ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΥΨΕΙΣ Ή ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ;
ΤΟ ΙΔΙΟ ΕΙΝΑΙ!

Είναι λογικό. Ένας άνθρωπος που μεγάλωσε με τις αφίσες κολλημένες στον τοίχο του δωματίου του, τις αφίσες του Τσε Γκεβάρα εννοώ και με όνειρο να γίνει κάποτε «Διοικητής - Com­man­dante» των επαναστατικών ομάδων που θα καταλάμβαναν την εξου­­σία, όπως, επί παραδείγματι, όταν αναγνωρίζονταν Comman­dante για τις... καταλήψεις σε σχολεία ή Πανεπιστημιακές αίθουσες, να έχει ως πρότυπα εκείνους τους Commandante, τον Τσε και τον Φιντέλ. Από την άλλη μεριά, όταν αυτός έγινε Comman­dante στη χώρα του με... κάπως ανορθόδοξο και όχι τόσο... «ηρωικό» τρόπο, αναγκάστηκε να... σκύψει κεφάλι και να συνδιαλλαγεί με όλους εκείνους στους οποίους ο Κάστρο δεν θα έκανε την χάρη ούτε τα μάτια του να στρέψει προς αυτούς. Ακόμα χειρότερο, απόχτησε στενό του συνεργάτη, όχι έναν Τσε, αλλά έναν... λιποτάκτη της αντίπαλης πλευράς, που του ζήτησε μόνο ένα «κηδεμονευόμενο» πόστο, προσφέροντάς του τυφλή υποταγή στην εξουσία του. Καμία σχέση δηλαδή με το μοναδικό... καθαρόαιμο κομμουνιστικό καθεστώς στον κόσμο, το οποίο ίδρυσε ο Κάστρο και το οποίο επέζησε και όταν κατέρρευσε ως χάρτινος πύργος η περίφημη Σοβιετική Ένωση, που ίδρυσαν οι «μεγάλοι» δάσκαλοι και όταν οι διάδοχοι του Μάο μετατράπηκαν σε... κεφαλαιοκράτες, που... δεν καταλαβαίνουν από σοσιαλισμούς και τα τοιαύτα και είναι «ανάλγητοι», όπως όλοι οι κεφαλαιοκράτες, δικτάτορες του «προλεταριάτου»! Πήγε στη Μόσχα ως... «προσκυνητής» κι εκείνοι του υπέδειξαν να προσκυνάει μόνο στον Θεό και την εκκλησία, όπως κάνουν εκείνοι και του συνέστησαν να τα έχει καλά με την Μέρκελ! Τα έκανε όλα. Οι τύψεις όμως της κομμουνιστικής συνείδησής του, τον συντροφεύαν πάντα αμείλικτες, μολονότι αυτός... περνάει καλά, όπως οι παλαιοί ηγέτες του κομμουνισμού, αδιαφορώντας για το πώς περνάει ο λαός. Και να η ευκαιρία! Χάθηκε ο μεγάλος Commandante εκεί μακριά. Ήταν ισχυρό το δίλημμα, να πάει στην κηδεία του και να συμπαρασταθεί στον «οδυρόμενο» λαό του, ή να προσπαθήσει με όλες του τις δυνάμεις να βοηθήσει την πατρίδα του στην πιο δύσκολη καμπή που περνάει; Προτίμησε το πρώτο! Κάποτε επιτέλους τα κομμουνιστικά του βιώματα θα πρέπει να ξυπνήσουν. Τώρα μάλιστα που διαθέτουμε και κρατικά προσωπικά αεροπλάνα που μας μεταφέρουν εύκολα οπουδήποτε. Πρέπει! Έτσι λοιπόν αυτό το... «πρέπει» υπερίσχυσε των αναγκών των λαϊκών συσσιτίων. Ποιος ξέρει αν αύριο θα υπάρξουν αυτές οι δυνατότητες. Εξάλλου, ο κομματικός μηχανισμός μπήκε σε λειτουργία με σύνθημα: Κανένα στέλεχος έξω από τον κρατικό κορβανά. Σε κάθε μεγάλη πόλη, αρχής γενομένης από την Θεσσαλονίκη, να ιδρυθούν... «Πρωθυπουργικά γραφεία». Όπως στο Μαρόκο, όπου σε κάθε μεγάλη πόλη υπάρχει και ένα «βασιλικό ανάκτορο»! Το ίδιο είναι. Οι Commandante θα πρέπει να δοξάζονται παντού και πάντοτε. Και τι θα πει «κρίση» που μας αναγκάζει να υπάρχουν κομματικά στελέχη αναξιοποίητα; Όλοι στον αγώνα της... «μάσας» κι αφήστε τον λαό να μασάει κουτόχορτο και να... στρώνει χαλιά στο διάβα μας. Θυμήθηκα κάποτε τον Ευάγγελο Αβέρωφ-Τοσίτσα, τον πραγματικό ευπατρίδη της πολιτικής, όταν, υπουργός της Εθνικής Αμύνης ων, νοίκιασε ελικόπτερο της «Ολυμπιακής Αεροπορίας» προκειμένου να έρθει στα Γιάννινα και να παραστεί σε κομματική εκδήλωση! Αλλά τι κάνω τώρα; Αναμιμνήσκομαι παλαιών καλών και ενδόξων ημερών!

Ο... «ΚΑΡΥΟΘΡΑΥΣΤΗΣ»!
Να, λοιπόν, που αποδείχτηκε ότι επιτέλους η αίθουσα «Βασίλειος Πυρσινέλας» του Πνευματικού Κέντρου έγινε αίθουσα, που μπορεί να στεγάσει οποιαδήποτε παράσταση, έστω κι αν η συγκρότησή της, γενικότερα παρουσιάζει αδυναμίες που οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι τα Γιάννινα χρειάζονται και αξίζουν μία πραγματική «Λυρική Σκηνή». Ας είναι όμως, με λίγη περισσότερη προσοχή στην οργάνωση της πωλήσεως των εισιτηρίων και της αποφυγής... οφθαλμοφανών «μεροληψιών» όλα θα πάνε καλά. Η παράσταση του «Καρυοθραύστη» από τα κρατικά Ρωσικά μπαλέτα, νομίμως πως ήταν ένας σταθμός και έδειξε πως από την

πλευρά τους απαιτήθηκε πολύ μεγάλη καλή θέληση ώστε η παράσταση να οδηγηθεί σε αυτό το αίσιο τέλος που ενθουσίασε το Γιαννιώτικο κοινό, που την παρακολούθησε με μεγάλη προσοχή και επιμέλεια.
Ευχόμαστε να υπάρξει και ανάλογη συνέχεια και αυτό απαιτεί την σχολαστική προσοχή των μελών του Δ.Σ. του Πνευματικού Κέντρου για τη διατήρηση της ευπρέπειας της αίθουσας και της καλής λειτουργίας της.
Στον πολιτισμό δεν ανταποκρίνονται «λαϊκισμοί» προς τα κάτω, αλλά αντίθετα απαιτούνται «πολιτιστικές διδαχές», οι οποίες γίνονται αποδεκτές και αφομοιώσιμες από το ευρύ κοινό. Ποιος πολίτης είναι δυνατό να μην αισθάνεται άνετα όταν πηγαίνει σε μία παράσταση και βρίσκει άνετα την θέση του για την οποία έβγαλε το εισιτήριο και αναγράφεται πάνω σε αυτό; Προσοχή λοιπόν! Η προσοχή του Δ.Σ. προς το κατώτερο προσωπικό πρέπει να είναι διαρκής. Το 1978 πήγα στην Σοβιετική Ένωση και οι παραστάσεις που παρακολούθησα ήταν όλες άψογες και στην οργάνωση και στην εκτέλεση.
Γι - Πας