«Φάουλ» κύριε Πρόεδρε του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων!..

Να το πούμε ξεκάθαρα και χωρίς διάθεση υπερβολής: Ο σημερινός Γιαννιώτης Ολυμπιονίκης «έφαγε πόρτα», όπου και αν απευθύνθηκε στην πόλη της καταγωγής του ζητώντας χορηγία!

Του την αρνήθηκαν μεγάλες επιχειρήσεις από τις οποίες ζήτησε στήριξη στέλνοντάς τους επιστολές και βιογραφικά. 

Δικαίωμά τους, θα πει κανείς, να επιλέγουν να ενισχύουν τηλεοπτικά προϊόντα των Αθηναϊκών καναλιών, εκπομπές μυθοπλασίας ή reality shows, αντί του Στέφανου και του όποιου Στέφανου από κάθε άλλο άθλημα που ζητάει έστω ένα «χαρτζιλίκι», ως ελάχιστη βοήθεια στην προετοιμασία του για διεθνείς αγώνες. Εξάλλου, δικά τους είναι τα χρήματα!

Δικαίωμα όμως και των Μέσων Ενημέρωσης όπως και των χρηστών του διαδικτύου να ασκούν κριτική. Ελευθερία έκφρασης έχουμε.

Και δεν χρειάζονται οι μεγάλες Γιαννιώτικες επιχειρήσεις «συνήγορους υπεράσπισης», ρόλο που επιχείρησε να παίξει αυτόκλητα χθες ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Ιωαννίνων Δημήτρης Δημητρίου. 

«Οι Γιαννιώτικες επιχειρήσεις πολύ μεγάλες, μεσαίες, μικρές και πολύ μικρές, έχουν να παρουσιάσουν πολυεπίπεδη προσφορά και κοινωνικό έργο», επιχειρηματολόγησε ο κ. Δημητρίου. Ποιος είπε το αντίθετο; Η κριτική των τελευταίων ημερών δεν αφορά την προσφορά των τοπικών επιχειρήσεων σε ιδρύματα κλπ. Αφορά στο ότι γύρισαν την πλάτη σε έναν αθλητή της κλάσης του Στέφανου Ντούσκου, ο οποίος, στην μακρά περίοδο της προετοιμασίας του για τους Ολυμπιακούς του Τόκιο, ζήτησε μία στοιχειώδη για τα μεγέθη τους οικονομική στήριξη.

Δε λέει κανείς ότι οι μεγάλες βιομηχανίες του τόπου δεν κάνουν αιμοδοσίες, δεν χρηματοδοτούν κλινικές Νοσοκομείων, δεν ενισχύουν συσσίτια ενοριών, δεν έχουν στηρίξει επαγγελματικά και ερασιτεχνικά σωματεία και διοργανώσεις όλων των αθλημάτων.

Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μας και ο κ. Δημητρίου κάνει ένα μεγάλο «φάουλ» γιατί, στην προσπάθειά του να φανεί... συμπαθής στις διοικήσεις των συγκεκριμένων επιχειρήσεων, μπερδεύει τα πράγματα, ηθελημένα προφανώς!

Οι ασκούντες κριτική επικεντρώνουν στη συγκεκριμένη περίπτωση σε έναν αθλητή υψηλού επιπέδου που με το χρυσό στους Ολυμπιακούς μας έκανε όλους περήφανους. Τον χειροκροτούμε σήμερα, του λέμε «μπράβο», όμως η πικρή αλήθεια είναι ότι μέχρι πριν λίγες ημέρες οι πιο πολλοί... αγνοούσαμε την ύπαρξή του και ούτε λόγος για στήριξη από κάποια τοπική επιχείρηση ή φορέα. Τελεία και παύλα...

Mιλάμε πάντα για τον ερασιτεχνικό αθλητισμό που παλεύει και μας προσφέρει χαρές και επιτυχίες, κάτω από εξαιρετικά αντίξοες συνθήκες, όχι για τον ΠΑΣ Γιάννινα ή τον Ολυμπιακό. Εκεί ισχύουν άλλα...

Όσο για τον αυτόκλητο συνήγορο Δημ. Δημητρίου, στη χθεσινή ανακοίνωσή του «ξέχασε» να μας πει τι έκανε μέχρι σήμερα το Επιμελητήριο ή και ο ίδιος για να στηρίξει ντόπιους αθλητές, ανεξαρτήτως αθλήματος, που δίνουν τον καλό αγώνα προκειμένου να γινόμαστε εμείς περήφανοι.

Γιατί ως φορέας το Επιμελητήριο μπορεί να παίξει κι έναν τέτοιο ρόλο, είτε ενισχύοντας τοπικά σωματεία ή Γιαννιωτόπουλα με προοπτικές για διάκριση, είτε προτρέποντας τις επιχειρήσεις – μέλη του να το κάνουν.

Δεν του το... απαγορεύει κανείς! Όχι μόνο φωτογραφίες και χαμόγελα με τους πρωταθλητές. Θέλουν έμπρακτη στήριξη για να τα καταφέρουν.

Κι αν δεν τους στηρίξει το «σπίτι» τους, τότε ποιος άλλος;

 ΥΓ.: Η ουσία της χθεσινής ανακοίνωσης του Δημήτρη Δημητρίου βρίσκεται στο τέλος της. Διαβεβαιώνει εκεί ότι «το Επιμελητήριο Ιωαννίνων το επόμενο διάστημα θα αναλάβει αυτές τις πρωτοβουλίες που απαιτούνται για να βρεθούν λύσεις που αφορούν προβλήματα στις χορηγίες αθλητών/τριών που αγωνίζονται σε υψηλού επιπέδου αθλητικά γεγονότα».

Με άλλα λόγια, ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου παραδέχεται ότι όντως υπάρχει «κενό» όσον αφορά στη στήριξη ντόπιων αθλητών υψηλού επιπέδου και άρα δικαιώνει όσους ασκούν κριτική. Η οποία κριτική θα πιάσει τελικά τόπο προς όφελος των παιδιών μας που παλεύουν μόνα να κάνουν πράξη τα όνειρά τους!