ΠΡΟΣΚΗΝΙΟ - ΠΑΡΑΣΚΗΝΙΟ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΠΑ on . Posted in Προσκήνιο-Παρασκήνιο


ΕΥΛΟΓΕΙΤΕ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΕ!..

*   «Είναι βαρειά η καλογερική», όταν οι ίδιοι οι «καλόγεροι» συναισθάνονται αυτό το βάρος! Συνεπώς και εκείνοι, οι οποίοι προσπαθούν να τους κρίνουν θα πρέπει να γνωρίζουν καλά τι σημαίνει «Καλογερική» και ύστερα να γράφουν ή να μιλούν. Και δεν είναι απαραίτητο να γίνει κανείς «καλόγερος» ο ίδιος για να κρίνει. Είναι απαραίτητο όμως να έχει ενσκύψει και να έχει μελετήσει αυτόν τον θεσμό τον ιερό, πέρα από τα κοσμικά δεδομένα! Αυτό είναι, δύσκολο μεν, αλλά εφικτό.
Με βάση αυτόν τον... «προλογίσκο» θα ήθελα να υποκλιθώ με σεβασμό αιτώντας την ευλογία του, ως απλό μέλος του ποιμνίου του, στον νέο μας Δεσπότη. Έτυχε με τους τρεις προκατόχους του να δημιουργηθεί κάποια σχέση μεταξύ μας.
Με τον Μεγάλο μακαριστό Σπυρίδωνα, όταν φρόντιζε να μας ταΐζει, να μας ντύνει και να μας ποδένει ως μαθητές του γυμνασίου στις δύσκολες εποχές της Κατοχής και ύστερα ως Αρχιεπίσκοπος, όταν μας επισκέπτονταν στην Φοιτητική Εστία Τοσίτσα της Κάτω Κηφισιάς, ενθαρρύνοντάς μας ως φοιτητές στις δυσκολίες μας. Με τον μακαριστό Σεραφείμ είχα πρωτογνωριστεί στην Άρτα, όπου υπηρετούσα την θητεία μου, αλλά αμέσως μόλις εγκαταστάθηκα στα Γιάννινα, έτυχε να δημιουργηθεί μεταξύ μας πολύ στενή σχέση οικογενειακή.
Με στεφάνωσε ο ίδιος και με ετίμησε με την διαρκή αγάπη και ευλογία του, ακόμα και όταν έγινε Αρχιεπίσκοπος, στις φορές που έρχονταν στα Γιάννινα και πήγαινα στην Μητρόπολη για να ασπαστώ το χέρι του. Ήταν επόμενο από τότε να γνωριστώ και με τον μακαριστό Θεόκλητο, ο οποίος με ετίμησε επίσης με την αγάπη και ευλογία του καθ’ όλη τη διάρκεια της μακράς του ποιμαντικής διαδρομής. Επανειλημένα πήγαινα για καφέ, συζήτηση και ευλογία στην Μητρόπολη και ουδέποτε προσπάθησα να τον επηρεάσω σε θέματα ποιμαντικά και τοπικά. Μόνο για την τοποθέτηση του Παππά του χωριού μου του ζήτησα χάρη, επειδή τον ήθελαν όλοι οι συγχωριανοί μου. Τώρα κι εγώ ως απλός ενορίτης της Μητρόπολης, καλωσορίζω τον νέο μας Μητροπολίτη και ζητώντας την ευλογία του, εύχομαι ο Μεγαλοδύναμος Θεός να του δίνει μακροημέρευση, υγεία και δύναμη για την επιτέλεση της μεγάλης του αποστολής.
Εύχομαι επίσης, νέος και δυνατός καθώς είναι, να σταθεί αντάξιος των προκατόχων του στο βαρύ έργο, το οποίο η Εκκλησία, ο Αρχιεπίσκοπος και η Πατρίδα του έχουν αναθέσει.
Το ποίμνιο της μεγάλης αυτής Μητρόπολης αναμένει από εκείνον, την αναζωογόνηση όλων των πολλαπλών δραστηριοτήτων που απαιτούνται, όχι μόνο διοικητικών - και δεν είναι λίγες - αλλά και των πνευματικών, για τις οποίες διψάνε οι σημερινοί Χριστιανοί πάσης ηλικίας και ιδιαίτερα οι νέοι.
Δεν αναφέρθηκα στην επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος κατά την εκλογή του, επειδή είμαι πεπεισμένος ότι Εκείνο επεμβαίνει σε έναν έκαστο των «καλογήρων» κατά την στιγμή της αυτόβουλης αφιέρωσής τους στον Μοναχισμό. Εδώ δεν πρόκειται περί επαγγελματικής αποκατάστασης, αλλά περί πραγματικής αφιέρωσης εαυτού! Ως εκ τούτου μπορούμε να αναφωνήσουμε: Ευλογείτε Σεβασμιώτατε.

ΑΠΟ ΜΙΑ... ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ!

*  Όπως πάντα η «ΠΕΡΙΗΓΗΤΙΚΗ», με μεράκι, αλλά και προσοχή στο βαλάντιο των συμμετεχόντων, οργάνωσε προ ημερών ένα τετραήμερο ταξιδάκι σε δύο από τα πιο όμορφα και ενδιαφέροντα νησιά των Κυκλάδων. Την ΠΑΡΟ και τη ΝΑΞΟ δηλαδή. Ήταν η πιο κατάλληλη εποχή, πριν ακόμα «ενσκήψουν» στα νησιά του Αιγαίου τα πολυάριθμα λεφούσια των ξένων τουριστών, αλλά και των Ελλήνων καλοκαιρινών παραθεριστών.
Έτσι, με την συνδρομή των εκλεκτών κυριών της «ΠΕΡΙΗ­ΓΗ­­ΤΙΚΗΣ», οι οποίες από την μακρόχρονη θητεία τους στο αθόρυβο και ενδιαφέρον αυτό σωματείο έχουν αποχτήσει την πείρα των ταξιδιών, απολαύσαμε τα πιο ενδιαφέροντα σημεία των δύο νησιών.
Οι διοικούντες όλα αυτά τα χρόνια την Πάρο, κατάφεραν να διατηρήσουν αλώβητο το άσπρο χρώμα του νησιού και προ παντός να σε κάνουν να αντιληφθείς ότι και στην Ελλάδα, όταν υπάρχει θέληση, μπορεί να υπάρξει πολεοδομική πειθαρχία. Υπάρχει όμως και η ξακουστή «Εκατονταπυλιανή», αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου.
Η Νάξος είναι «άλλο πράμα», χωρίς με αυτό να θέλω να την κάνω καλύτερη ή χειρότερη. Τουναντίον, συνδυάζουσα την ελληνική μυθολογία με την Ενετοκρατία, γίνεται πολύ ενδιαφέρουσα, ιδιαίτερα στα σοκάκια της παλαιάς πόλης προς το Κάστρο και την μείξη της ιδιοκτησίας μεταξύ κράτους και ιδιωτών.
Η ακτοπλοΐα μας με τα θαυμάσια καράβια της είναι πανέτοιμη να υποδεχθεί τον οποιοδήποτε όγκο των τουριστών. Η ακρίβεια των ταξιδιών πέρα από την θαυμάσια εξυπηρέτηση, ήταν... «αεροπορικού τύπου»!
Γι - Πας