Οι Βορειοηπειρώτες νοιώθουν προδομένοι!..
ΘΕΣΗ
Οι Βορειοηπειρώτες
νοιώθουν προδομένοι!..
• Ο διορισμός του Γιάννη Γιάννη, ενός κορυφαίου και ιστορικού στελέχους της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας, στη θέση «κλειδί» για την Αλβανία, που είναι αυτή του του Γενικού Προξένου στα Γιάννενα, προκαλεί σοβαρούς τριγμούς- και δικαιολογημένα- στην ενότητα του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Και βεβαίως το γεγονός αυτό δεν εντάσσεται στο πολιτικό πλαίσιο διεκδίκησης της Ελληνικής Μειονότητας, για ισότιμη συμμετοχή στις δομές του Αλβανικού κράτους. Ούτε και ασφαλώς ο Γιάννης Γιάννης είναι διπλωμάτης καριέρας.
Αντίθετα, πρόκειται, όπως φαίνεται, για μια επιλογή που έγινε στο πλαίσιο συμφωνίας της ηγεσίας της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ» και του ΚΕΑΔ με την Κυβέρνηση Έντι Ράμα, βάσει της οποίας στελέχη της Μειονότητας τοποθετήθηκαν σε κυβερνητικά αξιώματα, ενώ ο Πρόεδρος του κόμματος Βαγγέλης Ντούλες προωθήθηκε στο αξίωμα του Αντιπροέδρου της Βουλής!
Η περίπτωση Γιάννη Γιάννη είναι όμως ξεχωριστή από όλες τις άλλες: Από το 1990 και μέχρι τις 16 Φεβρουαρίου που παραιτήθηκε για να «αφοσιωθεί» απερίσπαστος στην προώθηση της Αλβανικής εξωτερικής πολιτικής, διατέλεσε διαδοχικά βουλευτής, Πρόεδρος, Γεν. Γραμματέας της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ». Της οργάνωσης που στόχο είχε και εξακολουθεί να έχει τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της Ελληνικής Μειονότητας.
Με το διορισμό του όμως ως Γενικού Προξένου, όλα αυτά «διαγράφονται»: Στο Προξενείο θα χρειαστεί να κινηθεί σε αντίθετη φορά, καθώς πρέπει να υπερασπίζεται και να προωθεί την επίσημη Αλβανική πολιτική, που στην Ήπειρο, πέραν των άλλων, έχει και άλλες σοβαρές εθνικές παραμέτρους.
Η Αλβανική Κυβέρνηση, βρήκε ίσως το πιο κατάλληλο πρόσωπο για να ασκήσει την πολιτική της. Η Ελληνική Μειονότητα όμως;
Τα στελέχη της, που δεν εμπλέκονται σε «αλισβερίσια» για την εξασφάλιση κρατικών θέσεων, έχουν μείνει εδώ και μήνες – από όταν έγινε γνωστή η επιλογή Γ. Γιάννη - αποσβολωμένα, καθώς διαπιστώνουν ότι επιφανή στελέχη για προσωπικά οφέλη, διαγράφουν τους αγώνες τους, το παρελθόν τους, την ιστορία και τα συμφέροντα εν γένει της Ελληνικής Μειονότητας.
Το ερώτημα που θέτουν οι ανά τον κόσμο Βορειοηπειρώτες, είναι τι θα κάνει άραγε ο Γιάννης Γιάννης, όταν θα κληθεί να χειριστεί για λογαριασμό της Αλβανικής Κυβέρνησης και ζητήματα που αφορούν αιτήματα της Μειονότητας, τα οποία και ο ίδιος ως κορυφαίο στέλεχος της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», επί χρόνια, συνυπόγραφε; Ποια άραγε θα είναι τώρα η στάση του; Θα σταθεί στο πλευρό τους ή θα εκφράσει τη σκληρή Αλβανική πολιτική;
Αν κρίνει κανείς ότι, για να αναλάβει τα καθήκοντά του ως Γενικός Πρόξενος στα Γιάννενα, παραιτήθηκε από Γενικός Γραμματέας της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», δείχνει προς τα πού θα κινηθεί.
Το μόνο που απομένει να διαπιστωθεί είναι αν- και έχοντας άμεση γνώση των εσωτερικών της Οργάνωσης της Εθνικής Ελληνικής Μειονότητας- στραφεί στο τέλος και εναντίον της!
Κανείς φυσικά δεν προδικάζει τίποτε. Προς το παρόν, εκείνο για το οποίο δεν χωρά αμφισβήτηση είναι ότι ένα κορυφαίο στέλεχος, που μέχρι πρόσφατα εκπροσωπούσε την Ελληνική Μειονότητα στην Αλβανία και αγωνιζόταν για την προάσπιση των δικαιωμάτων της, πέρασε στο αντίθετο «στρατόπεδο», επιφορτισθείς να εκφράζει και να υπερασπίζεται το Αλβανικό κατεστημένο.
Σήμερα οι κατηγορίες που εκτοξευόταν μέχρι και πρόσφατα, για στελέχη της Μειονότητας που αναλάμβαναν αξιώματα σε προηγούμενες αλβανικές κυβερνήσεις, χωρίς τη συγκατάθεση της «ΟΜΟΝΟΙΑΣ», για «προδοσία», «μειοδοσία» κλπ., επανέρχονται εντονότερες ανάμεσα στον Βορειοηπειρωτικό Ελληνισμό.
Ο απλός και άδολος Βορειοηπειρώτης, ο πατριώτης, διακατέχεται από πικρία και αγανάκτηση. Νοιώθει προδομένος από εκείνους που για χρόνια τον καλούσαν στο μετερίζι διεκδίκησης των δικαιωμάτων του, για να διαπιστώσει τελικά ότι στην πρώτη ευκαιρία που τους δόθηκε, ανέβηκαν στο τρένο της εξουσίας, σαν να ήταν έτοιμοι από καιρό για να την υπηρετήσουν.
Δικαίωμά τους. Αρκεί να μην χρησιμοποιούν την Ελληνική Μειονότητα, αρκεί να μην αποδειχθούν μοιραίοι για τα δικαιώματά του Βορειοηπειρωτικού Ελληνισμού.
Αυτό ισχύει πρωτίστως και για τον Γιάννη Γιάννη, ο οποίος πρέπει να γνωρίζει ότι ανέλαβε δυσβάσταχτο φορτίο ως εκπρόσωπος των Αλβανικών συμφερόντων στην πρωτεύουσα της Ηπείρου. Και για αυτόν η ιστορία θα είναι αμείλικτη.
«Π.Λ.»
