Υποβάθμισαν την υπόθεση Μπελέρη οι γάμοι ομοφύλων και τα… βαφτίσια!
Μια ακόμη απόρριψη (έχει χαθεί πλέον το μέτρημα!) έλαβε χθες το αίτημα του εκλεγμένου δημάρχου Φρ. Μπελέρη να ορκιστεί ενώπιον του Δημοτικού Συμβουλίου Χειμάρρας από το Ειδικό Δικαστήριο κατά του Οργανωμένου Εγκλήματος και Διαφθοράς, προκαλώντας για πολλοστή φορά απογοήτευση στις τάξεις της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία.
Όπως αναφέρει η ιστοσελίδα himara.gr ο δικηγόρος του υπογράμμισε ότι σκόπιμα δεν επιτρέπεται στον Μπελέρη να ορκιστεί, καθώς η κυβέρνηση έχει ιδιαίτερη… συμπάθεια για τον Δήμο Χιμάρας όσο κανένας!
«Θα προσφύγουμε στο Ανώτατο Δικαστήριο. Είναι μια απόφαση με στοιχεία φασιστικού πνεύματος. Η πρωτόδικη απόφαση τονώνει τις ενέργειες της κυβέρνησης για κήρυξη κατάστασης έκτακτης ανάγκης στη Χιμάρα. Δεν είναι αλήθεια. Το δικαστήριο την επικύρωσε χωρίς να αλλάξει κανένα μέρος αυτής της απόφασης. Δεν μας έγινε γνωστή η αιτιολόγηση. Είμαστε στο τέλος της διαδικασίας, η ίδια τριάδα έχει πάρει τον δρόμο για να τον τιμωρήσει και να μην πάρει ειδική άδεια. Θέλουν πάση θυσία τον δήμο Χιμάρας», τόνισε ο δικηγόρος.
Να μην υποβαθμιστεί!
Με την τακτική της κωλυσιεργίας που ακολουθεί η γειτονική χώρα στην υπόθεση Μπελέρη, η οποία αποτελεί… καραμπινάτη παραβίαση κράτους Δικαίου, υπάρχει ορατός κίνδυνος, σταδιακά να ατονήσει και μοιραία να ξεχαστεί. Τον κίνδυνο αυτό σπεύδει να επισημάνει σε ενδιαφέρον άρθρο του στην «Καθημερινή» ο Σάκης Μουμτζής, τονίζοντας ότι στην επικαιρότητα κυριαρχούν άλλα θέματα, που προσφέρουν… άρτον και θέαμα, όπως γάμοι ομοφύλων και βαφτίσια, καταλήψεις κ.α.
Όπως, μεταξύ άλλων, τονίζει στο άρθρο του «…το ζήτημα δεν αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας, αλλά τις σχέσεις της Αλβανίας με τις αρχές που διέπουν την Ε.Ε. στα θέματα προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ο Αλβανός πρωθυπουργός έχει εγκλωβιστεί σε ένα αδιέξοδο και η μόνη οδός που του μένει είναι η υποχώρηση. Προφανώς για λόγους γοήτρου, αλλά και οικονομικών συμφερόντων –ας μη λησμονούμε πως τα οικόπεδα της Χειμάρρας έχουν εξελιχθεί σε τουριστικά «φιλέτα» με μεγάλη αξία– δεν μπορεί να κάνει πίσω. Φυσικά και η ελληνική κυβέρνηση, παρά τις φιλικές πιέσεις που δέχεται να χαμηλώσει τους τόνους, είναι υποχρεωμένη να κρατάει το θέμα Μπελέρη ανοικτό όσο η αλβανική κυβέρνηση δεν σέβεται το κράτος δικαίου. Γιατί τελικά, όπως έχει αναλυθεί επαρκώς από την κ. Ασημακοπούλου, τον κ. Μαλλιά και τον κ. Άγγελο Συρίγο παλιότερα, το ζήτημα δεν είναι διμερές. Δεν αφορά τις σχέσεις Ελλάδας – Αλβανίας, αλλά τις σχέσεις της Αλβανίας με τις αρχές που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση στα θέματα της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
»Όλα αυτά έχουν ειπωθεί πολλές φορές από τη στιγμή που ανέκυψε το θέμα, όμως η κατάσταση παραμένει στάσιμη και τείνει να λάβει τα χαρακτηριστικά μιας συνηθισμένης ποινικής υπόθεσης, περιορισμένου ενδιαφέροντος, χωρίς την πολιτική και την εθνική της διάσταση. Σε αυτό συντελεί και το γεγονός πως την υπόθεση δεν την αγκάλιασε το σύνολο των Ελλήνων ευρωβουλευτών, καθώς πολλοί εξ αυτών, οι ανήκοντες στα «προοδευτικά» κόμματα, έχουν ιστορικά κακές σχέσεις με το Βορειοηπειρωτικό ζήτημα. Θεωρούν ότι ανήκει παραδοσιακά στη λεγόμενη εθνικιστική ατζέντα που δεν συνάδει με τα διεθνιστικά τους προτάγματα. Αλλά ο άνθρωπος παραμένει οκτώ μήνες προφυλακισμένος και όλοι αυτοί οι «προοδευτικοί» ευρωβουλευτές κάνουν πως δεν βλέπουν πως είναι και Έλληνας και εκλεγμένος δήμαρχος του οποίου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατούνται βάναυσα από την αλβανική κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση που ισχυρίζεται υποκριτικά ότι υιοθετεί τα ευρωπαϊκά ιδεώδη, την ίδια στιγμή που τα περιφρονεί».
