ΔΙΑΔΟΣΕΙΣ

on . Posted in Διαδόσεις

Μία δεν φτάνει;
 Ως γνωστόν κατά την προεκλογική περίοδο των Δημοτικών Εκλογών του 2019, ο Δήμαρχος Ιωαννίνων Μωυσής Ελισάφ είχε δηλώσει πώς μία θητεία Δημάρχου του αρκεί. Στη προχθεσινή, όμως, συνέντευξη τύπου, απαντώντας σε ερώτηση για συμμετοχή στις εκλογές του 2023, είπε ότι πρόκειται για συλλογική και όχι προσωπική απόφαση και ότι, αν το σύνολο της Δημοτικής Αρχής εκτιμήσει ότι μπορούν να συνεχίσουν, τότε θα το κάνουν! Πώς αλλάζουν τελικά οι καιροί και πόσο εύκολα γνώμες οι πολιτικοί μας. Ανεξάρτητα, πάντως αν κατέβει ξανά ή όχι ο κ. Ελισάφ στις εκλογές, πρέπει ως τότε να ασχοληθεί σοβαρά με τον Δήμο και όχι να πάνε και άλλα δυο χρόνια χαμένα για την πόλη!
Ν.Γ.

«Ψηφίδες» ιστορίας...

 Είναι γνωστή η αντιδικτατορική δράση του Μίκη Θεοδωράκη, ο οποίος είχε ιδρύσει και την οργάνωση ΠΑΜ στην περίοδο της Χούντας. Η στήλη δημοσιεύει σήμερα μία φωτογραφία εκείνης της εποχής που αλίευσε από παλιότερη συνέντευξη του Βασίλη Κουτσολιόντου στα «Πολιτικά Θέματα». Είναι από συνάντηση του Μίκη (στο κέντρο) με φίλους και μέλη του ΠΑΜ στη Νέα Υόρκη εκεί, λίγο πριν τη μεταπολίτευση. Ανάμεσά τους υπήρχαν φυσικά και Ηπειρώτες (στη φωτό διακρίνεται και ο Βασ. Κουτσολιόντος, αριστερά του μουσικοσυνθέτη, δημοσιογράφος τότε του «Εθνικού Κήρυκα», εκδότης μετέπειτα του «Π.Λ.»)! Τι τους είπε στην συνάντηση αυτή ο Μίκης; «Η Χούντα πέφτει, άρα διαλυόμαστε... εμείς καρέκλες δεν θέλουμε στη νέα κατάσταση. Θα ανταμώνουμε πλέον σε συναυλίες»! Μία μικρή «ψηφίδα» ιστορίας κι αυτή...

Κ.Α.
Νέο νεκροταφείο...
Για να δούμε τι θα ειπωθεί τη Δευτέρα στη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Ιωαννίνων για το νέο νεκροταφείο του Δήμου. Το θέμα είναι εξαιρετικά σημαντικό, αφού τα υπάρχοντα κοιμητήρια της πόλης είναι πλήρη σχεδόν, όπως έχει γράψει ξανά η στήλη και υπάρχει σοβαρό πρόβλημα χώρου. Η ανάγκη για καινούριο νεκροταφείο είναι μεγάλη και είναι καιρός να δοθεί λύση, γιατί μέχρι τώρα συζητήσεις γίνονταν, προτάσεις υπήρχαν, αλλά απόφαση δεν έχει ληφθεί!
Κ.Α.
Πέρασαν 73 χρόνια...
 Στις 28 Αυγούστου συμπληρώθηκαν 73 χρόνια από την εκτέλεση (28 Αυγούστου 1948) της Ελένης Γκατζογιάννη, στο χωριό Λιά Φιλιατών, κατά τη μαύρη περίοδο για την Ελλάδα (1946-1949). Το γεγονός έγινε γνωστό διεθνώς από το βιβλίο "Ελένη", που συνέγραψε ο γιος της Νίκος Γκατζογιάννης, λίγο πριν καταρρεύσει το ανατολικό μπλοκ και είχε μεγάλη απήχηση. Αυτό, που χρειάζεται, πλέον, στους δύσκολους καιρούς, που διανύουμε, είναι εθνική ομοψυχία. Δεν λησμονούμε, γιατί η ιστορία, διδάσκει, αλλά ούτε και μισούμε. Σύρθηκε η χώρα σ' έναν καταστροφικό εμφύλιο σπαραγμό, με θύματα και από τις δύο πλευρές, και οι συνέπειες ήταν καταστροφικές (στη φωτό το ανακαινισμένο σπίτι της Ελένης στο Λια Φιλιατών)
H.M.

Παράνομη στάθμευση…
 Μπορεί να είναι δύσκολο στην πόλη μας να βρεις χώρο στάθμευσης του οχήματός σου αλλά δεν έχεις δικαίωμα να εμποδίζεις την κίνηση των πεζών… Πολλοί οδηγοί αφήνουν τα οχήματά τους πάνω στις ράμπες των πεζοδρομίων αποκλείοντας κάθε ΑμεΑ και κάθε εμποδιζόμενο συμπολίτης μας να μετακινηθεί με ασφάλεια. Μια ματιά στη διασταύρωση Χρηστοβασίλη και Γερακάρη θα σας πείσει. Ας πάει μία βόλτα εκεί και η Τροχαία…
ΜΑΤ

Δεν πάει άλλο…

 Η κατάσταση στη δική μας πόλη δεν μπορεί να συνεχίζεται… Μουντζούρες στους τοίχους, στις πόρτες, συνθήματα πάνω στις προτομές και τα γλυπτά, μπερντέδες με συνθήματα στα πάρκα και τους κεντρικούς δρόμους, καθένας που έχει κάτι να πει το κάνει με το χειρότερο τρόπο. Τώρα που υπάρχουν σύγχρονοι τρόποι διακίνησης ιδεών στα Γιάννενα επιμένουμε να μουντζουρώνουμε κάθε ελεύθερο τοίχο κάθε φρεσκοβαμμένη επιφάνεια; Επειδή τα συνθήματα για την τοπική ομάδα βρίσκονται παντού μήπως οι οργανωμένοι οπαδοί θα μπορούσαν να διαπαιδαγωγήσουν πρώτα τα μέλη τους και μετά να συμβάλουν στη γενική καθαριότητα της πόλης μας; Πάντως αυτή η κατάσταση είναι απαράδεκτη και ακαλαίσθητη…

Θ.

Προκαλούν βλάβες…
Έρχονται από πολύ παλιά αλλά εξακολουθούν να μας ταλαιπωρούν… Ο άκρατος κομματισμός και τα ιδεολογικά πάθη βλάπτουν σοβαρά την πορεία της Ελλάδας! Πολλοί είναι εκείνοι που κρύβονται πίσω από τις ιδεολογίες προκειμένου να κρύψουν τη δική τους ανεπάρκεια. Και το περίεργο είναι πως όταν βόλευε τον Τσίπρα να συμπράξει με τους υπερδεξιούς του Καμμένου, προκειμένου να απολαύσει τα προνόμια της εξουσίας, ήταν όλα καλά καμωμένα. Καμία βλάβη στη «Δημοκρατία» δεν προκαλούσε εκείνη η αστεία σύμπραξη… Τώρα που η εργατικότητα του Μητσοτάκη έγινε ο εφιάλτης του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ τώρα κάθε κίνησή του για την επιλογή των καλύτερων προκειμένου να προσφέρουν στον τόπο τους και να αλλάξουν τα κακώς κείμενα γίνεται σήριαλ από κάποιους Συριζαίους.
Έχουν κόμπλεξ;
 Τελικά τι τους συμβαίνει και χάνουν το χρόνο τους μόνο με κατηγόριες σε κάθε κίνηση του πρωθυπουργού; Κατά τη δική τους κρίση όλα τα κάνει στραβά κι ανάποδα; Τίποτε καλό δεν έχει να επιδείξει; Όλα τα καλά είναι συγκεντρωμένα στις πρακτικές του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια της δικής του διακυβέρνησης και τώρα όλα άλλαξαν προς το χειρότερο; Αλήθεια πιστεύουν πως στους σχεδιασμούς και την εφαρμογή των αποφάσεων της σημερινής κυβέρνησης όλα λειτουργούν σε βάρος της οργάνωσης του κράτους που χρόνια τώρα παρέμενε σκουριασμένο και δυσκίνητο ή κάθε απόφαση έχει συγκεκριμένους στόχους που θα μας βγάλουν από την υπανάπτυξη και τη δυσλειτουργία των κρατικών υπηρεσιών; Το «δεν πάει άλλο» επαναλαμβανόταν σε κάθε συναλλαγή μας με το κράτος. Δεν είναι έτσι;

Ας κάνουν προτάσεις!

 Μικρότερα κράτη της Ε.Ε. έχουν κάνει άλματα εκσυγχρονισμού και εμείς είχαμε άλλες προτεραιότητες… Τρωγόμαστε για τις ιδεολογίες και για το ποιος έχει το πάνω χέρι στις αποφάσεις… Ιδιαίτερα από την ώρα που ανέλαβε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και παρουσίασε μία διαφορετική πρακτική στη διακυβέρνηση έπεσαν να τον φάνε… Από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τους δικούς του υποστηριχτές μέσα στο κόμμα όλοι το Μητσοτάκη λιθοβολούν… Τέτοιο κόμπλεξ δεν τους βαραίνει; Μήπως οφείλουν να δουλέψουν προς αυτή την κατεύθυνση και να αποβάλουν τις υστερίες τους ώστε να γίνουν χρήσιμοι με συγκεκριμένες προστάσεις επάνω στην επίλυση των συσσωρευμένων προβλημάτων που κλήθηκε αυτή η κυβέρνηση να τα διεκπεραιώσει και να μας απαλλάξει από το βάρος τους;

Τέτοιο κατάντημα…
 Η στάση στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ στην υπόθεση Αποστολάκη -ευτυχώς εξαιρούνται τα σοβαρά στελέχη- έδειξε τις προθέσεις τους… Πώς θα μπορούσαν να συνεχίζουν την ίδια τακτική της αρνητικής κρητικής για όλα και για όλους και ιδιαίτερα για τον πρωθυπουργό, όταν ο υπουργός που θα έβαζαν στο στόχαστρό τους θα ήταν «δικός τους»; Αυτοί είναι και αυτά μπορούν να προσφέρουν στον τόπο που μαστίζεται από τέτοιου μεγέθους προβλήματα. Σκέψου και να τα διαχειρίζονταν εκείνοι! Ούτε να τη σκεφθούν οι Έλληνες τέτοια πιθανότητα. Όλοι την ξορκίζουν και αυτό ίσως ενοχλεί τους ακραίους Συριζαίους και έτσι γίνονται πιο επιθετικοί και ουδόλως συνεργάσιμοι. Αρκεί να μην λέγονται επαινετικά λόγια για τον πρωθυπουργό. Αυτό τους βγάζει όλο τον κακό εαυτό τους… Τόσος φθόνος!
Θεανώ Βλάχου