Comp 1

Αιχμές και Νύξεις

Γράφτηκε από τον/την Γιάννης Κιτσολάμπρος on . Posted in Αιχμές & Νύξεις

 Αποφράδα ημέρα...

• Επί των ημερών μας, στις 25 Μαρτίου 1944 συνέβη στην Μικρή Πόλη μας, ένα συνταρακτικό γεγονός, που συνετάραξε την μικρή τότε κοινωνία των Γιαννίνων. Ημέρα βαριά και από τις καιρικές συνθήκες, ήτο χιονισμένη, παρότι την προηγούμενη ήτο μία ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη πέρα για πέρα, στις 25 Μαρτίου το χιόνι εντός της πόλεως ήτο περί τα 0,25 με 0,30 μ. Αυτό όμως δεν εμπόδισε τις κατοχικές δυνάμεις να προβούν σε συλλήψεις των συμπολιτών Εβραίων, εφαρμόζοντας την εξωφρενική τακτική της εξοντώσεώς των. Συνέλαβαν περίπου 2.000 άτομα εβραϊκής καταγωγής, τα οποία μέσω Κατάρας προωθήθηκαν για τα στρατόπεδα Άουσβιτς, Νταχάου, Τρεμπλίνκα κ.α. Και όταν στα Γιάννινα το χιόνι ήτο 0,30 μ. σκεφτείτε πόσο ήτο το χιόνι στην Κατάρα με τα καμιόνια να αγκομαχούν, το κρύο να διαπερνά τους στοιβαγμένους στις καρότσες, όπου σήμερα σε χιονοσκέπαστη Κατάρα, αν δεν καθαρισθεί η οδός είναι προβληματική η διέλευση. Εδώ να επισημάνουμε, ότι η μεταφορά έγινε από την αυστριακή μεραρχία EDELWEISS, όπου υπηρετούσε στέλεχος και ο Κουρτ Βαλντχάϊμ, μετέπειτα γενικός γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών.

 Αόρατη χειρ...

• Τα δυο δωδέκατα του τρέχοντος έτους μας αποχαιρέτησαν με βήμα ταχύ και όπου να ναι έρχεται και ο Μάιος, ο μήνας της ωοτοκίας των ψαριών. Μένει να εκδοθεί η απαγορευτική εγκύκλιος της Περιφέρειας, με την οποία κατά τον μήνα αυτό απαγορεύεται η αλιεία στην πολυβασανισμένη Παμβώτιδα και μάλιστα επιβάλλονται και αυστηρότατα πρόστιμα στους παραβάτες. Όμως, ποτέ άχρι τούδε δεν πληροφορηθήκαμε τι πρόστιμα υπεβλήθησαν σ’ όποιον έλαβε την μεγάλη απόφαση για την κατασκευή του αναχώματος στην Αμφιθέα, με το οποίο εμποδίζονται τα όσα ψάρια απέμειναν στην Παμβώτιδα, να επικοινωνούν με τα αβαθή, όπου από δημιουργίας της Λίμνης κατέφευγαν τα ψάρια και γεννοβολούσαν, για τον πολλαπλασιασμό τους. Πενήντα τόσα χρόνια έχουν περάσει και κανείς δεν τολμά να διανοίξει δυο- τρία περάσματα, ώστε να διέρχονται τα ψάρια. Τόσο ισχυρή είναι η αόρατη χειρ που εμποδίζει την διάνοιξη περασμάτων για την ωοτοκία των ψαριών; Άγνωστες οι βουλές των αρχόντων μας.

Η κωμωδία του Παππά... 

• Στην προσπάθειά του ο ΣΥΡΙΖΑ να ελέγχει τα Μ.Μ.Ε. προκήρυξε διαγωνισμό για την χορήγηση κατ’ άλλους δυόμιση, κατ’ άλλους τεσσάρων αδειών τηλεοπτικών σταθμών. Ο αρμοδιοαναρμόδιος υπουργός Νικόλαος Παππάς, αντί να προκηρύξει αυτές τις όσες άδειες θα χορηγούσε το κράτος, προσδιορίζοντας το ελάχιστον ποσόν των χρημάτων για την άδεια λειτουργίας, μπουζούριασε τους ενδιαφερομένους εντός ενός κτηρίου, κουβαλώντας στρώματα και παπλώματα, κατσαρόλες και πινάκια, λες και θα διημέρευαν και θα διανυκτέρευαν επ’ αόριστον. Αποφεύγοντας το απλούστερο, δηλαδή, καταθέτοντας ο κάθε ενδιαφερόμενος τις προτάσεις του και το ποσόν το αναλογούν για την άδεια. Όλα αυτά τα απλά και εύχρηστα τέθηκαν εκτός λογικής και οι θεατές γελούσαμε με το θέατρο που επαίζετο εν κρυπτώ και παραβύστω από τον Νίκο Παππά λες και θα μαγείρευαν τη συνταγή του Ινστιτούτου της Φλωρεντίας. Αλλά ξέφυγαν από την ρετσέπτα της Φλωρεντίας και ασχολήθηκαν με την συνταγή Παππά. Εξ’ ης και η παραπομπή του στο ειδικό Δικαστήριο, που τον φόρτωσε με διετή ομόφωνη καταδίκη στη μπουζού.

Απαράδεκτη πρωτοβουλία...

• Τώρα που κατακάθισεν ο κουρνιαχτός και επικρατούν ωριμότερες σκέψεις, ήτο απαράδεκτη η πρωτοβουλία, από όπου και αν προήρχετο αυτή, της ΜΗ πραγματοποιήσεως της παρελάσεως επ’ ευκαιρία των ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ της πόλεως και γενικότερα της ευρύτερης περιοχής των Ιωαννίνων, όπου έδωσαν τα κορμάκια τους οι Έυζωνες και όχι μόνον για την απελευθέρωσή της, τα Γιάννινα ευρίσκοντο επί 400 και πλέον χρόνια υπό την ασιατική βαρβαρότητα, όπως ορθώς, ορθώτατα, αποκάλεσε την οθωμανική αυτοκρατορία ο επί 30 έτη γενικός πρόξενος στη Σμύρνη και ειδικότερα στην ευρύτερη Εγγύς Ανατολή. Αυτή την Ασιατική Βαρβαρότητα πέτυχαν με τους αγώνες τους να απελευθερώσουν όσοι δοκιμάσθηκαν από τα κρύα και τις παγωνιές του Μπιζανίου και των Πεστών, που ήσαν φοβερότερα από τις σφαίρες και τα κανόνια. Επομένως η αναβολή της παρελάσεως προς τιμήν των Ηρώων εξαιτίας του αδόκητου θανάτου του αλήστου μνήμης δημάρχου, ήτο υπεράνω των κανόνων των αξιακών της κοινωνίας μας.