους.
Η ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ…
Κάποτε, παρακολουθώντας έναν πολύ αγαπημένο μου Ιερομόναχο να αγιογραφεί τον ρώτησα: Πάτερ πού μάθατε να ζωγραφίζετε τόσο ωραία; Εκείνος μου απάντησε: Από Εκείνον που έμαθε τ’ αηδόνια να κελαϊδούν τόσο μαγευτικά! Αυτό είναι αλήθεια και συμβαίνει σε πολλές περιπτώσεις αυτοδίδακτων καλλιτεχνών. Κι όμως καλοί είναι αυτοί, αλλά καλύτεροι οι σπουδαγμένοι, κι ακόμα περισσότερο οι διδάσκοντες την τέχνη. Τρανή απόδειξη η προχθεσινή έκθεση στην αίθουσα του Λαογραφικού Μουσείου «Κώστας Φρόντζος», οργανωμένη από το Ίδρυμα Ι.Κ.Ε. Γκανή» που περιλάμβανε έργα και σχέδια του Επίκουρου Καθηγητή της Σχολής Καλών Τεχνών του Παν/μίου Ιωαννίνων κ. Στέφανου Τσόδουλου. Αν δεν κάνω λάθος θα πρέπει να είναι η πρώτη επίσημη παρουσίαση στην πόλη μας με έργα εκπροσώπου της Σχολής αυτής του Παν/μίου Ιωαννίνων και γι’ αυτό εγκαινιάστηκε πανηγυρικά από τον Πρύτανη, παρουσία του Αντιπρύτανη, καθηγητών της Σχολής και εκλεκτών εκπροσώπων της κοινωνικής και δημόσιας ζωής της πόλης μας.
Προσωπικά, όλα τα εκτιθέμενα έργα, λάδια και σχέδια του εκλεκτού αυτού καλλιτέχνη με μάγεψαν και απαιτούν μια δεύτερη πιο ήσυχη ματιά, επειδή δεν είναι μόνο η διδαχή που έκανε τον δημιουργό τους να τα πραγματοποιήσει, αλλά η ύπαρξη σε αυτόν και του έμφυτου εκείνου παράγοντα που δεν είναι τίποτε άλλο από εκείνο που προαναφέρθηκε για τον καλόγερο αγιογράφο. Ευχές λοιπόν για πολλαπλασιασμό των έργων, αλλά και των εκθέσεών τους.

Γι - Πας