Διχάζει» τη Θεσπρωτία ο φετινός Λάμποβος!

• Μετά την ομόφωνη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Σουλίου να γίνει η εμποροπανήγυρη, γνωστή ως Λάμποβος στην Παραμυθιά, με αυστηρή τήρηση των υγειονομικών μέτρων, ακούγονται όλο και περισσότερες αντίθετες απόψεις από πολίτες, αλλά και από φορείς της Θεσπρωτίας, όπως ο Ιατρικός Σύλλογος του Νομού, που επισημαίνουν τον κίνδυνο διασποράς του κορωνοϊού και ζητούν τη ματαίωσή του.
Είναι ένα ζήτημα αυτό, καθώς με τόση κοσμοπλημμύρα δεν θα είναι εκ των πραγμάτων εύκολο να ελεγχθεί η κατάσταση. Το 2020 δεν είχε πραγματοποιηθεί ο Λάμποβος στην Παραμυθιά, ενώ για φέτος σε άλλες περιοχές της Ηπείρου δεν θα υπάρξουν εμποροπανηγύρεις, κατόπιν αποφάσεων των δημοτικών συμβουλίων των πόλεων, όπου οργανώνονταν.

Ιστορικό παζάρι
Να σημειωθεί ότι Λάμποβος αποκαλείται το παζάρι, η εμποροπανήγυρη, που γίνεται στις αρχές Οκτωβρίου, στην Παραμυθιά Θεσπρωτίας. Η ονομασία προέρχεται από το Λάμποβο, ένα χωριό κοντά στο Αργυρόκαστρο της Αλβανίας. Λέγεται ότι η εμποροπανήγυρη είχε συσταθεί εκεί από τον Ιουστινιανό, τον 6ο αι. μ.Χ. και μεταφέρθηκε, μέσω της επέκτασης του εμπορίου και της μετακίνησης πληθυσμών, στην Παραμυθιά.
Σύμφωνα με τον ιστορικό Πετρίδη η πρώτη αναφορά για το Λάμποβο γίνεται στο "Χρονικό της Δρυοπίδος", όπου "ο Κωνσταντίνος ο Δρυϊνουπολίτης ο εκ χώρας Λαμπόβου", σημειώνεται ως κυβερνήτης επί αυτοκρατορίας Ιουστινιανού. Ο ίδιος ιστορικός επισημαίνει: "Εις τρία μέρη υπάρχει το όνομα τούτο: α) εν τω χωρίω τω κειμένω παρά το Λιμπόχοβον εις την επαρχίαν Αργυροκάστρου...β) εις το έτερον χωρίον του Αργυροκάστρου, και γ) εις την Παραμυθίαν Θεσπρωτίας Τσαμουριάς νυν, ένθα πανήγυρις υπό το όνομα τούτο. Κατά την παράδοσιν... το χωρίον Λάμποβον, όπερ κείται παρά το Λιμπόχοβον, ην το αρχαιότερον των άλλων και εξ αυτού προήλθον τα λοιπά δυο ονόματα".

Τότε και τώρα...
Το Λάμποβο Παραμυθιάς, θεωρείται το πιο παλιό παζάρι της Ηπείρου με ιδιαίτερη ακμή τον 18ο αι., όταν στην περιοχή παρατηρείται έντονη εμπορική δραστηριότητα.
Παλαιότερα στο παζάρι συμμετείχαν κυρίως οι μετακινούμενοι έμποροι από περιοχή σε περιοχή, οι μικροί παραγωγοί που ήθελαν να ανταλλάξουν τα προϊόντα τους με άλλα που οι ίδιοι δεν είχαν. Σημαντική ήταν και η αγοραπωλησία ζώων. Τ
ο παζάρι τόνωνε το τοπικό εμπόριο, βοηθούσε στην επικοινωνία των ανθρώπων και πρόσθετε ένα διαφορετικό, πιο χαρούμενο χρώμα, στη ζωή των απλών ανθρώπων, καθώς έβρισκαν την ευκαιρία εκτός από τις εμπορικές δραστηριότητες και τις αγοραπωλησίες να διασκεδάζουν, τρώγοντας, πίνοντας και χορεύοντας.
Στις μέρες μας, μολονότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει, το παζάρι της Παραμυθιάς, αποτελεί επίσης σημαντικό γεγονός, που θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς πολιτιστικό.
H.M.