Comp 1

ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΝΥΞΕΙΣ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΤΣΟΛΑΜΠΡΟΣ on . Posted in Αιχμές & Νύξεις

Τα σχολικά βιβλία…

 • Αφουγκρασθήκαμε την αναπληρώτρια υπουργό Παιδείας Σοφία Ζαχαράκη να λέει ότι είχε δοθεί εντολή να μην πεταχτούν τα σχολικά βιβλία, διότι ήτο ενδεχόμενο να χρησιμοποιηθούν την νέα σχολική χρονιά. Και γεννάται το ερώτημα: Είμαστε τόσο γαλαντόμοι, που μπορούμε να πετάμε τα βιβλία; Και ανέχονται αυτή την απαράδεκτη κατάσταση οικολόγοι πράσινοι, για την απαράδεκτη αυτή κατάσταση, που για να παρασκευασθεί ένα βιβλίο πρέπει να κοπούν δύο με τρία δέντρα; Κανείς δεν ενοχλείται; Πέταγμα λοιπόν των βιβλίων. Όμως, το γαλαντόμο αυτό κράτος αδυνατεί να προμηθεύσει μάσκες στους μαθητές, όταν οι γονείς, αρκετοί, αδυνατούν να χορηγήσουν ένα κουλούρι, μια τυρόπιτα για το διάλλειμα. Αυτό δεν είναι υπερβολή. Προ μηνός μαθήτρια λιποθύμησε εντός αρτοποιείου, γιατί είχε δύο ημέρες που ήτο νηστική. Αυτό είναι άγνωστο στο περιβάλλον της Υπουργού Παιδείας;

 Κάρβουνα και συντεταγμένες... 

• Όταν η χώρα μας αποτελούσε οθωμανική επαρχία, όπως τόνισε και ο Πρωθυπουργός μας, η διατήρηση των συνόρων μεταξύ δυο ομόρων κτημάτων γινόταν με την τοποθέτηση ξυλοκάρβουνων, που δεν σαπίζουν και διατηρούνται στον αιώνα τον άπαντα. Σήμερα η αναγνώριση των ορίων μεταξύ δύο ομόρων ή και περισσότερων κρατών επιτυγχάνεται με την κατάθεση των συντεταγμένων στον Ο.Η.Ε.. Εμείς, όντες της θεωρίας «ες αύριο τα σπουδαία» δεν έχουμε καταθέσει συντεταγμένες, είναι δηλαδή η χώρα μας απερίφρακτος άμπελος…. Αν δηλαδή αύριο ή μεθαύριο ή μετά από 10 χρόνια ο νεοσουλτάνος της «φίλης» και γείτονος Τουρκίας ονειρευτεί ότι η Ελλάδα ήταν οθωμανική επαρχία, στηριζόμενος και στην δήλωση του Πρωθυπουργού μας, δεν θα ορρωδήσει να μας επιτεθεί και να επιλέξει ποιο φιλέτο του πέφτει καλύτερο να το αρπάξει. Πώς θα αντιδράσουμε εμείς; Όπως με το ORUC REIS που είχε εισέλθει -το είχαν παρασύρει οι άνεμοι μας καθησύχασε ο Γ. Γεροπετρίτης- στα χωρικά μας ύδατα; Θα του πούμε: «Έβγα έξω ρε…» και θα έχουμε την απάντηση πληρωμένη: «Από πού θα βγω έξω;». Συντεταγμένες, λοιπόν, και γρήγορα…

Γιατί δεν ενημερώνουν; 

• Η χώρα μας όμορφη και φεγγαρόλουστη, είναι περιζήτητη από όλους τους γείτονες και δη από τον «καλοπροαίρετο» Ανατολίτη, Ενρτογάν, ο οποίος μαζί με τον Βορειοαφρικανό Σάρατζ συνέπηξαν ένα κοινωνικό μνημόνιο με το οποίο καθορίζονται οι ΑΟΖ των δύο χωρών. Εμείς διαλαλούμε ότι αυτό είναι άχρηστο, διότι δεν συνεστήθη βάσει Δικαίου της θαλάσσης, που δεν το αναγνωρίζει η Τουρκία, όπως και πολλά άλλα κράτη, όμως, παρά τις διθυραμβικές δηλώσεις του ΥΠΕΞ μας Νίκου Δένδια, η χώρα μας δεν έχει αρνηθεί τελείως το τουρκολιβικό μνημόνιο, που σε απλά ελληνικά μεθερμηνεύεται ως «βαράτε με και ας κλαίω». Διότι, ναι με το χαρακτηρίζομε ανυπόστατο, αλλά περιμένομε από ξένα Μ.Μ.Ε. να ενημερωθούμε για τα τεκταινόμενα. Μα πού βρισκόμαστε; Σε περίοδο μυστικής διπλωματίας; Έλεος…

Τα συλλυπητήρια... 

• Ο σ. Αλεξάκης, όπως όλοι οι πολιτικοί ηγέτες, εξέφρασε τα συλλυπητήριά του προς τον πρόεδρο του Λίβανου για την πρωτοφανή καταστροφή που υπέστη η πρωτεύουσα Βηρυτός από την τεράστια ποσότητα νιτρικής αμμωνίας που ανεφλέγη. Και καλώς, τα συλλυπητήρια είναι μια εκδήλωσι ανθρωπιστική παντελώς ανέξοδη και αδάπανη. Όμως εκείνη η αλληλεγγύη πώς θα εκδηλωθεί; Γιατί η αλληλεγγύη εκδηλώνεται με ηθική και υλική συμπαράσταση. Αυτό θα μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να το πετύχει έχοντας μια ομάδα από οπαδούς του, που, όπως γίνεται σε ανάλογες περιπτώσεις, με το πρώτο πλοίο της γραμμής ή με το πρώτο αεροπλάνο να μεταβούν με εφόδια στο Λίβανο και να ανασκουμπωθούν, αναζητώντας εγκλωβισμένους συνανθρώπους μας και προσφέροντας ιατρικά εφόδια, τρόφιμα, κλινοσκεπάσματα και ό,τι άλλο χρειαζούμενο για την περίπτωση. Από λόγια χορτάσαμε, έργα και υλική βοήθεια έχουν ανάγκη οι πληγέντες του Λιβάνου…