Παραγωγή ρακής σε Ορθόδοξο Μοναστήρι της Αλβανίας!..

Στο μοναστήρι του Ιωάννη Βλαδίμηρου στο Ελμπασάν της Αλβανίας υπάρχει ένας πολύ οργανωμένος αμπελώνας, τον οποίο φροντίζει ο υπεύθυνος ιερέας της Μονής.
Φέτος στον προαύλιο χώρο του μοναστηριού στήθηκε «καζανάρι» για την παραγωγή ρακής (τσίπουρου) και πρόκειται για μια ωραία πρωτοβουλία, που δείχνει και τον κοινωνικό ρόλο των μοναστηριών, που δεν πρέπει να λείπει από την αποστολή τους.
Η ποιμαντική είναι πολλαπλών διαδρομών στο χώρο και στο χρόνο, έτσι ώστε να πραγματοποιείται η επιθυμητή κοινωνία και επι-κοινωνία με διάφορους τρόπους.
Σκοπός είναι να ενταχθεί ή καλύτερα να συνταχθεί και να συναχθεί ο άνθρωπος, κατά τη στενότερη και ευρύτερη έννοια με το Θεό, τη φύση και τον κόσμο.
Σ' αυτούς τους τρόπους, περιλαμβάνεται μια ποικιλία δημιουργικών δράσεων, όπως και η απόσταξη ρακής.
Τα στέμφυλα είναι τα υπολείμματα (φλούδες, κουκούτσια και παχύρευστος πολτός) από το πάτημα σταφυλιών, που έγινε το Σεπτέμβρη.
Ο μούστος μπαίνει στα βαγένια για να γίνει κρασί. Τα υπολείμματα αφήνονται να ζυμωθούν.
Όταν ζυμώνονται ρίχνονται στο ειδικό καζάνι, προστίθεται πολύ νερό και στη συνέχεια το καμπύλο καπάκι και ο μακρύς σωλήνας (λουλάς) κλείνονται αεροστεγώς με ζυμάρι.
Η φωτιά ανάβει, αρχίζει το βράσιμο, ενώ το απόσταγμα, που παράγεται, είναι το τσίπουρο.
Η πρώτη ποσότητα του αποστάγματος, η λεγόμενη «πρώτη στάλα», είναι πάρα πολύ δυνατή και όσο προχωράει η ώρα το τσίπουρο γίνεται ελαφρότερο.
Κατά την πρώτη απόσταξη παίρνονταν ένα απόσταγμα (σούμα), που αποτελεί το 15 με 20% του αρχικού όγκου. Μετά το τέλος της απόσταξης, το υπόλειμμα απορρίπτεται.
Στη δεύτερη απόσταξη γεμίζει ο άμβυκας (καζάνι) κατά 80-90% με σούμα.
Πολλές φορές το προϊόν, που λαμβάνεται από την πρώτη απόσταξη, καταναλώνεται χωρίς να υποστεί δεύτερη απόσταξη.
Το διπλοαποσταγμένο τσίπουρο, όμως, είναι καθαρότερο και λεπτότερο σε άρωμα και γεύση.
Από τον Οκτώβριο έως τα μέσα του Δεκέμβρη σε περιοχές της Αλβανίας «βράζει» ο τόπος από τα παραδοσιακά καζάνια, που δεν έχουν ακόμη εκλείψει.

π. ΗΛΙΑΣ ΜΑΚΟΣ