ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ...
Όχι με το «έτσι θέλω» οι αλλαγές στην Παιδεία!..
● Η νέα σχολική χρονιά ξεκινά και κάθε κατεργάρης στον πάγκο του! Όμως, δυστυχώς, η Παιδεία στην Ελλάδα βρίσκεται και πάλι (!) στο σημείο «μηδέν»! Αλλαγές επί αλλαγών, δημιουργούν ένα ασταθές περιβάλλον στην εκπαιδευτική κοινότητα, που αγωνιά για το μέλλον, αφού δεν ακολουθείται μια ενιαία γραμμή σ’ έναν από τους πιο ευαίσθητους τομείς της χώρας. Η νέα χρονιά ξεκινά με αλλαγές – κυρίως ιδεοληπτικού χαρακτήρα - που αποφασίζει το Υπουργείο Παιδείας, ή για την ακρίβεια ο Υπουργός με την παρέα του, εν είδει τελεσιγράφου. Αγνοούν τις θέσεις των εκπαιδευτικών και αδιαφορούν για το πόσο μπορούν να επηρεάσουν τους μαθητές και τις οικογένειές τους, οι οποίοι συνεχώς βρίσκονται σε καθεστώς ανασφάλειας για το τι «μέλλει γενέσθαι»!
Ο διάλογος, που διατυμπανίζει με κάθε ευκαιρία η ηγεσία του Υπουργείου, αποδεικνύεται στην πράξη σχεδόν πάντα προσχηματικός, αφού δεν λαμβάνει υπόψιν καμία παρατήρηση από τους καθ’ ύλην αρμόδιους, οι οποίοι ζουν τα προβλήματα και γνωρίζουν τις ανάγκες από «πρώτο χέρι». Αλλαγές στα Ολοήμερα, αλλαγές στα Γυμνάσια, αλλαγές στα Λύκεια, αλλαγές στα Πανεπιστήμια... Καταργούνται μαθήματα, μειώνονται ώρες, αλλάζουν οι εξετάσεις, αναμορφώνεται η διδακτέα ύλη, επανέρχονται οι «αιώνιοι» φοιτητές» κ.α. Ταυτόχρονα όμως μειώνεται η χρηματοδότηση, ενώ επικρατεί ένα πραγματικό αλαλούμ στα Πανεπιστήμια με παραιτήσεις Συμβουλίων Διοίκησης, λίγο πριν ξεκινήσει η χρονιά!
Όλα γίνονται βεβιασμένα και με προχειρότητα. Πράγματι, το εκπαιδευτικό σύστημα στην Ελλάδα χρειάζεται αναμόρφωση. Αυτή όμως δεν μπορεί να γίνει με… ετσιθελικές αποφάσεις, χωρίς προγραμματισμό και κυρίως χωρίς να ακολουθείται μια ενιαία εθνική γραμμή. Ο κλάδος της Παιδείας είναι ίσως ο μοναδικός στην χώρα, ο οποίος τα τελευταία χρόνια έχει υποστεί τόσες πολλές αλλαγές, που πλέον έχει χαθεί ο λογαριασμός. Ο τρόπος των εξετάσεων για παράδειγμα, έχει διαφοροποιηθεί επανειλημμένως, φτάνοντας στο σημείο να πλησιάζουν οι Πανελλαδικές και οι υποψήφιοι να μην γνωρίζουν με ποιο σύστημα θα διαγωνιστούν! Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στα Πανεπιστήμια, που οι εναλλαγές των Κυβερνήσεων φέρνουν τα «πάνω – κάτω», δυσχεραίνοντας το έργο των Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, τα οποία καλούνται κάθε φορά να… συμμορφωθούν με τις αλλοπρόσαλλες αποφάσεις του εκάστοτε Υπουργού Παιδείας.
* * *
Επιτέλους, κάποτε στον χώρο της Παιδείας, θα πρέπει να υπάρξει κοινή στάση όλων των κομμάτων, που να δεσμεύονται ότι δεν θα προχωρούν σε συνεχείς αλλαγές – πειράματα, με το που εναλλάσσονται στην εξουσία. Γιατί, ειδικά στην Ελλάδα, με την συχνότητα που γίνονται εκλογές, το εκπαιδευτικό σύστημα αλλάζει κάθε τρις και λίγο! Κι αυτό σε βάρος των μαθητών, των φοιτητών, της εκπαιδευτικής κοινότητας γενικότερα. Μια διακομματική επιτροπή, σε στενή συνεργασία με τους φορείς της Εκπαίδευσης, ας βάλουν στο τραπέζι τις παθογένειες του σημερινού συστήματος και με διάλογο επί της ουσίας, να βρουν τη «χρυσή τομή». Αλήθεια, πόσο διατεθειμένη είναι η σημερινή Κυβέρνηση να πράξει κάτι τέτοιο;
•Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.