ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΠΑΣ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο

ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΣ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ ΣΑΣ κ. ΤΣΙΠΡΑ!

Μια του κλέφτη, δύο του κλέφτη και νάτος ο κλέφτης ολοζώντανος αιχμάλωτος των ιδίων των επιλογών του!
Διότι... εις τους αιώνες δεν είναι δυνατόν να περιπαίζεις έναν λαό ολόκληρο με τις ψευτιές σου, τις οποίες εκείνος εξ ανάγκης και από αφέλεια πίστεψε και ύστερα να έρχεσαι και να τον πατάς στον λαιμό με περισσότερη δύναμη από εκείνους τους οποίους κατηγορούσες ψευδόμενος.
Τώρα, Κύριε Τσίπρα, είσαι αιχμάλωτος εκείνων με τους οποίους μαζέψατε τις «συνιστώσες» και κάνατε αυτόν τον «ανώμαλο οργανισμό» τον οποίο αποκαλέσατε ΣΥΡΙΖΑ.
Και τον λέω «ανώμαλο οργανισμό», επειδή αποτελέστηκε από διάφορα αλληλοσυγκρουόμενα και μη συγκολλούμενα κομμάτια από άτομα με τελείως διαφορετικές δοξασίες έκαστος.
Αρχίζοντας από τον Μανώλη Γλέζο, ο οποίος ζει ακόμα στην εποχή της εκδίκησης –«στον τέταρτο γύρο» δηλαδή, που ο ίδιος είπε κάποτε με ειλικρίνεια -της εκδίκησης των ΕΑΜιτών προς τους διώκτες τους δεξιούς, οι οποίοι δεν ζουν πλέον σήμερα αφού δεν είχαν την τύχη της δικής του... μακροζωίας!
Συνεχίζοντας με τον Λαφαζάνη, ο οποίος ονειρεύεται την Σταλινική εποχή της «δικτατορίας του προλεταριάτου», όπου στο όνομα της «λαϊκής ευτυχίας» του τύπου των αφελών της «φάρμας των ζώων» μπορεί ο δικτάτορας, ο εαυτός του δηλαδή- να κάνει ντου την σήμερον ημέραν στα κρατικά θησαυροφυλάκια λεηλατώντας τα βίαια, ή να κάνει ντου στις εξωτραπεζικές αποταμιεύσεις των πολιτών λεηλατώντας τες επίσης βίαια ασφαλώς!
Παράλληλα με τον προαναφερθέντα, υπήρξαν ομαδούλες αναρχικών, τέτοιων που τις απόψεις τους δεν τις… βάζει ο νους οποιουδήποτε σύγχρονου ανθρώπου ζώντας στις οργανωμένες κοινωνίες όλου του κόσμου. Αυτές τις απόψεις τις βάλατε μαζί με όλες τις άλλες και συγκροτήσατε αυτόν τον «ανώμαλο οργανισμό» που προαναφέρθηκε.
Τέλος, το «γλυκό έδεσε» με την ανεύρεση, δανεισμένο από τον «κοσμοπολίτη» Γιώργο Παπανδρέου, ενός σύγχρονου και απόλυτα επιστημονικά καταρτισμένου ταχυδακτυλουργού του «κυβερνοχώρου» και των διαδικτύων τον οποίο και ο ίδιος θαυμάσατε για τις ταχυδακτυλουργικές του ικανότητες και του αναθέσατε τον πιο σπουδαίο τομέα της επερχομένης ολοφάνερα διακυβέρνησής σας.
Εσείς ο ίδιος θαυμάζοντάς τον, τον αποκαλέσατε ύστερα ακατάλληλο για την σύγχρονη πολιτική πρακτική και τον αποπέμψατε.
Πώς ήταν δυνατό λοιπόν εσείς θεωρητικά μαρξιστικά καταρτισμένος, όταν βγήκατε στην Ευρώπη και ήρθατε σε επαφή με όλους εκείνους οι οποίοι είναι σε θέση να βοηθήσουν στην ανάκαμψη της υπερδανεισμένης πατρίδας μας και αντιληφθήκατε ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος ή μάλλον ο οποιοσδήποτε άλλος θα την οδηγήσει στο απόλυτο περιθώριο της παγκοσμιότητας, να μπορέσετε να συνεννοηθείτε με όλους αυτούς; Δική σας δουλειά!

ΑΣ ΒΟΗΘΑΕΙ Η ΧΑΡΗ ΤΗΣ…
Στο Μέτσοβο, ανάμεσα σε αγαπημένους συγγενείς πέρασα την μεγάλη γιορτή της Χριστιανοσύνης, την Κοίμηση της Θεοτόκου μας. Με την Εγνατία… του Σουφλιά, καλή του ώρα, βρέθηκα νωρίς και εκκλησιάστηκα στην κατάμεστη από Μετσοβίτες και επισκέπτες Αγία Παρασκευή.
Πέρα από τους αγαπημένους συγγενείς που προανέφερα, οι οποίοι είναι φυσικό να δημιουργούν εκείνη την οικογενειακή ατμόσφαιρα που χρειάζεται αυτές τις μέρες, συνάντησα και αγαπημένους φίλους Μετσοβίτες, οι οποίοι δεν παραλείπουν αυτήν την σημαδιακή μέρα να βρίσκονται στα χωριά όπου γεννήθηκαν και μεγάλωσαν.
Πρώτος - πρώτος ο γιγάντιος στη θωριά και στην ουσία Περιφερειάρχης μας, με τον οποίο τα είπαμε για κάμποση ώρα.
Ύστερα, ο αγαπημένος μου συνάδελφος και προπαντός φίλος, πρόεδρος του «Εξωραϊστικού Συλλόγου των Μετσοβιτών» ο Αποστόλης  Μπίσας, διάδοχος διακεκριμένων προκατόχων του. Ο αειθαλής Μιχάλης Φούφας και τόσοι άλλοι παλαιοί και νεώτεροι Μετσοβίτες φίλοι μου.
Ο Δεκαπενταύγουστος, «η μικρή Πασχαλιά» των Ελλήνων είναι η μεγάλη γιορτή του καλοκαιριού θυμίζοντάς μας την Κοίμηση της «Κυράς» όλων των Ελληνικών σπιτιών.  Ταυτόχρονα όμως και την ανάστασή Της με την παραλαβή της σεπτής ψυχούλας Της από τον μονογενή Της Κύριο και Θεό μας, όπως παραστατικότατα εικονίζεται κατά κανόνα στην αγιογράφηση της Κοίμησής Της με τους Δώδεκα Αποστόλους και Εκείνον.
Ας βοηθάει η χάρη Της την πατρίδα και πάλι αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνάει.
Γι - Πας