ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΕΛΛΑΔΑ Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΜΠΑΝΤΑΧΤΣΗΔΩΝ!..
Μάρτιος 1956! Με θυμάμαι να τρέχω στο ΤΣΑΥ (Ταμείο Συντάξεως και Αντασφαλίσεως Υγειονομικών) μαζί με τους άλλους συνορκισθέντες στην Ιατρική συναδέλφους μου, με ένα κατοστάρικο που είχαμε εξοικονομήσει για να γραφτούμε και να πάρουμε την άδεια εξασκήσεως του επαγγέλματος του Ιατρού! Η ζωή ενός γιατρού που στο τέλος απόχτησε μία δύσκολη χειρουργική ειδικότητα και διδακτορικό δίπλωμα που να του δίνει τη δυνατότητα επιλογής της καριέρας του, δεν είναι δυνατό να καταγραφεί, όχι μόνο σε ένα σημείωμα, αλλά ούτε και σε ένα και δύο ολόκληρα βιβλία. Αυτό ίσως το δούμε στο εγγύς μέλλον. Εκείνο που έχει την οικονομική σημασία που επιδιώκω να δείξω σήμερα είναι το ότι τα πρώτα μου χρήματα τα έβγαλα από τις αρχές του 1964, ως ελεύθερος επαγγελματίας, ενώ στο ΤΣΑΥ ...έτρεχαν οι εισφορές μου από την έμμισθη υπηρεσία μου στο στρατό ή ως ειδικευόμενος στο Λαϊκό Νοσοκομείο. Ηλικία 34 ετών. Κι ενώ στο στρατό αγωνίστηκα να αποδείξω... ότι δεν είμαι ελέφαντας, το 1981 μου υποδείχτηκε ότι κακώς ήθελα να μην είμαι ελέφαντας, διότι αυτή η ιδιότητα είχε... γίνει της μόδας και έτσι στα 55 μου θα έπρεπε να εγκαταλείψω τη θέση μου στο Νοσοκομείο, την οποία κατείχα αξιοκρατικά και υπηρετούσα με απόλυτη επάρκεια και ευσυνειδησία. Όλα αυτά τα χρόνια οι εισφορές μου στο ΤΣΑΥ καταβάλλονταν κανονικότατα. Έτσι ερχόμαστε στο 2004, σε ηλικία 74 ετών αποφασίζω να συνταξιοδοτηθώ από το ΤΣΑΥ, με καταβληθείσες σε αυτοεισφορές 47 συναπτών ετών. Στα τελευταία εφτά χρόνια, επειδή τις εισφορές μου τις πλήρωνα από την αμοιβή μου -με αποδεικτικά στοιχεία- ένα ταμείο, μου ζητήθηκε, με μία νομολογία, λέει, να τις πληρώσω και εγώ, συνολικού ποσού 10.000 ευρώ! Πάει και αυτό. Έτσι πήρα μία ικανοποιητική σύνταξη από τις καταβολές στο ταμείο μου μιας ολόκληρης ζωής. Μία από τις τελευταίες μέρες συνάντησα μία πολύ αγαπητή μου αριστερή αδελφή του Νοσοκομείου, συνταξιούχο πια κι αυτή, η οποία μου έλεγε με παράπονο ότι ύστερα από 35 χρόνια υπηρεσίας η σύνταξή της κατάντησε στα 1.000 ευρώ. Ντράπηκα να της πω ότι η δική μου από το ΤΣΑΥ και ύστερα από 47 χρόνια έφτασε να είναι 900 ευρώ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι, ύστερα από κάποια ζόρια για διορισμούς τύπου Καρανίκα, οι οποίοι, σαν σύμβουλοι του Πρωθυπουργού παίρνουν πιο αξιοπρεπή ποσά, θα αναγκάσουν τον... «κομμουνιστή καρικατούρα» κ. Κατρούγκαλο να... κόψει κι άλλο από την δική μου σύνταξη! Βέβαια ο σύμβουλος του πρωθυπουργού κ. Καρανίκας, εκτός από κάποια... «ρεπά» σερβιτόρου, δεν δούλεψε ποτέ σε Νοσοκομείο για να καταλάβει τι εστί βερύκοκο, όπως γνωρίζω πολύ καλά τόσο γώ, όσο και η αδελφή που προανέφερα. Ούτε βέβαια ο... «κομμουνιστής καρικατούρα» κ. Κατρούγκαλος, ο οποίος επιπίπτει, κατ εντολήν του άλλου αγνοούντος τα περί σκληρής εργασίας κ. Τσίπρα, επί των συντάξεων και μόνο, παρακάμπτοντας τους διαφόρων ειδών μπανταχτσήδες, οι οποίοι με τον ένα ή τον άλλο τρόπο καλοπερνούν στην σημερινή Ελλάδα της... πρώτη φορά Αριστεράς!

ΑΣ ΜΗΝ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΜΑΣΤΕ... ΜΕ ΤΑ ΔΑΚΡΥΑ!
 Για σταθείτε, βρε παιδιά. Δεν νομίζετε ότι το δάκρυ που χύθηκε για το «μαύρο» στην ΕΡΤ, του Αντώνη Σαμαρά θα πρέπει κάποτε να σταματήσει; Και ο μεν Αντώνης Σαμαράς πλήρωσε την... αποκοτιά ή παλικαριά όπως θέλετε πάρτε το, εμείς όμως τι φταίμε; Εμείς και πριν από το «μαύρο» την πληρώναμε κανονικά τη... «ρημάδα», χωρίς να βλέπουμε ειδησεογραφία, διότι η ΠΟΣΠΕΡΤ, οπότε είχε αντίρρηση για την πανομολογούμενα οφειλόμενη εξυγίανσή της, μας έβαζε «μαύρο» κατάμουτρα, μακάρι και ο... Αβραάμ-Πά­πας να επισκέπτονταν την πατρίδα μας! Έτσι, όταν ο απαυδήσας από τα συνεχή «μαύρα» κ. Σαμαράς τους το ανταπέδωσε στα ίσια, τότε εμείς θα έπρεπε να κλάψουμε, λέει ο κ. Τσίπρας, γοερά. Μα γιατί να κλάψουμε; Επειδή δεν βλέπαμε στην οθόνη μας το συνεχιζόμενο παραμύθι ότι η ΠΟΣΠΕΡΤ διαφωνώντας με τον κ. Σαμαρά κτλ. κατεβάζει επ’ αόριστον διακόπτες; Από την άλλη μεριά το... κάτι τι μας καταβάλλονταν με τους λογαριασμούς της ΔΕΗ κανονικότατα και υποχρεωτικά, όπως και θα συνεχίζεται υποθέτω στο διηνεκές. Μήπως θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι από όταν ...άνοιξαν τα ιδιωτικά κανάλια, χορτάσαμε επιτέλους τηλεόραση και προπαντός πλουραλισμό επιλογών; Ή μήπως θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι οι περισσότερο πανηγυρίζοντες τότε ήταν αυτοί που σήμερα κόπτονται υπέρ της Κρατικής Τηλεόρασης; Και δεν μου λέτε παρακαλώ, γιατί η ακροαματικότητα των κρατικών καναλιών ήταν τόσο χαμηλή και τότε και τώρα; Ο λαός ελεύθερα δεν επιλέγει τι θα δει; Ας απαντήσει τουλάχιστο σε αυτά τα ερωτήματα ο... δοτός «υπουργός» κ. Κουίκ. Ας μην κοροϊδευόμαστε!
Γι - Πας