Δεν είναι στραβό το Λιμάνι. Εσείς στραβά αρμενίζετε!

Ευτυχώς, εκλογές ήταν και πέρασαν! Τι μπαλωθιές ήταν αυτές; Ούτε που προλάβαινες να δεις από πού ερχόντουσαν! «Κούνησαν» συθέμελα κάστρα, έριξαν κυβερνήσεις, (σ΄ άλλους τόπους κι όχι εδώ) γκρέμισαν όνειρα θερινής νυκτός, ξεμπρόστιασαν δήθεν «καλά ενημερωμένους», καβαλημένους και καβαλάρηδες, αριστεροφέρνοντες και δεξιόστροφους, κλόνισαν τζάκια και αυτόκλητους αστερίσκους της πολιτικής. Αν δεν καταλάβατε, για τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών ο λόγος σε τοπικό, αλλά και ευρωπαϊκό επίπεδο! Έκλαψαν μανούλες, πόνεσαν ορφανά, ξελαρυγγιάστηκαν κοκόρια και κοκοράκια να κάνουν το μαύρο άσπρο την ήττα νίκη και το ξεκατίνιασμα αποθέωση! Ουδείς εκ των χαμένων έχασε! Μόνο ο Μακρόν. Ούτε καν οι σίγουροι ότι από χθες θα ξημέρωνε η μεγάλη ανατροπή! Ανατράπηκαν οι ίδιοι και τα φάλτσα κελαϊδίσματά τους, έστω και εάν ακόμα δεν το έχουν αντιληφθεί… Και, πάντως, άλλο δύο, άλλο ένα κι αυτό τσίμα-τσίμα!

Και το πόπολο στις παραλίες! Στην δροσιά της θάλασσας και πίσω τους Γαία πυρί μιχθήτω! Άκαρδοι, Άπονοι, θαλασσοπνιγμένοι που πιάστηκαν από τα μαλλιά τους μπας και τους σώσουν και σωθούν!  Μπας και τους ταρακουνήσουν, μήπως και τους αλλάξουν μυαλά... Ακόμα δεν έχουν χωνέψει ότι κάποιοι ΔΕΝ έχουν μυαλά! Πώς να τα αλλάξουν;

Χάσαμε, αδελφέ; Ε, και; Το μοναστήρι νάναι καλά! Πάλι θα γελάσουμε, πάλι, θα διασκεδάσουμε, πάλι θα βάλουνε νέους στόχους πάνω στους στόχους που διαλύθηκαν. Τέτοιο το στραπάτσο που ο πρώτος νιώθει σαν να μην είναι πρώτος, σαν να  πρέπει να τσιμπηθεί για να δει αν κοιμάται ακόμη ή αν ξύπνησε. Τώρα θα τα αλλάξουν όλα. Και γιατί δεν τα άλλαζαν τόσο καιρό; Τώρα θα κάνουν αλλαγή φρουράς, θαρρείς και φταίνε τα στρατιωτάκια και όχι οι στρατηγοί!

Ο Κόσμος μίλησε. Ο Κόσμος είπε: αφήστε με ήσυχο. Έτσι κι αλλιώς αυτό που θέλετε θα το κάνετε. Τουλάχιστον μην με κάνετε συνένοχό σας! Αναζητάτε το άλλοθι της ψήφου θαρρείς και αυτό θα αλλάξει την κατάσταση. Ε, λοιπόν, προτιμώ το μπάνιο μου, την φραπεδιά μου και το αραλίκι μου. Μέχρι να συνέλθετε. Να περάσει τουλάχιστον το καλοκαιράκι…

Μάγοι, σωτήρες, θαυματοποιοί μας τελείωσαν. Ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του! Ή αλλάζετε, αφήνετε τα σόου και τα γαβ-γαβ ή αλλιώς εξουσία δεν βλέπετε. Εκεί, δεύτεροι και τρίτοι  να ψάχνετε τον …πρώτο που θα ψάχνει μάταια κι αυτός να βρει τον χαμένο του εαυτό!

Κάποτε οι μελισσούλες μου –που τις θυμήθηκα τώρα!- θυμούνται  ότι είχαμε κυβερνήσεις που ανεβοκατέβαιναν σαν ασανσέρ! Πέντε μήνες – έξι μήνες και άλλη κυβέρνηση. Ήταν δεν ήταν μέσα δεκαετίας εξήντα… Και στο τέλος…

Έ, λοιπόν, Αν δεν σοβαρευτούμε, εκεί γυρνούμε… Όχι σατιρικό, τραγικό. Γι’ αυτό αλλάξτε ρότα. Δεν είναι στραβό το Λιμάνι. Εσείς στραβά αρμενίζετε!

(στο «Panhellenic Post»)