Comp 1

ΑΙΧΜΕΣ ΚΑΙ ΝΥΞΕΙΣ

Γράφτηκε από τον/την ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΙΤΣΟΛΑΜΠΡΟΣ on . Posted in Αιχμές & Νύξεις

«Μαύρο πρόβατο»!..

Για το πετρέλαιο θέρμανσης πολύς ο θόρυβος, αφού περιορίστηκε το κονδύλιο επιδοτήσεως των δικαιουμένων στο ήμισυ απ’ αυτό που είχε καθορισθεί τον περασμένο χρόνο, αλλά δεν δόθηκε ακόμη. Έτσι δικαιούνται επιδοτήσεως όσοι άγαμοι έχουν εισόδημα ως 12.00 ευρώ και έγγαμοι με εισόδημα ως 20.000 ευρώ! Και όσοι δεν έχουν εισόδημα, όπως οι μακροχρονίως άνεργοι θα μείνουν με την δεύτερη φορά ΑριστεροΔεξιά στα «κρύα του λουτρού», θα τυλίγονται με τις κουβέρτες, αν τους έμειναν κι απ’ αυτές για να ζεσταίνονται; Κανείς δεν σκέφτεται τις 350.000, όπως είδαμε σε δημοσίευμα, οικογένειες που δεν έχουν μήτε ένα ευρώ εισόδημα το μήνα; Μεγάλο το ενδιαφέρον του πολυπολιτισμικού και διεθνιστού πρωθυπουργού μας, που σκέφτεται για τις ζωές των προσφύγων, αλλά για τους Ελληνογενείς καμία φροντίδα, καμία σκέψη, κανένας προγραμματισμός!..

Δεκαρολογικοί οι λόγοι!

Οι γράφοντες τους πρωθυπουργικούς λόγους πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί στη σύνταξή τους, γιατί εκφεύγουν του σκοπού και εκθέτουν τον ίδιο τον πρωθυπουργό, που δεν διακρίνεται και τόσο για την συντακτική του δεινότητα. Έτσι αφουγκρασθήκαμε να επαναλαμβάνει την φράση: εγκυμονούν κινδύνους για τις ζωές τους, για τις ανθρώπινες ζωές, να ξαναφτιάξουν τις ζωές τους, για τις ανθρώπινες ζωές κ.λπ.
Όμως, κάθε άνθρωπος έχει μία ζωή, έτσι θα πούμε: εγκυμονεί κινδύνους για τη ζωή τους ή να ξαναστήσουν τη ζωή τους. Η γραμματική μας διδάσκει: ένα το κτήμα και ένας ο κτήτωρ, δηλαδή η ζωή του ανθρώπου ή ένα το κτήμα και πολλοί οι κτήτορες η ζωή των ανθρώπων, διαφέρει η περίπτωση: Το σπίτι μου, τα σπίτια του, γιατί ένας κτήτωρ έχει ένα σπίτι, και ένας κτήτωρ έχει πολλά σπίτια, όμως δεν έχει κανείς πολλές ζωές. Ας προσέχουν όσοι ασχολούνται με την λογογραφία!

Άλλο θράσος, άλλο θάρρος!

Αφουγκρασθήκαμε τον ανεκδιήγητο «συγγραφέα» Πέτρο Τατσόπουλο, στην προσπάθειά του να υπερασπισθεί τον επίσης ανεκδιήγητο και ανιστόρητο Υπουργό Παιδείας σ. Νίκο Φίλη, να λέει και να μας καραφλιάζει, ότι ο Νίκος Φίλης είχε το θράσος να στηρίξει τις απόψεις του!
Όμως, σ. Πέτρε Τατσόπουλε, το θράσος είναι κάτι πολύ διαφορετικό από το θάρρος. Θράσος, με το συμπάθειο, είχε η αφεντιά σου, όταν με πλέρια αυθάδεια ξέφυγε του έρκους των οδόντων σου, ότι «πήδηξες τις μισές Αθηναίες»! Αυτό είναι το θράσος. Το θάρρος είναι όταν υποστηρίζει κάποιος τις απόψεις και τις δικαιολογεί άχρι θανάτου με επιχειρήματα σοβαρά και τεκμηριωμένα και όχι φίλεια, όπως: - Συμμερίζομαι τις απόψεις σοβαρών ιστορικών και διεθνολόγων», χωρίς να αναφέρει ούτε έναν ιστορικό και έναν διεθνολόγο! Ας μαζεύει βρούβες τώρα ο λαλίστατος Φίλης!

Εγκώμια, αλλά...

Καλά τα εγκώμια, καλοί οι έπαινοι καλοί και οι διθύραμβοι για τους ευεργέτες, αλλά χρειάζεται και κάποια άλλη πρωτοβουλία για να αναδείξουμε τις ευεργετικές συνέπειες από την απλόχερη χορηγία των αειμνήστων ευεργετών, που ποικιλοτρόπως ενίσχυσαν τους Έλληνες σε δύσκολους καιρούς, αφήνοντας αδρή την παρουσία τους στο διηνεκές. Όμως, η Ελληνική Κοινωνία δεν ανταποκρίθηκε στο καθήκον της, η οποία εκτός από τα μεγάλα λόγια κάθε 8η Νοεμβρίου, δεν τους τίμησε με τον δέοντα τρόπο, όπως να δώσει το όνομα των ευεργετών σε κτίσματα που οφείλουν την ύπαρξή τους στη χορηγία τους, όπως είναι και το Πανεπιστήμιο και το Παν/κό Νοσοκομείο, τα οποία ανηγέρθησαν σε οικόπεδο, το οποίο ανήκε στον Γεώργιο Δουρούτη και το οποίο προσέφερε η Ιερά Μονή Δουρούτης διά της Ιεράς Μητροπόλεως. Θα έπεφτε πολύ να ονομασθεί το Πανεπιστήμιο «Δουρούτειο» και το Νοσοκομείο «Δομπόλειο»; Έτσι θα ήταν ένα κίνητρο για νέους Ευεργέτες, εκτός και αν δεν είναι επιθυμητοί νέοι, όπως αποδείχθηκε επί πρυτανίας Μεταξά που η Πανηπειρωτική Αμερικής προσέφερε 100.000 δολάρια με την προϋπόθεση να ονομασθεί μία αίθουσα σε «Αίθουσα Πατριάρχου Αθηναγόρα», αλλά απορρίφθηκε αυτή η προσφορά μόνο και μόνο για να μην δοθεί το όνομα του Πατριάρχη!