Πρόληψη και έγκαιρη διάγνωση τα κύρια «όπλα» κατά της ΧΑΠ
• Παγκόσμια Ημέρα κατά της Xρόνιας Αποφρακτικής Πνευμονοπάθειας ήταν η χθεσινή, μίας νόσου που, παρά την ευρεία της εξάπλωση και τον υψηλό επιπολασμό της, παραμένει σχετικά άγνωστη στο ευρύ κοινό, υπεύθυνη για υψηλή νοσηρότητα, εισαγωγές σε Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, σημαντική επιβάρυνση της ποιότητας ζωής των ασθενών και των οικείων τους και δυσβάσταχτα κόστη για τα συστήματα υγείας.
Σύμφωνα με ανακοίνωση του Συλλόγου Ελευθέρων Επαγγελματιών Πνευμονολόγων της Ηπείρου, υπολογίζεται ότι μέχρι το 2030 η ΧΑΠ θα είναι τρίτη αιτία θανάτου παγκοσμίως. Όπως αναφέρουν, η αιτία της είναι η φλεγμονώδης απόκριση του αναπνευστικού συστήματος σε εισπνεόμενες ουσίες (καπνό, ατμούς, αέρια) με τη συντριπτική πλειοψηφία τον περιστατικών (85%) να οφείλονται στον καπνό του τσιγάρου, ενώ σε μικρότερα ποσοστά υπεύθυνη είναι η επαγγελματική έκθεση ή η ρύπανση του ατμοσφαιρικού αέρα.
Υπολογίζεται ότι πάνω από 15% των καπνιστών θα αναπτύξουν ΧΑΠ κατά τη διάρκεια της ζωής τους. Τα συμπτώματα είναι συχνά ύπουλα και με πολύ σταδιακή έναρξη και περιλαμβάνουν το βήχα, τη δύσπνοια, αρχικά στην προσπάθεια και αργότερα στην ηρεμία, και το συριγμό. Συχνά ο ασθενής αποδίδει τα συμπτώματα σε απλές ενοχλήσεις από την καπνιστική συνήθεια με αποτέλεσμα να μη ζητά εγκαίρως ιατρική βοήθεια. Η διάγνωση γίνεται με τη λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση, αλλά επιβεβαιώνεται με την εξέταση της σπιρομέτρησης η οποία διενεργείται από ιατρό-πνευμονολόγο.
Οι Πνευμονολόγοι Ηπείρου επισημαίνουν ακόμα πως, αν και υπάρχουν αποτελεσματικές θεραπείες που καθυστερούν την επιδείνωσή της και βελτιώνουν τα συμπτώματά της, η ΧΑΠ δε θεωρείται ιάσιμη νόσος, κάτι που κάνει την πρόληψη και την έγκαιρη διάγνωση ιδιαίτερα σημαντικές για την καλύτερη πρόγνωσή της. Όπως αναφέρουν, η αποχή και η έγκαιρη διακοπή της καπνιστικής συνήθειας, η προστασία των εργαζομένων από τοξικούς εισπνεόμενους παράγοντες, η μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, η έγκαιρη διάγνωση, και η επιλογή της κατάλληλης θεραπείας, μπορούν να κάνουν τη διαφορά στη ζωή των ασθενών και των συγγενών τους.
