ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

Ο ΑΙΩΝΙΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΡΟΣΚΑΙΡΑ «ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ»!..
Θα ήθελα να διαβεβαιώσω ότι στο θέμα που ακολουθεί δεν κινούμαι ούτε από συμφεροντολογικά ελατήρια, ούτε από διάθεση εχθρότητας προς κάποιους.
Πρόκειται για μία διαδρομή την οποία πραγματοποιούσα με κατεύθυνση εναλλάξ δις της εβδομάδος πεζή και τις μισές φορές φορτωμένος σκληρά από την ηλικία 10-19 ετών.
Πολύ αραιότερα μέχρι την ηλικία των 34 ετών και στη συνέχεια οδηγώντας αυτοκίνητο, αμέτρητες φορές, όταν πια είχε λείψει η εικόνα του λασπομανιού αυτής της διαδρομής με τις περίφημες «λαγκάτσες» και δημιουργήθηκε ένας ίσιος και στεγνός δρόμος, ένα «θαύμα» για τα δικά μας μάτια, που είχαμε υποφέρει τόσα πολλά, βαδίζοντας, από την ιδιοκτησία του Κοσμηριώτη «εισπράκτορα» Χρήστου Αλεξίου, μέχρι τη «βρύση του Tσαπόγκα». Δηλαδή περίπου από την διασταύρωση προς το Νοσοκομείο της Δουρούτης μέχρι την σημερινή διασταύρωση με την Εθνική οδό. Τώρα έχει και όνομα: Λέγεται Σταύρου Νιάρχου.
Η διαδρομή τότε λέγονταν… από τη «μέση», υποθέτω σε σύγκριση με την υπάρχουσα «Εθνική οδό» και την ημιορεινή μέσω του μοναστηριού της Δουρούτης για εμάς που πασχίζαμε να φτάσουμε προς την Πεδινή και επέκεινα, Αμπελιά, Κοσμηρά, Δωδώνη, κλπ. Για να την περιγράψω θέλει πολύ χρόνο και δεν θα το κάνω.
Να όμως που αυτή η ασφαλτοστρωμένη… «ισαδιά» δεν μπορεί πια να αποκαλείται δρόμος, ανεξάρτητα αν κάποιοι φρόντισαν να εκμεταλλευτούν την πολύ σημαντική χρήση της αυτό το διάστημα, δημιουργώντας…«συμφέροντα»!
Κι άξαφνα η «Περιφέρεια» λέει ότι βρήκε τα κονδύλια και την μελέτη έτοιμη για την κατασκευή ενός σύγχρονου δρόμου αντάξιου με το Νοσοκομείο, το Πανεπιστήμιο και ολόκληρη την επέκεινα περιοχή που θα εξυπηρετεί.
Δεν μπόρεσα να καταλάβω τους λόγους της αντίδρασης του Δήμου Ιωαννιτών σε μία τέτοια προοπτική!
Ίσως μια στιγμή κάποιοι των οποίων τα συμφέροντα θίγονται έδωσαν μια κάποια ίσια εξήγηση, αλλά, σκέφτηκα πως δεν είναι δυνατόν πια για έναν τόσο σημαντικό δρόμο, μέσα στον ιστό της πόλης που ζούμε, που θα την συνδέει με την εκπληκτική Πανεπιστημιούπολή της και το κεντρικό μεγάλο Νοσοκομείο της να ισχύσουν τέτοιες πρακτικές!
Να ισχύσουν δηλαδή οι πρακτικές του απώτερου παρελθόντος που… φιλοδώρησαν την πόλη με μία οδό Βηλαρά ή μακάρι και μια Χαριλάου Τρικούπη!
Θα είναι πολύ μεγάλο κρίμα να ισχύσουν αυτές οι πρακτικές μέσα στον κάμπο, επειδή στο μεταξύ δημιουργήθηκαν… κάποια «συμφέροντα» και… κάποιοι άλλοι τα υποστηρίζουν.
Αλλοίμονο αν χαθεί μια τέτοια ευκαιρία από τα «συμφέροντα» κάποιων. Είμαι με τη μεριά του αιώνιου δρόμου και όχι με τη μεριά των πρόσκαιρων «συμφερόντων».

ΔΕΝ ΔΙΚΑΙΟΥΝΤΑΙ!..
Με ειλικρινή πόνο καρδιάς, πιστέψτε με, είμαι υποχρεωμένος σήμερα να πάρω το μέρος του συνόλου σε βάρος μιας σκληρά εργαζόμενης ομάδας «συμβασιούχων».
Όλοι τους γνώριζαν από την αρχή ότι η θέση τους σε αυτή τη δουλειά ήταν προσωρινή. Στην δε συγκεκριμένη περίπτωση η δουλειά τους ήταν υποδειγματική και σκληρή, σε αντίθεση κάποτε με την δουλειά εκείνων που… καθάριζαν το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Δουρούτης και για το οποίο ορθά, κατά την γνώμη μου, προτιμήθηκε να δοθεί στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Η διαφορά ήταν άμεση και εμφανής.
Στην προκειμένη όμως περίπτωση υπάρχει και μία Κρατική και Δημοτική αβελτηρία: Ο εύκολος τρόπος δηλαδή με τον οποίο ανανεώνονταν οι συμβάσεις εν γνώσει, σαφώς, της αντισυνταγματικότητας αυτού του τρόπου και το… κλείσιμο του ματιού ότι κάτι μπορεί να γίνει με την μονιμοποίησή τους. Ας… όψεται ο νυν Πρόεδρος της Δημοκρατίας με το κακό προηγούμενο που είχε δημιουργήσει!
Σε καμμία περίπτωση δεν είναι δυνατόν να συνταχτώ με την μη απόδοση και της τελευταίας δεκάρας των δεδουλευμένων των σημερινών, άδικα ταλαιπωρούντων το σύνολο των φορολογουμένων πολιτών αδιακρίτως και με πολύ επικίνδυνο τρόπο! Δεν νομιμοποιούνται να έχουν κανένα τέτοιο δικαίωμα. Είναι σαν οι γιατροί να αποφάσιζαν να κλείσουν τα Νοσοκομεία. Ας το σκεφτούν λίγο όχι μόνο για τώρα αλλά και για άλλη φορά…
Γι - Πας