ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Περί κρίσεων…
Θέμα χρόνου είναι οι κρίσεις στην Αστυνομία. Το ενδιαφέρον -πέρα από την επιλογή του αρχηγού- βρίσκεται και στους χαμηλότερους βαθμούς. Όσον αφορά την Ήπειρο, μεταξύ αυτών που κρίνονται είναι και ο ταξίαρχος, διοικητής των Περιφερειακών Υπηρεσιών Ηπείρου Κώστας Δούβαλης. Στα δύο χρόνια που υπηρετεί στην Ήπειρο έχει αφήσει θετικό αποτύπωμα, όντας άριστος γνώστης της περιοχής (Ζαγορίσιος γαρ). Η (αναμενόμενη) προαγωγή του θα σημάνει -κατά πάσα πιθανότητα- και μετακίνησή του σε άλλη νευραλγική υπηρεσία. Κρίσεις γίνονται επίσης στο Στρατό. Σύμφωνα με πληροφορίες το «πλήρωμα του χρόνου» για μετάθεση έχει επέλθει και για τον ταξίαρχο της 8ης Ταξιαρχίας, επίσης Ηπειρώτη από την καταγωγή (από Συρράκο) Χρήστο Σιόρεντα. Από τους τρεις ανώτατους αξιωματικούς που υπηρετούν στην Ήπειρο και κρίθηκαν (ή κρίνονται) ο μόνος που σίγουρα παραμένει και την τρέχουσα περίοδο είναι ο Συντονιστής Περιφερειακών Υπηρεσιών Ηπείρου - Δυτικής Μακεδονίας - Ιονίων Νήσων υποστράτηγος Δημήτρης Κοντογιάννης, επίσης Ηπειρώτης στην καταγωγή, ο οποίος οργάνωσε σε πολύ αποτελεσματικό επίπεδο τις πυροσβεστικές υπηρεσίες κατά την περσινή αντιπυρική περίοδο.
Ν.

Πλήγμα για την εστίαση!

 Για ακόμη μία φορά ένας από τους κλάδους που δέχεται φοβερό πλήγμα από τις συνθήκες που επικρατούν είναι αυτός της εστίασης. Το κύμα της ακρίβειας έχει πλήξει τα νοικοκυριά και όπως είναι λογικό ένα από τα πράγματα που θα κόψει κάποιος είναι η διασκέδαση. Πλέον λίγες παρέες βλέπει κανείς στα περισσότερα καταστήματα εστίασης. Όπως δήλωσε στο ITV ο Πρόεδρος του Σωματείου Ιωαννίνων Χρ. Τάτσης σε ποσοστό άνω του 60% τα καταστήματα του κλάδου δεν είναι βιώσιμα και δεν υπάρχει κάποια στήριξη. Πλέον, τον κόσμο τον φοβίζει όχι μόνο η πανδημία αλλά η ακρίβεια, το ρεύμα, το πετρέλαιο, η ενέργεια και ακόμη και ο πόλεμος και οπωσδήποτε δεν υπάρχουν τα ψυχικά αποθέματα να βγει να διασκεδάσει ακόμη και το σαββατοκύριακο. Και δεν είναι μόνο αυτός ο κλάδος που πλήττεται αλλά και άλλοι και χρειάζονται άμεσα μέτρα στήριξης!

Ν.Γ.
Αυτός έφυγε νωρίς...
To όνομά του ακούστηκε πολλές φορές επικριτικά μετά την Ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Πρόκειται για τον Έλληνα πρέσβη στην Ουκρανία, ο οποίος επικρίθηκε γιατί έφυγε από τους πρώτους από το Κίεβο, σε αντίθεση με τον Γενικό Πρόξενο στη Μαριούπολη που είναι ο τελευταίος ξένος διπλωμάτης που μένει εκεί, προστατεύοντας- όσο οι συνθήκες το επιτρέπουν- τους ομογενείς μας. Ποιός είναι ο πρέσβης; Ο Βασίλης Μπορνόβας, παλιός γνώριμος της Ηπείρου, καθώς υπηρέτησε ως Γενικός Πρόξενος Αργυροκάστρου, ο δεύτερος στη σειρά μετά την έναρξη λειτουργίας του Γενικού Προξενείου... Πάντως δεν είδαμε μέχρι σήμερα κάποια εξήγηση γιατί επέλεξε να φύγει νωρίς από το Κίεβο. Θα είχε προφανώς τους λόγους του…
Ν.
Τα ίδια και τα ίδια…
 Πάλι εξέφρασαν την αντίθεσή τους πανεπιστημιακοί κύκλοι για την πρόσληψη ειδικών φρουρών, προκειμένου να προστατεύουν τους εργαζόμενους, τους χώρους διδασκαλίας των ΑΕΙ και τους φοιτητές… Γιατί τόσα χρόνια δεν φρόντιζαν τα ίδια τα πανεπιστήμια να προσφέρουν την αναγκαία προστασία; Εκτός κι αν οι σημερινές διαμαρτυρίες έχουν άλλους σκοπούς… Για παράδειγμα να μην εκδιωχθούν από τους χώρους των ΑΕΙ εκείνοι που κατασκευάζουν μολότοφ, που μουτζουρώνουν γραφεία και αίθουσες διδασκαλίας και που χτίζουν τις πόρτες των γραφείων των ανωτάτων στελεχών των ΑΕΙ… Πονεμένη ελληνική ιστορία που δεν μας τιμά…
Θ.

Πάει για μονοεδρική; = Ένα ενδιαφέρον αφιέρωμα έκανε η εφημερίδα τα «Νέα Σαββατοκύριακου» σχετικά με τους Νομούς που κερδίζουν ή χάνουν έδρες από τις επόμενες βουλευτικές εκλογές και τις ανατροπές που φέρνουν η απογραφή και η ψήφος των ομογενών. Οι πληροφορίες θέλουν το Νομό Θεσπρωτίας να χάνει μία έδρα και να μετρατραπεί σε μονοεδρική. Οι έδρες είναι σε απόλυτη συνάρτηση με τον πληθυσμό κάθε περιοχής. Βέβαια, αυτά είναι μόνο σενάρια μίας και ακόμη δεν έχουν ανακοινωθεί τα τελικά αποτελέσματα της απογραφής του πληθυσμού και έπειτα εάν οι εκλογές γίνουν σε σύντομο χρονικό διάστημα, τότε μπορεί να μην παίξει ρόλο στην κατανομή των εδρών η τρέχουσα διαδικασία της απογραφής!

Ν.Γ.

Γιατί;
 Μπορεί οι αρχηγοί των κρατών μελών της Ε.Ε. να συναντήθηκαν με σκοπό να προτείνουν λύσεις για τα μεγάλα οικονομικά αδιέξοδα που αντιμετωπίζουν όλες οι χώρες - μέλη, αλλά δεν άκουσα να έβαλαν στη συζήτηση το τραγικό θέμα της επέμβασης μιας χώρας στα βόρεια σύνορά μας εναντίον μιας άλλης ανεξάρτητης χώρας, με σκοπό να της απαγορεύσει την αυτοδιαχείριση δημιουργώντας της και ανθρωπιστική κρίση… Υπάρχει δικαιολογία στην απόφασή της να αποδεκατίσει τον πληθυσμό της Ουκρανίας, να ισοπεδώσει τις κτηριακές υποδομές της, να προκαλέσει τον τρόμο στους κατοίκους και να τους ξεσπιτώσει, επειδή δεν ήταν σύμφωνη με τον πρωθυπουργό που εκείνοι επέλεξαν ή με τον τρόπο που λειτουργούσαν ως κοινωνία; Με τις δικές του πρακτικές, πόσοι συμφωνούν;
Είχαν τέτοιες εμπειρίες;
 Στον τρόπο που οργανώθηκε η Ρωσία, στην επιλογή εκείνων που παίρνουν τις αποφάσεις για την πορεία της, ποιο άλλο κράτος ή ποιος άλλος αρχηγός κράτους παρενέβει για να τους επιβάλει τις δικές του απόψεις; Με ποιο δικαίωμα «πρωτοτύπησε» ο Βλαντιμίρ Πούτιν, διαλύοντας ένα κράτος για τις δικές του επιδιώξεις; Ο αποκλεισμός τους από τη θάλασσα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για το εμπόριο της Ουκρανίας, ήταν δικαίωμα του Πούτιν; Και εκείνος κάθεται στο «θρόνο του», ενώ χιλιάδες Ουκρανοί παίρνουν το δρόμο της προσφυγιάς εγκαταλείποντας τις εστίες τους χωρίς να γνωρίζουν αν θα ξαναδούν τους δικούς τους που άφησαν πίσω… Τόσο κακό επειδή ο Πούτιν δεν αναγνώριζε τον Ζελένσκι ως αρχηγό των Ουκρανών, ή επειδή δεν συμφωνούσε με τις ναζιστικές επιλογές κάποιων;
 Δεν υπάρχει δικαιολογία…
Όποια και αν είναι η  αιτιολογία αυτών των πράξεων, δεν δικαιολογεί το μεγάλο κακό που προκάλεσε σε μια ξένη χώρα  και στους κατοίκους της ούτε απαλλάσσεται των ευθυνών του για τις ζωές των Ρώσων που έστειλε στην πρώτη γραμμή χωρίς να τους ρωτήσει και που αυτοί έχασαν τη ζωή τους σε έναν πόλεμο που δεν κατάλαβαν γιατί τον έκαναν… Οι πόλεις που κατεδαφίστηκαν με εντολή Πούτιν, πώς θα ανοικοδομηθούν; Πώς θα πάρουν οι κάτοικοι τη ζωή πάλι στα χέρια τους; Ήταν νοικοκυραίοι και τους κατάντησε επαίτες μακριά από το σπίτι και την εργασία τους με άγνωστο το μέλλον τους και με τη μεγάλη πίκρα στα χείλη, επειδή δεν γνωρίζουν αν θα ξανανταμώσουν οι οικογένειες και κάτω από ποιες συνθήκες αυτό θα γίνει… Πάντως τα συντρίμμια των πόλεων σου προκαλούν φρίκη…
 Πότε προέκυψε καλό;
 Κατά τη διάρκεια του οποιουδήποτε πολέμου ή και μετά απ’ αυτόν προέκυψε κάτι καλό για τους λαούς και των δύο πλευρών; Χάθηκαν άνθρωποι, οι μανάδες πένθησαν και από τις δύο πλευρές, και το σημερινό παράδειγμα με τις κατεστραμμένες υποδομές των πόλεων της Ουκρανίας, με τις κακουχίες των κατοίκων που πεινάνε, διψάνε και κινδυνεύει η ζωή τους και με τους ομαδικούς τάφους δεν φαίνεται να συγκινεί εκείνον που προκάλεσε το μεγάλο κακό για τους δικούς του λόγους που δεν έχουν καμία σχέση με ανθρωπιστικά συναισθήματα και που έφεραν σε δύσκολη θέση τους νέους που έστειλαν στον πόλεμο για να πραγματοποιήσουν όσο μεγαλύτερο κακό τους υποδείκνυαν εκείνοι που τοποθετήθηκαν στα ανώτερα κλιμάκια, προκειμένου να σχεδιάσουν όσο το δυνατό μεγαλύτερη καταστροφή.
Θεανώ Βλάχου