Πίσσα ρέει… ανεξέλεγκτα σε προστατευόμενη περιοχή!
• Γενικότερο γνώρισμα της χώρας μας είναι η προχειρότητα με την οποία εκτελούνται σε ορισμένες περιπτώσεις δημόσια έργα και η αδιαφορία όσων έχουν την ευθύνη για τον καθαρισμό και την αποκατάσταση της περιοχής που τους φιλοξενεί όταν αυτά ολοκληρωθούν.
Ένα πρόσφατο χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά σε εργασίες ασφαλτόστρωσης τμημάτων επαρχιακής οδού στον Δήμο Ζαγορίου κοντά στη Βίτσα και το Μονοδένδρι. Το έργο έγινε, όμως οι αρμόδιοι «ξέχασαν» να μαζέψουν ένα βαρέλι γεμάτο πίσσα, το οποίο μετά από καιρό κάποιοι τρύπησαν, με αποτέλεσμα να ρέει στο έδαφος το βλαβερό περιεχόμενό του! Το θέμα φέρνει στη δημοσιότητα ο συνεργάτης του «Π.Λ.» Στέφανος Χρηστογούλας, ο οποίος σε επιστολή του υπενθυμίσει ότι όλα αυτά συμβαίνουν εντός προστατευόμενης περιοχής Γεωπάρκου και κοντά σε δημοφιλή τουριστικά χωριά. Σαφώς και υπάρχουν ευθύνες για τη συγκεκριμένη «αμέλεια», οι οποίες πρέπει να αναζητηθούν άμεσα.
Η επιστολή
Με γλαφυρό τρόπο παρουσιάζει ο Στεφ. Χρηστογούλας την ιστορία με το γεμάτο πίσσα βαρέλι που παράτησαν τα συνεργεία ασφαλτόστρωσης στην άκρη ενός επαρχιακού δρόμου του Ζαγορίου και το πώς κατέληξε αυτή να χύνεται στο έδαφος. Συγκριμένα, αναφέρει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
«Ένα βαρέλι πίσσα, αδειάζει από αναισθησία κάποιων παρακείμενα σε πολυσύχναστη τουριστική επαρχιακή οδό στο Ζαγόρι μας. Κάποιους μήνες πριν, στην επαρχιακή οδό Ασπραγγέλλων – Μονοδενδρίου έγιναν εργασίες ασφαλτόστρωσης σε κάποια τμήματα. Και ήταν φυσικό να χρησιμοποιηθούν βαρέλια με πίσσα.
Το έργο τελείωσε, ο τμηματικός ασφαλτοτάπητας έπεσε και… ένα βαρέλι περίσσεψε. Ένα βαρέλι ασήκωτο, στην κυριολεξία, έμεινε παρατημένο δίπλα στο οδόστρωμα μαζί με μια αυτοσχέδια πινακίδα σημάνσεως των εργασιών. Πολλές φορές το είδα εκεί σαν περνούσα αλλά δεν με απασχόλησε ούτε και είχα την περιέργεια να δω τι περιέχει!
Και για αρκετό χρονικό διάστημα κανείς δεν ενδιαφερόταν για το βαρέλι αυτό ώσπου κάποια στιγμή –άγνωστο ποιος ή ποιοι– αποφάσισαν να προβούν στο άδειασμα του βαρελιού ίσως για να το πάρουν αργότερα. Όμως, μάλλον δεν γνώριζαν το περιεχόμενό του και, αντί να ανοίξουν την τάπα του για να δουν τι περιέχει, προτίμησαν να του ανοίξουν τρύπες στον πάτο του.
Και τώρα το «μυρωδάτο και τοξικό» πλέον περιεχόμενό του ρέει στη γη! Απορίας άξιο είναι πώς και κανείς τόσο καιρό δεν το αναζήτησε (από την τεχνική εταιρία κατά πρώτον) και πώς κανείς από την μεριά του Δήμου Ζαγοριού που σίγουρα θα πέρασε δίπλα του (...κατά δεύτερον) δεν μερίμνησε για την περισυλλογή του.
Ρούπωσε το χώμα και θα ρουπώνει ακόμη για όσο χρονικό διάστημα κανείς δεν πράττει το αυτονόητο. Και σαν αρχίσουν οι ζέστες και το περιεχόμενο θα «μαλακώσει», θα συνεχίσει να ρέει σε μεγαλύτερη έκταση. Αφήστε δε που το «πέταγμα» κανενός αποτσίγαρου μπορεί να δημιουργήσει συνθήκες ανάφλεξης (ξερά χόρτα) και «τρεχάτε ποδαράκια μου»!
Απορώ τι θα σκέφτονται όσοι περνούν από το σημείο αυτό (όλοι γνωρίζουμε την επισκεψιμότητα των χωριών Βίτσας και Μονοδενδρίου) και θα τους μυρίζει το πετρέλαιο και να φανταστεί κανείς ότι βρισκόμαστε σε προστατευόμενη ζώνη του Γεωπάρκου Ζαγοριού!».
