Η Ήπειρος ακόμα στην αναμονή…
Και ενώ το καλοκαίρι έφτασε, αν και δεν είδαμε φέτος χειμώνα, και ενώ η περιοχή της Ηπείρου θεωρείται τουριστικός προορισμός και μάλιστα όλο το χρόνο, και ενώ οι δείκτες και τα στοιχεία θα έπρεπε να ανησυχήσουν τους αρμοδίους πολιτικούς και επαγγελματίες, για άλλη μια χρονιά βαδίζουμε με το «ό,τι βρέξει ας κατεβάσει».
Καμία σοβαρή προσπάθεια προσέλευσης τουριστών, μόνο συμμετοχή σε εκθέσεις, οι οποίες κανένα απτό
αποτέλεσμα δεν έχουν δώσει και έχουν μετατραπεί ουσιαστικά σε… εκδρομές, υποδομές που δείχνουν περισσότερο μια αφιλόξενη περιοχή και, αν κάτι διασώζει το πράγμα, είναι η φυσική ομορφιά του τοπίου.
Χρόνια τώρα οι επαγγελματίες του κλάδου και οι τοπικές αρχές επισημαίνουν την αναγκαιότητα εκσυγχρονισμού των υπηρεσιών, αλλά δεν έχει μπει λιθαράκι. Συνέδρια και ημερίδες διοργανώνονται χωρίς κανένα αποτέλεσμα, οι ομογενείς και απόδημοι έρχονται και ξαναφεύγουν περισσότερο απογοητευμένοι, περιοχές που θα έπρεπε να αναδειχθούν παραμένουν στο περιθώριο και ευτυχώς που κατά διαστήματα τα ΜΜΕ τις ανακαλύπτουν και καλούν και τους αναγνώστες τους να ανακαλύψουν την Ήπειρο.
Η αεροπορική σύνδεση χωρών της Ευρώπης με την πρωτεύουσα της Ηπείρου παραμένει ανενεργή, με λίγες εξαιρέσεις (π.χ. Σκανδιναβία). Κάποιες σκόρπιες φωνές ακούγονται αλλά χάνονται αφού «ένας κούκος δεν φέρνει την Άνοιξη». Διαφημίστηκαν συνεργασίες με διεθνείς οργανισμούς που θα έφερναν τουρίστες στην Ήπειρο, μόνο για λόγους εντυπωσιασμού και επικοινωνίας χωρίς κανένα ορατό αποτέλεσμα.
Η Ήπειρος παραμένει από τις φτωχότερες περιφέρειες της Ε.Ε. και η απορρόφηση κονδυλίων σημειώνει χαμηλές «πτήσεις», ενώ η πολυδιαφημισμένη ανάπτυξη μέσω εταιριών του εξωτερικού ή της δημιουργίας τεχνολογικού πάρκου και άλλων υποδομών έχει εξελιχθεί σε μια πικρή ιστορία.
Οι νέοι συνεχίζουν να φεύγουν αναζητώντας μια καλύτερη τύχη και η παρότρυνση πολλών, ακόμη και γονέων, προς τα νέα παιδιά είναι να φύγουν για να σωθούν. Ποτέ δεν εκπονήθηκε ούτε παρουσιάστηκε μια σοβαρή πρόταση ανάπτυξης της περιοχής, προσέλκυσης επισκεπτών και ανάδειξης των δυνατοτήτων της.
Ποτέ δεν μπορέσαμε να αναδείξουμε την ιδιαίτερη ταυτότητά μας, ίσως γιατί ακόμη δεν την έχουμε ανακαλύψει οι ίδιοι. Οι ευθύνες βαραίνουν όλους, η άγνοια δικαιολογείται, όχι όμως η αδιαφορία. Επιτέλους, ας αναληφθεί μια σοβαρή και δυνατή πρωτοβουλία ανάλογη της ιστορίας της ευάνδρου Ηπείρου. Το δικαιούται η περιοχή!