Φτηνό είδος η ζωή!

• Κανείς δεν αμφισβήτησε ποτέ ότι η πρώτη θέση στην «κλίμακα των αξιών» πανανθρώπινα και διαχρονικά, ανήκει δικαιωματικά στη ζωή! Όλες οι άλλες αξίες έπονται αυτής, σαν επίκτητες και διαφοροποιούμενες στο χρόνο.
«Οι αιώνες αντιγράφουν αλλήλους» και στα πεδία των μαχών χάνονται εκατομμύρια ζωές, λαοί υποφέρουν, κατά διαστήματα, η ζωή, φτηναίνει και ευτελίζεται, αλλ’ όμως τραβάει την… ανηφόρα της, παραμένοντας το ύψιστο αγαθό, για το οποίο ο άνθρωπος αγωνίζεται, όχι μόνο για να το διατηρήσει, αλλά και για να το ανεβάσει, Πολιτικά, Πολιτιστικά, Ηθικά, Επιστημονικά, Κοινωνικά και γενικά για να φτάσει τη ζωή του σε επίπεδα υψηλότερα και άξια αυτού του θαυμαστού όντος που λέγεται άνθρωπος και που φτιάχτηκε για να «Θρώσκει άνω»!
Και ενώ σήμερα το επίπεδο ζωής των ανθρώπων φαίνεται πως είναι από τα υψηλότερα στα οποία μπορεί να φτάσει, εμφανίζεται η τραγική αντινομία, η πρώτιστη αξία, η ίδια η ζωή, να φτηναίνει τόσο πολύ και να γίνεται για πολλούς, δυστυχώς, ένα απλό καταναλωτικό υλικό, διαπραγματεύσιμο σε ένα «γραφείο ευρέσεως εκτελεστών».
Το τελευταίο θύμα είναι ο δημοσιογράφος Γιώργος Καραϊβάζ, αστυνομικός συντάκτης, ο οποίος κάνοντας τη δουλειά του σίγουρα ερευνώντας και αποκαλύπτοντας, κάποιους θα ενοχλούσε και γι’ αυτούς το ευκολότερο και το… βολικότερο ήταν, να πεθάνει. Άλλωστε, είναι σήμερα τόσο φτηνή η ζωή! Αρκεί να βρεις το …κατάλληλο Γραφείο, να σου προμηθεύσει τους …παλληκαράδες και στη συγκεκριμένη περίπτωση το θέμα τελείωσε με δεκατρείς σφαίρες στον άτυχο και εξαίρετο δημοσιογράφο που καθ’ α είπε ο γιός του αποχαιρετώντας τον: «Ήταν τόσο καλός ο πατέρας μου, που θα συγχωρούσε και τους δολοφόνους του.».
Είναι πολύ πρόσφατο το έγκλημα που συγκλόνισε το Πανελλήνιο και για την αγριότητά του και για το αδιάφορο, άφοβο και «επαγγελματικό» ύφος των εκτελεστών του Καραϊβάζ. Είναι όμως δυστυχώς και μια θλιβερή επιβεβαίωση των παραπάνω σκέψεών μας, που φοβάμαι ότι αποκτούν πλέον, αλήθεια, η πίστη και ο φόβος του κόσμου ότι όλες οι αξίες στην εποχή μας τείνουν σε μια υπεραξία που γίνεται θρησκεία και ακούει στο όνομα: ΧΡΗΜΑ!
Αυτό γεννά όλου του κόσμου τα δεινά! Ενώ η αξία της ζωής φτηναίνει και ευτελίζεται και γίνεται συχνά το θύμα στο βωμό αυτού του άκαρδου θεού, του νέου ΜΟΛΩΧ που στην καυτή μπρούτζινη αγκαλιά του έριχναν κάποτε οι πιστοί του τα παιδιά τους για να τον εξευμενίσουν. Σ’ αυτόν και σήμερα θυσιάζονται πολλές ζωές.
Όλες δε οι άλλες αξίες, για τις οποίες ίσχυε και ισχύει πάντοτε το: «ως χαρίεν άνθρωπος όταν άνθρωπος είει» και ο Πολιτισμός και η Επιστήμη, η Ηθική και ο Σεβασμός, η Ανθρωπιά και η Δικαιοσύνη κι αυτός ακόμα ο Θεός, είνα ισήμερα αξίες αμφισβητούμενες και υπό αίρεση για όσους αδίστακτους πιστούς αυτού του δόγματος του παντοδυνάμου χρήματος, μπρός στο οποίο και η ζωή η ίδια δεν έχει πια αξία! «Ω τέμπορα, ω μόρες»...