ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ: Αχώριστος με το… κουπί εδώ και 33 χρόνια!

on .

DIMITRIOU

• Ξεκίνησε την Κωπηλασία το… μακρινό 1987, ως μαθητής Γυμνασίου και, παρόλο που έζησε σπουδαίες στιγμές, εξακολουθεί και σήμερα, στα 49 του χρόνια, να τραβάει κουπί! Ο λόγος για τον Γιώργο Δημητρίου, Παγκόσμιο Πρωταθλητή, έναν απ’ τους πολλούς σημαντικούς κωπηλάτες που ανέδειξε ο Ναυτικός Όμιλος Ιωαννίνων στη μακρά διαδρομή του.
Αυτό όμως που κάνει τον Γιώργο να ξεχωρίζει είναι η διάρκεια, αφού εδώ και 33 χρόνια εξακολουθεί, με κάποια εύλογα διαλείμματα, να αγωνίζεται σε Πανελλήνια Πρωταθλήματα, όχι… τιμής ένεκεν, αλλά κατακτώ-

ντας αδιαλείπτως χρυσά μετάλλια και πρωτιές. Με την παρουσία του δίνει έτσι ένα εξαιρετικό παράδειγμα στα νέα παιδιά που ασχολούνται με το συγκεκριμένο άθλημα, δηλώνοντας αθλητής για μία ζωή!
Και στο επικείμενο Πανελλήνιο του Σχινιά ο Γιώργος Δημητρίου (πυροσβέστης της 5ης ΕΜΑΚ στο επάγγελμα) θα είναι παρών λαμβάνοντας μέρος σε δύο πολύ σημαντικές κούρσες, με στόχο φυσικά τη νίκη, όπως δηλώνει στον «Π.Λ.». Όσο για το ερώτημα, πότε θα αφήσει το κουπί, σαφή απάντηση δεν δίνει! Επιφυλάσσεται…
Η συνέντευξη

- Γιώργο πώς ξεκίνησες με την Κωπηλασία;
H σχέση μου με το άθλημα ξεκίνησε ουσιαστικά στα γυμνασιακά μου χρόνια. Καταλυτικό ρόλο έπαιξε το γεγονός ότι γυμναζόμουν με τον τότε προπονητή του Ναυτικού Ομίλου Νίκο Μπούσιο, ο οποίος με παρότρυνε να ασχοληθώ με την Κωπηλασία. Το έκανα, μου άρεσε το άθλημα, δέθηκα μαζί του και να που στα 49 μου έφτασα να τρέχω στο ίδιο Πανελλήνιο με τον γιο μου Στέφανο. Να αναφέρω εδώ ότι μέντοράς μου υπήρξε ο Θύμιος Βλάχος για όσο καιρό ασκούσε προπονητική στον Ν.Ο.Ι..
- Πώς είναι να είσαι στην ίδια αγωνιστική ομάδα με τον γιο σου; Τι αισθήματα σε διακατέχουν;
Μεγάλη ευχαρίστηση και περηφάνια. Είναι ίσως αυτός κι ένας από τους λόγους που τραβάω κουπί ακόμα, θέλω δηλαδή να μεταλαμπαδεύσω την αγάπη μου για το άθλημα της Κωπηλασίας, την επιμονή, το πείσμα τόσο στα δικά μου παιδιά όσο και στα υπόλοιπα παιδιά αυτής της ηλικίας. Είχα πρόταση από την Πρόεδρο του ΝΟΙ να ασχοληθώ και προπονητικά με την Κωπηλασία, όμως αυτό δεν συμβάδιζε με τις υποχρεώσεις μου, επαγγελματικές κλπ., οπότε θεώρησα πως καλό θα ήταν το να τραβήξω κουπί για να δώσω παράδειγμα και κίνητρο στα νέα παιδιά.
Να πω επίσης εδώ ότι είμαι πολύ ικανοποιημένος που όλα τα παιδιά μου ακολουθούν τον δρόμο του αθλητισμού. Οι δύο γιοι μου είναι στην Κωπηλασία και η κόρη μου ασχολείται με τον Στίβο.
- Σαν άθλημα η Κωπηλασία πώς είναι, τι απαιτήσεις έχει;
H Kωπηλασία είναι ένα πολύ όμορφο, αλλά δύσκολο και απαιτητικό άθλημα, το οποίο προϋποθέτει υπομονή, επιμονή και αντοχή στην κούραση. Είναι όμως ένα απ’ τα ιδανικότερα αθλήματα για να χτίσει κανείς μία πολύ καλή φυσική κατάσταση κι ένα πολύ καλό σώμα!
- Ας πάμε λίγο και στον Ναυτικό Όμιλο Ιωαννίνων, το αθλητικό σου «σπίτι». Πώς βλέπεις τα πράγματα σήμερα;
Ο Ν.Ο.Ι. πέρασε σε μία καινούρια εποχή μετά τον Σωτήρη Στάμο. Δυσκολεύτηκε τα τρία πρώτα χρόνια, αλλά πλέον βρίσκει τον δρόμο του. Προπονητικά στηρίζεται σε μία αξιόλογη τεχνική ομάδα και με το ζήλο που δείχνει το Διοικητικό Συμβούλιο πιστεύω ότι πολύ σύντομα θα είναι το σωματείο ξανά εκεί που του αξίζει, δηλαδή στην κορυφή!
- Το φετινό Πανελλήνιο Πρωτάθλημα θα διεξαχθεί τις επόμενες ημέρες στον Σχινιά. Ποιος είναι ο στόχος σου;
Κίνητρο για να λάβω μέρος στο Πανελλήνιο, για να γίνει η προσπάθεια αυτή, ήταν η παρέα που κάνω με άλλους παλιούς και πολύ σημαντικούς αθλητές του Ν.Ο.Ι. όπως είναι ο Γιάννης Τσίλης και ο Αποστόλης Λαμπρίδης. Θα τρέξω δύο κούρσες, την Τετράκωπο μετά και την Οκτάκωπο των Ανδρών και οπωσδήποτε στόχος και φιλοδοξία μας είναι η νίκη.
- Η προετοιμασία ενόψει Πρωταθλήματος πώς πήγε;
Η προετοιμασία βγήκε πολύ καλύτερα απ’ ότι περίμενα. Πέρα από το πνεύμα που το θέλει… και το σώμα απέδειξε ότι μπορεί! Είμαστε λοιπόν πανέτοιμοι για τους αγώνες. Εδώ θα ήθελα να ευχαριστήσω και τη Διοίκηση της 5ης ΕΜΑΚ για τη διευκόλυνση που μου παρείχε προκειμένου να προετοιμαστώ κατάλληλα. Πολύ σημαντική φυσικά είναι και η κατανόηση και βοήθεια που μου προσφέρει η σύζυγός μου Δήμητρα Τσίλη, η οποία εξάλλου προέρχεται από τον χώρο του αθλητισμού, καθώς υπήρξε η ίδια πρωταθλήτρια του Στίβου και της οφείλω πραγματικά ένα μεγάλο «ευχαριστώ»!
- Κουπί ως πότε σκέφτεσαι να τραβήξεις; Υπάρχει κάποιο πλάνο;
O αθλητισμός δεν σταματάει ποτέ! Μία ζωή με θυμάμαι αθλητή. Ας μη βάλουμε λοιπόν σε… καλούπι το πότε θα τελειώσει αυτό. Θα πορευτώ ανάλογα με τις υποχρεώσεις. Πάντως, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πάντα θα γυμνάζομαι…
ΚΩΣΤΑΣ ΑΓΟΡΗΣ