«Άναψε» απ’ το θυμό!

● Πήραμε και μία χαρά την 1η του Οκτώβρη! Γυρνώντας απ’ το νηπιαγωγείο η μικρή εγγονή, μας είπε χαμογελαστή: Καλό μήνα παππού και γιαγιά! Σήμερα είναι η γιορτή σας, γιορτάζει η «Τρίτη ηλικία», μας το είπε η κυρία!
Ήρθαν σε λίγο και τα δύο εγγόνια που φέτος τελειώνουν το Δημοτικό (με… δια ζώσης μάθημα, ή με τηλεκπαίδευση, θα το πάρουν το Απολυτήριο!).
Μας είπαν και αυτά, ευχές… με νόημα! Χρόνια σας πολλά! Παππού, ετοιμάσου… να ξηλωθείς! Σήμερα γιορτάζεις, δεν θα τη βγάλεις… τζάμπα! Βγάλε… 2 εικοσάευρα για αρχή! (Ευτυχώς που ήρθαν… τα αναδρομικά και η επιθυμία τους… εξετελέσθη!).
Το απόγευμα, με το φίλο μου το Θύμιο και την υπόλοιπη παρέα, βγήκαμε στο καφενείο!
Όλη η Τρίτη ηλικία στην Άνω Ραχούλα γιόρταζε, έπινε και τραγουδούσε! Μας θυμήθηκαν και μας ευχήθηκαν τα εγγόνια μας, είπαν όλοι τους! Αν μας… θυμηθεί και το κράτος, θα είναι ευχής έργον! Έπεσε μεγάλη φτώχεια! Από ευχές χορτάσαμε! Θέλουμε ενίσχυση εδώ που φτάσαμε!
Και αφού ήπιαμε «λίγα ποτηράκια», ο μπάρμπα Νίκος πέταξε τη σπόντα για μένα και το Θύμιο…
- Εσύ Μήτσο και ο φίλος σου ο Θύμιος, είστε ακόμη… στην 3η ηλικία, ή μπήκατε στην 4η;
Άναψε… απ’ το κρασί και το θυμό του ο Μήτσος:
- Τι είναι αυτά που λες Νικόλα; Όταν εμείς παίρναμε το απολυτήριο του Στρατού, εσύ τότε πήγαινες φαντάρος! Ένα χρόνο διαφορά έχουμε! Τι τους έλεγες προχθές, πως εγώ και ο Θύμιος λάβαμε μέρος στον… Α’ παγκόσμιο πόλεμο; Στο Β’ παγκόσμιο είμασταν παρόντες!
Και εν πάση περιπτώσει, πρέπει να ξέρεις κάτι: Πως οι «φίλοι σου», ο Μήτσος και ο Θύμιος, δεν έτυχε να… γνωρίσουν προσωπικά το Θεόδωρο Κολοκοτρώνη!
Χρόνια μας πολλά!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.