Ευνοϊκότερες διατάξεις μόνο για κτίρια άνω των 100 ετών και διατηρητέα

Τα μέτρα και τις ευνοϊκότερες διατάξεις που ισχύουν μόνο για τα κτίρια με παλαιότητα άνω των 100 ετών, καθώς και για τα κτίρια τα οποία έχουν κηρυχθεί ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή έργα τέχνης, παρέθεσε ο Υφυπουργός Οικονομικών Απ. Βεσυρόπουλος, με αφορμή ερώτηση του βουλευτή Ιωαννίνων της Ν.Δ. Σταύρου Καλογιάννη. 

Βέβαια, το γεγονός ότι στην απάντηση δεν γίνεται αναφορά και για τα υπόλοιπα κτίρια που δεν εμπίπτουν σε αυτές τις κατηγορίες, δε λύνει το πρόβλημα που υπάρχει σε πολλά μικρά και απομακρυσμένα χωριά, καθώς λόγω του δυσβάστακτου κόστους συντήρησης ή αποκατάστασής τους, αυτά θα οδηγηθούν με… μαθηματική ακρίβεια στην εγκατάλειψη από τους ιδιοκτήτες τους. 

Ο βουλευτής Ιωαννίνων έφερε το θέμα στη Βουλή, κατόπιν συνεργασίας που είχε με τον Πρόεδρο του Συρράκου (ανακηρυγμένος παραδοσιακός οικισμός) Γ. Βαΐτση, ζητώντας τη διερεύνηση της δυνατότητας ευνοϊκότερης μεταχείρισης των ιδιοκτητών ακινήτων σε οικισμούς που είναι χαρακτηρισμένοι παραδοσιακοί, σε ό,τι αφορά στον κύριο και συμπληρωματικό φόρο ιδιοκτησίας ακινήτου. Ειδικότερα στην απάντησή του ο κ. Βεσυρόπουλος αναφέρεται αρχικά στον τρόπο υπολογισμού του Ενιαίου Φόρου Ιδιοκτησίας Ακινήτων (ΕΝΦΙΑ), αναφέροντας μεταξύ άλλων, ότι «για τα κτίρια που ανεγέρθηκαν προ του 1930 εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,8, ενώ για τα κτίρια με παλαιότητα άνω των 100 ετών εφαρμόζεται συντελεστής παλαιότητας 0,6 (αντί του συντελεστή 1,0), γεγονός που μειώνει τον κύριο φόρο για τα συγκεκριμένα κτίσματα».

Στο ίδιο άρθρο, όπως αναφέρει ο υφυπουργός περιγράφεται ο υπολογισμός του κύριου φόρου για τα οικόπεδα και τα γήπεδα. Όπως κάνει γνωστό, εάν υπάρχει κτίσμα, το οποίο έχει ηλικία 100 ετών ή μεγαλύτερη, καθώς και την περίπτωση που επί του οικοπέδου υπάρχει κτίριο, το οποίο έχει κηρυχθεί ιστορικό διατηρητέο μνημείο ή έργο τέχνης, θεωρείται ότι ο Συντελεστής Αξιοποίησης Οικοπέδου (Σ.Α.Ο.) έχει εξαντληθεί. Ο Απ. Βεσυρόπουλος καταλήγει για τον συμπληρωματικό φόρο: «Τέλος, στο ίδιο άρθρο 4, περιγράφεται η προσαύξηση του φόρου φυσικών προσώπων ανάλογα με τη συνολική αξία της περιουσίας. Στη συνολική αξία της ακίνητης περιουσίας δεν συνυπολογίζεται η αξία των δικαιωμάτων επί των κτιρίων που είναι προγενέστερα των εκάστοτε τελευταίων 100 ετών και τα οποία έχουν χαρακτηριστεί ως ιστορικά διατηρητέα μνημεία ή ως έργα τέχνης, καθώς και των τυχόν αναλογούντων σε αυτά ποσοστών επί των γηπέδων ή οικοπέδων στα οποία βρίσκονται».