ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΦΑΡΙΚΑΣ...
Μακριά από την δημοσιότητα, την οποία, όταν ήταν σε δράση, αγαπούσε τόσο πολύ, έφυγε πλήρης ημερών ευθυτενής και με επίγνωση όλων των τεκταινομένων ο Κώστας Σαφαρίκας. Ίσως το τελευταίο ατυχηματάκι να τον... «βοήθησε» ώστε να έχει απολαύσει όλες τις στιγμές γύρω από την οικογένειά του, χωρίς προηγουμένως να έχει παραδοθεί στα μεγάλα αποτελέσματα της φθοράς του χρόνου. Τον Κώστα τον γνώρισα όταν ήταν ο ιδρυτικός Πρόεδρος του Ροταριανού Ομίλου Ιωαννίνων και εκεί διέκρινα όλη τη ζωντάνια του και την ιδιοφυή οργανωτικότητά του, στο διάστημα που προήδρευσε και έμεινε στον Όμιλο αυτόν. Η συνέχεια της γνωριμίας μας ήταν καθοριστική, όταν ο Κώστας έδωσε την ψυχή του στην αναδιοργάνωση του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας, ύστερα από την... «τορπίλη» που δέχτηκε από τον πρασινοφρουρισμό του Ανδρέα Παπανδρέου! Χρειάζονταν ηρωισμός τότε. Δέχτηκε και απορρόφησε σαν σφουγγάρι τις μεθόδους της οργάνωσης ενός «Κόμματος Αρχών» κατά την ολιγόχρονη επίσκεψή του στο «Ίδρυμα Αντενάουερ» στην Γερμανία και με την μεθοδικότητα που τον διέκρινε βάλθηκε από την Προεδρία της εκλεγμένης Νομαρχιακής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας Ιωαννίνων, να εφαρμόσει τις Αρχές αυτές, σ’ ένα κόμμα κυριολεκτικά διαλυμένο. Και το πέτυχε σε πολύ μεγάλο βαθμό.
Ήμουν τότε κι εγώ εκλεγμένος Γεν. Γραμματέας της Νομαρχιακής Επιτροπής, ευρισκόμενος στην κορύφωση της επαγγελματικής μου δραστηριότητας και μαζί με τους άλλους Νεοδημοκράτες, ντόπιους και επισκέπτες, θαύμαζα την ζωντάνια και την μεθοδικότητα του Κώστα. Είμασταν όλοι ρομαντικοί. Θα περίμενε κανείς ότι κάποια στιγμή τα προσόντα αυτά και οι έμπρακτες πολιτικές δραστηριότητες θα τον οδηγούσαν και στην εφαρμοσμένη πολιτική ως βουλευτή.
Αυτό όμως δεν έγινε ποτέ και απ’ ό,τι γνωρίζω, διότι η φιλική μας σχέση έκτοτε ήταν συνεχής, αυτό τον πίκρανε πολύ και δεν μπορούσε να καταλάβει τον... φθόνο όλων όσων είχαν βοηθηθεί από μία τόσο λαμπρή οργάνωση ενός κόμματος εξουσίας στον Νομό μας.
Ύστερα αφοσιώθηκε με τον ίδιο ζήλο στην νέα τεχνολογία της «ΑΛΦΑΣΤΑΡ» και στο τέλος δόθηκε ολοκληρωτικά στην οικογένειά του. Ένας γνήσιος Ηπειρώτης που ξεπετάχτηκε από την «ανυπαρξία» της ανέχειας, δούλεψε σκληρά για την «παρουσία» της ζωντάνιας, όντας παρών και στους Εθνικούς Αγώνες της Αντίστασης προς τους κατακτητές, από τα Πλαίσια Κατσανοχωρίων και θήτευσε ως εκλεκτός Δάσκαλος στην Σχολή Αναβρύτων του τ. βασιλιά Κωνσταντίνου και δύο καθηγητών του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πολλοί οφεληθέντες από την παρουσία του ήταν απόντες στην κηδεία του. Παραβρέθηκαν όμως πολλοί φίλοι του. Ώρα καλή Κώστα.
ΑΝΟΗΣΙΕΣ!
lΔιάβασα τελευταία ένα βιβλίο, όπου η συγγραφέας, ούτε λίγο ούτε πολύ έγραφε με μεγάλη άνεση, ότι την απελευθέρωση της Ελλάδας από τους Γερμανούς την πραγματοποίησε το Ε.Α.Μ., αρχίζοντας από την περιφέρεια και καταλήγοντας στις μεγάλες πόλεις! Συμπέρανα ότι η άνεσή τους στην αναγραφή μιας τόσο μεγάλης... κοτσάνας, οφείλονταν στην παντελή άγνοια της συγκεκριμένης δραματικής περιόδου της πατρίδας μας και τα στοιχεία για την περίοδο αυτή τα προσπορίστηκε, είτε από αφηγήσεις αυτοηρωοποιούμενων συγγενών της, είτε από την ανάγνωση αποκλειστικά και μόνο αναγνωσμάτων, γραμμένων από όλους τους υπευθύνους εκείνων των καταστάσεων, οι οποίοι ψευδολογούν γράφοντας για να αποσείσουν – νομίζουν – τις τεράστιες ευθύνες τους για διαπραχθέντα εγκλήματα!
Η Ιστορία όμως είναι αμείλικτη και αδέκαστη και έχει γραφεί από τα ίδια τα γεγονότα και όχι από κονδυλοφόρους... «ιδιοτελείς» είτε της μιας, είτε της άλλης πλευράς και θα πρέπει όλοι οι σύγχρονοι... «κονδυλοφόροι» όταν αναφέρονται σε ιστορικές περιόδους να είναι πολύ προσεκτικοί και πολύ ενημερωμένοι προπαντός πολύπλευρα.
Αλλιώς υποβιβάζουν την αξία του ίδιου του γραπτού τους κι όταν κάποια στιγή αντιληφθούν την γκάφα τους θα νιώθουν πολύ άσχημα που αποτύπωσαν γραπτά – scripta manent – τέτοιες ανοησίες.
Γι - Πας