ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΤΑ... «ΝΕΑ» ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΗΘΗ!
Εμείς ξέραμε ότι στην... «αριστερά» θεωρητικά επικρατούσε η ισότητα και η αξιοκρατία και σβήνονταν οι κακές συνήθειες της μπουρζουαζίας, του ιμπεριαλισμού και της ρουσφετολογίας που επικρατούσαν στην... κακό χρόνο νάχει Αστική Τάξη. Οι σημερινοί κυβερνώντες ισχυρίζονται ότι για πρώτη φορά στην Ελλάα επικράτησε η γνήσια αριστερά, όχι βέβαια με μία κυβερνώσα πλειοψηφία, παρά το αποτρόπαιο «μπόνους» που είχε επινοήσει η καταραμένη δεξιά για να κυβερνά, αλλά με ένα πολύ πρόθυμο δεκανίκι αποσπασμένο από τα δεξιώτερα εκείνης. Αυτό το τελευταίο, προκειμένου να κατέχει το Υπουργείο της Εθνικής Άμυνας... «θα μπορούσε υποθετικά να πουλάει και την ψυχή του στον διάβολο» και αυτό πολύ σύντομα κατέστη γνωστό στην «γνήσια» αριστερά και κυβερνά έχοντας το κεφάλι της ήσυχο!
Σύμφωνα, λοιπόν, με τα... νέα αριστερά ήθη, όσοι ή λιβανίζουν την κυβερνώσα αριστερά, ή είναι πειθήνιοι στα κελεύσματά της, αυτοί αφήνονται ελεύθεροι να καλοζούν και να... «προοδεύουν», πράγμα που δεν συμβαίνει με τους αντιθέτους. Σαν παράδειγμα αναφέρω τον τηλεοπτικό σταθμό «Άλφα» και τον κάτοχό του κ. Κοντομηνά. Όσο φιλοξενούσε τον ασύδοτο Λάκη Λαζόπουλο, που λιβάνιζε κάθε Τρίτη τον Τσίπρα και όλο το σινάφι του, ενώ έβριζε με απόλυτα απαράδεκτο τρόπο κάθε αντιτιθέμενο, με χυδαιότητα μπορώ να πω, ο κ. Κοντομηνάς ήταν «καλόπαιδί», ένας νομοταγής και ευπρεπής επιχειρηματίας!
Άξαφνα, με τους ακροβατισμούς του κ. Παππά, ηθικότατου αριστερού, για απόχτηση γνήσιων αριστερών καναλιών, θες από... ατύχημα ή δεν γνωρίζω τι άλλο, ο κ. Κοντομηνάς και ο «Άλφα» βρέθηκαν εκτός νυμφώνος και άρχισαν να βαράνε τον κ. Παππά και την Κυβέρνηση. Αμέσως κινήθηκαν οι... κρατικές υπηρεσίες και τον βρήκαν, κατ’ αρχάς, φοροφυγά! Πού στον δαίμονα κρύβονταν αυτές οι υπηρεσίες επί Λαζόπουλου; Αυτό είναι το ζητούμενο, και δεν είμαι με τον κ. Κοντομηνά ή οποιονδήποτε Κοντομηνά. Το άλλο είναι ακόμα χειρότερο. Αυτό που έκανε ο Πανεπιστημιακός κ. Παρασκευόπουλος, θεράπων της παρέας του κ. Τσίπρα στο Υπουργείο Δικαιοσύνης, την συγκεκριμένη στιγμή σε ανώτατο Δικαστή, στηριζόμενος σε υποτίθεται υποκλαπέντα στοιχεία... κρεβατοκάμαρας, δημοσιευθέντα αυτούσια στην προμετωπίδα της... σοβαρότατης εφημερίδας «Αυγή», είναι αυτόχρημα χυδαίο. Είναι σαφής, σαφέστατη η πρόθεση του Υπουργού να θέσει τον περί ου ο λόγος εκτός Δικαστηρίου για να αποτραπεί κάποια απόφαση του Δικαστηρίου αυτού με δεδομένες και τις συμπτωματικές συγκυρίες. Είναι ντροπή, είναι κατάντημα και απορώ πως αυτή η σιγανοπαπαδιά, ο πανεπιστημιακός Υπουργός, δέχτηκε και δέχεται ακόμα να συγκαταλέγεται στην πολυπληθή ομάδα των Υπουργών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι δεν χρησιμοποίησαν τους λόγους της «προσωπικής ευθιξίας» και δεν παραιτήθηκαν από τη θέση τους για πολύ εμφανείς χοντράδες. Παντού στον κόσμο αυτός ο άγραφος νόμος της προσωπικής ευθιξίας ισχύει πάντα, εκτός από τον... «Σύριζα» της Ελλάδος! Είναι τα «νέα ήθη» τα οποία εισάγει στην Ελλάδα η για πρώτη φορά κυβερνώσα αριστερά. Όσο για τα... γκομενηλίκια, ιδιαίτερα στον σοσιαλιστικό κόσμο θριαμβεύουν. Μιτεράν, Στρος Καν, Ολάντ, Ανδρέας Παπανδρέου κ.λπ. κ.λπ.

ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ!
Σε αντιδιαστολή των παραπάνω ας θυμηθούμε ότι μεθαύριο έχουμε 28 Οκτωβρίου. Θα προσπαθήσω ν’ αναφερθώ στα αδιάσειστα γεγονότα με τους παράγοντες της εποχής εκείνης του 1940, που αγωνίζονταν να διατηρήσουν το κύρος και την τιμή της Ελλάδας. Όποιος θέλει... ας κάνει αντιδιαστολή. Όταν στις 3 η ώρα το πρωί εκείνης της μέρας, ο Ιταλός πρεσβευτής έδωσε στον γέροντα Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά τυλιγμένον σε ένα παλιό πανωφόρι, το γνωστό τελεσίγραφο κι όταν εκείνος, διαβάζοντάς το του απάντησε σταράτα: «Λοιπόν έχουμε πόλεμο», απορρίπτοντας με την φράση αυτή το ιταμό Ιταλικό τελεσίγραφο, ο Γκράτσι έμεινε εμβρόντητος και, όπως γράφει ο ίδιος... εκείνη τη στιγμή μίσησε το επάγγελμά του, που του επέβαλε ένα τόσο ταπεινωτικό καθήκον. Υποκλίθηκε με βαθύτατο σεβασμό στον υπερήφανο γέροντα, ο οποίος δεν δίστασε ούτε για μία στιγμή να διαλέξει για την πατρίδα του την οδό της θυσίας αντί της ατίμωσης.
Στις 30 Οκτωβρίου του 1940 ο Ι. Μεταξάς κάλεσε τους Έλληνες δημοσιογράφους για να τους εκθέσει ενθέως τα γεγονότα και την κατάσταση λέγοντάς τους: Έχω λογοκρισία και θα μπορούσα να σας επιβάλω να γράψετε ό,τι εγώ θέλω. Αυτήν την ώρα όμως δεν θέλω μόνο την πένα σας. Θέλω και την ψυχή σας. Θα σας μιλήσω ανοιχτά, εκθέτοντάς τους τα προηγηθέντα, τα περί Ιταλών, Γερμανών και Άγγλων και για τον ταπεινωτικό εξευτελισμό της Ελλάδας, που θα ακρωτηριάζονταν τριπλά, εάν υπέκυπτε στις απαιτήσεις του Μουσολίνι. Τελείωνε όμως με βεβαιότητα για την νίκη, αναλύοντας στρατηγικά τους λόγους της πίστης του ότι ο «άξονας» θα ηττηθεί. Τελικά τους είπε: Εν τούτοις, πρέπει να σας επαναλάβω ό,τι επισημότερο διακήρυξα από την αρχή. Η Ελλάς δεν πολεμά για την νίκη. Πολεμά για τη Δόξα. Και για την Τιμή της. Έχει υποχρέωση προς τον εαυτό της να μείνει άξια της Ιστορίας. Αυτά έπραξε αποδεδειγμένα και καταγεγραμμένα επίσημα ο Ιωάννης Μεταξάς, μεταξύ πολλών άλλων, όπως της προετοιμασίας και οργάνωσης του Ελληνικού Στρατού. Τα... άλλα είναι περιδιαγραμμάτου!
Γι - Πας