ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ

Μόνη και… ανοχύρωτη η ακριτική Ήπειρος! 

- Της ΕΥΗΣ ΚΟΥΤΣΟΛΙΟΝΤΟΥ

● Το τελευταίο σοβαρό κρούσμα αρχαιοκαπηλίας στην Ήπειρο, για το οποίο η ΕΛ.ΑΣ. συνέλαβε ένα ζευγάρι Θεσπρωτών, που στην κατοχή του βρέθηκαν εικόνες και πολλά άλλα αντικείμενα, έρχεται να μας υπενθυμίσει πως ο θρησκευτικός και πολιτιστικός πλούτος της περιοχής, βρίσκεται σε διαρκή απειλή! Δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη περίπτωση, αφού η δράση ιερόσυλων μετρά αρκετά χρόνια, έχοντας στερήσει από την Ήπειρο μεγάλης αρχαιολογικής αξίας θησαυρούς, οι οποίοι κυρίως φυγαδεύονται σε «συλλέκτες» και γκαλερί του εξωτερικού. 

Τα πολύ καλά οργανωμένα κυκλώματα με πλοκάμια διεθνώς, έχουν αρπάξει από εκκλησίες και μοναστήρια της Ηπείρου ανεκτίμητης αξίας θρησκευτικά κειμήλια, γεγονός που αποτελεί ανοιχτή «πληγή» για τους κατοίκους, των συνήθως απομακρυσμένων χωριών, που βλέπουν, μέρα με τη μέρα, ο τόπος τους να ρημάζει! Και δεν είναι μόνο οι υποθέσεις που έχουν ήδη πάρει το δρόμο της Δικαιοσύνης. Συχνά όμως καταγράφονται και περιστατικά κλοπών και διαρρήξεων, τα οποία δεν εξιχνιάζονται, με αποτέλεσμα να χάνονται για πάντα σημαντικά κειμήλια από τον φυσικό τους χώρο! Εκτός από τις εκκλησίες, στο στόχαστρο συχνά μπαίνουν και Μουσεία, εκεί που φυλάσσεται η λαογραφική και πολιτιστική μας παράδοση, η οποία γίνεται κι αυτή βορά στις ορέξεις ιερόσυλων, που μοναδικό σκοπό έχουν το παράνομο κέρδος.
Οι επιθέσεις που δέχονται εκκλησίες και μοναστήρια της Ηπείρου, είτε μεμονωμένα από ιερόσυλους, είτε από οργανωμένα κυκλώματα, είναι μια θλιβερή πραγματικότητα που δεν πρόκειται ν’ αλλάξει όσο η ακριτική ύπαιθρος παραμένει ανασφαλής και ανοχύρωτη. Κι αυτό είναι κάτι που πολύ καλά γνωρίζουν οι μόνιμοι κάτοικοι και οι τοπικοί φορείς, οι εκκλήσεις των οποίων για μεγαλύτερη αστυνόμευση και ασφάλεια είναι συνεχείς, χωρίς όμως και να πιστεύουν ότι μπορεί σύντομα αυτό ν’ αλλάξει. Τα καλοκαίρια που τα χωριά παίρνουν για λίγο ξανά ζωή, βλέπουμε να διοργανώνονται ημερίδες, με κεντρικό θέμα συζήτησης συνήθως το «μέλλον των ακριτικών χωριών». Κι εκεί λέγονται και καταγγέλλονται πολλά, με τις Αρχές και τους «αρμόδιους» να διαβεβαιώνουν ότι θα ληφθούν άμεσα αυστηρά μέτρα. Μόλις όμως «σβήσουν τα φώτα» και αναχωρήσουν και οι τελευταίοι απόδημοι, αυτό που μένει στους κατοίκους είναι οι θεωρητικές συζητήσεις και οι μεγαλόστομες υποσχέσεις, οι οποίες θα επαναληφθούν το επόμενο καλοκαίρι. Και πάει λέγοντας... Στην πράξη όμως, δυστυχώς, δεν γίνεται σχεδόν τίποτα!

••••••••••••
Τα έρημα χωριά μας με τους λιγοστούς, υπερήλικες συνήθως, κατοίκους, αποτελούν εύκολο στόχο, για να δράσουν ανενόχλητα τα πάσης φύσεως κακοποιά στοιχεία, «πυροδοτώντας» το αίσθημα ανασφάλειας. Και η ίδια κατάσταση διαιωνίζεται, όσο το Κράτος θα αποδυναμώνει την ακριτική ύπαιθρο, στερώντας την από σημαντικές υπηρεσίες. Αλλά ούτε και παρέχει κάποια κίνητρα για να επιστρέψουν στον τόπο τους νέοι άνθρωποι και να δραστηριοποιηθούν επαγγελματικά. Λένε, λένε, «εξαγγέλλουν» και στον… τόπο τα βιολιά!
•Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.