Σωματικός – ψυχικός βιασμός και κακοποίηση της ουσίας…

Οποιαδήποτε ενέργεια που αποτελεί ψυχικό, συναισθηματικό ή σωματικό βιασμό η κακοποίηση κάποιου, προφανώς χωρίς τη συναίνεσή του, είναι έγκλημα απεχθές και καταδικαστέο.
Ειδικά δε, αν αυτό συμβαίνει σε βάρος ανηλίκου, υπερήλικα, ή κάποιου με νοητική ή σωματική υστέρηση, που τον καθιστούν ευάλωτο και αδύναμο να αντιδράσει και να υπερασπιστεί τον εαυτό του, ή όταν ο θύτης καταχράστηκε οποιασδήποτε μορφής εξουσία για να το επιτύχει, τότε το έγκλημα είναι ιδιαζόντως ειδεχθές.
Όταν όμως αυτό συμβαίνει εναντίον κάποιας που είναι ενήλικη διακεκριμένη αθλήτρια και εν δυνάμει ώριμη και δεν συντρέχει καμία από τις παραπάνω μειονεκτικές καταστάσεις, οφείλει να υπερασπιστεί με κάθε τρόπο και κάθε κόστος την τιμή της, την υπόληψή της, την αξιοπρέπειά της και την ακεραιότητα της.
Εδώ θα πρέπει να ορίσουμε σε ποια ηλικία μπορούμε να θεωρούμε κάποιον ώριμο, ενήλικα ή και τα δύο μαζί. Η ενηλικίωση σε άλλες περιπτώσεις γίνεται στα 16 σε άλλες στα 17 και σε άλλες στα 18, το αργότερο. Η ωριμότητα επέρχεται στους ανθρώπους άλλοτε, στην εφηβεία (σπάνιο), άλλοτε στην ενηλικίωση μετά τα 18, άλλοτε λίγο παραπάνω κι άλλοτε ποτέ...
* * * 
Κάποιοι νέοι που προέρχονται από προβληματικές οικογένειες ή δεν έχουν καθόλου οικογένεια, ενηλικιώνονται και ωριμάζουν με διαφορετικά κριτήρια και υπό διαφορετικές συνθήκες, από αυτούς που προέρχονται από συγκροτημένες και προστατευτικές οικογένειες.
Ένας νέος η μία νέα που δεν ανήκει σε κάποια από τις παραπάνω ευάλωτες κατηγορίες, που προέρχεται από μία συγκροτημένη και προστατευτική οικογένεια, στην ηλικία των είκοσι ενός ετών, θεωρητικά είναι ενήλικος και ώριμος, έχει τη δυνατότητα ή την πολυτέλεια αν θέλετε, να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις χωρίς να νιώθει ανυπεράσπιστος ή μόνος, διότι σίγουρα θα έχει κάποιους στο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον που μπορεί να απευθυνθεί.
Η κοινή λογική λέει ότι, όταν δέχεται μία τόσο βάναυση και βίαια πράξη στην ψυχή του ή στο σώμα του ή και στα δύο, από οποιονδήποτε, ενστικτωδώς και αντανακλαστικώς, θα υπερασπιστεί τον εαυτό του, την αξιοπρέπειά του, την οικογένειά του, με κάθε τρόπο και με κάθε κόστος, για να αποφύγει ή να αποτρέψει τον κίνδυνο. Δεν θα αρκεστεί στην παρατήρηση «τι είναι αυτό που κάνεις, δεν θέλω...».
Αν δεν καταφέρει να αντιδράσει εκείνη τη στιγμή, θα το κάνει την επόμενη στιγμή (ημέρα-εβδομάδα) οργανωμένα και ψύχραιμα. Αν παρόλα αυτά το θύμα επιλέγει να μην υπερασπιστεί εκείνη τη στιγμή ή τις επόμενες στιγμές, τον εαυτό του, την αξιοπρέπειά του και την οικογένειά του, αλλά επιλέγει να "προστατέψει" την όποια επαγγελματική ή αθλητική καριέρα του, είναι προφανές ότι θεωρεί αυτά σημαντικότερα στη ζωή του και είναι διατεθειμένος να υποστεί οτιδήποτε σχεδόν αδιαμαρτύρητα.
Φυσικά, ποτέ δεν είναι αργά να καταγγείλεις ένα τέτοιο γεγονός και μπράβο που η Σοφία Μπεκατώρου βρήκε το θάρρος έστω και τώρα, αλλά ο καθένας μπορεί να καταλάβει τη βαρύτητα της καταγγελίας και των ενδεχόμενων αποδείξεων, αν γινόταν τότε που έλαβε χώρα το συμβάν. Επίσης δεν είναι λογικό, να εγείρονται πολλά ερωτηματικά για το πώς δεν βρήκε τη δύναμη να το κάνει στα 21, δεν βρήκε τη δύναμη να το κάνει στα 25 στα 30 στα 35 και τη βρήκε στα 45;
Ένας κακεντρεχής ενδεχομένως να σκεφτεί ότι μπορεί και να επέλεξε τότε προς το παρόν να το αποδεχτεί και να το ανεχθεί, για να το "χρησιμοποιήσει" να προωθήσει την καριέρα της και αν δεν ευδοκιμούσε η προσδοκία της, θα έβλεπε στην πορεία τι θα κάνει γιατί έτσι κι αλλιώς το αδίκημα δεν παραγράφεται...
Ένας άλλος κακεντρεχής θα μπορούσε να σκεφτεί ότι με την υπόθεση αυτή άνοιξε ο δρόμος στην καταγγέλλουσα για την προεδρία της Ομοσπονδίας Ιστιοπλοΐας και όχι μόνο... Ήδη έχει αποκομίσει πολλά οφέλη από τη δημοσιότητα και τους σπουδαίους υποστηρικτές της.
* * *
Είναι αρκετή η μαρτυρία ενός θύματος βιασμού (με ή χωρίς εισαγωγικά) μετά από 23 ολόκληρα χρόνια για να αποδείξει την πράξη και να καταδικαστεί ο θύτης; Ποια είναι τα αποδεικτικά στοιχεία που θα στηριχθεί η δικαιοσύνη; Πού είναι το τεκμήριο της αθωότητας;
Και εάν, λέω εάν, το δικαστήριο (όχι το λαϊκό και το πολιτικό αλλά το κανονικό) ελλείψει αποδείξεων, αθωώσει τον κατηγορούμενο, τι θα γίνει τότε, θα τρέξουμε όλοι 10 εκατομμύρια πολίτες με σύμπασα την πολιτική ηγεσία να αποκαταστήσουμε την τιμή και την υπόληψή του, όπως τρέξαμε τώρα να τον καταδικάσουμε με τόση ευκολία πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη;
Η διαπόμπευσή του πριν καν απαγγελθεί το κατηγορητήριο, δεν αποτελεί ίδιας ή μεγαλύτερης βαρύτητας, ψυχικό βιασμό ολόκληρης της πολυπληθούς οικογένειας του και του ίδιου έστω κι αν οι πιθανότητες να είναι αθώος είναι ελάχιστες; Μήπως ανοίγουμε τους ασκούς του Αιόλου και βάζουμε τέτοιες σκέψεις σε κάποιους που θέλουν να εκδικηθούν (για διάφορους λόγους, πολιτικούς, αισθηματικούς, επιχειρηματικούς κλπ.) συνανθρώπους μας, φορτώνοντάς τους ευθύνες για πράξεις που ενδεχομένως να μην έγιναν ποτέ και δεν μπορεί να αποδειχτεί ποτέ και που ταυτόχρονα θα αναγάγουν σε ήρωες τους καταγγέλλοντες;
* * * 
Στην Αμερική αυτές οι υποθέσεις είναι της μόδας, οι αποζημιώσεις είναι τεράστιες και αποτελούν μεγάλο κίνητρο για τέτοιες καταγγελίες. Καταλαβαίνω ότι στην εποχή μας που είναι πάμφτωχη από ηρωικές ενέργειες και ήρωες, έχουμε ανάγκη να κατασκευάζουμε ήρωες, αλλά ας φροντίζουμε να έχουμε κάποιες ελάχιστες προϋποθέσεις. Ήρωας ή γενναίος είναι κάποιος που με τις ενέργειες του, θέτει σε άμεσο κίνδυνο τη ζωή του, για να υπερασπιστεί η να προστατεύσει ιδέες, αρχές η συνανθρώπους του. Όχι κάποια που θυμήθηκε (α συγνώμη, δεν ξέχασε) να καταγγείλει μία κακοποίηση της πριν από 23 χρόνια, για την οποία δεν έχω κανένα λόγο να αμφιβάλλω ότι ήταν αληθινή!
Γενναία θα ήταν αν αντιμετώπιζε επιτόπου, με σθένος, την διαφαινόμενη κακοποίησή της, υπερασπίζοντας την τιμή και την υπόληψή της με κάθε κόστος, αγνοώντας τις ενδεχόμενες συνέπειες στην αθλητική καριέρα της. Έτσι κι αλλιώς η υπόθεση προφανώς στερείται επαρκών αποδείξεων και θα δυσκολέψει τη δικαιοσύνη να αποφανθεί. Σκεφτείτε όμως λίγο, πόσο τεράστιο όπλο είναι για έναν καλό δικηγόρο όλο αυτό το λαϊκό και πολιτικό σόου, που καταργεί στην ουσία το τεκμήριο της αθωότητας του κατηγορουμένου, με τις ευλογίες της κυβέρνησης και της Πολιτείας, το οποίο τελικά θα λειτουργήσει υπέρ του και θα συμβάλει τα μάλα σε ενδεχόμενη αθώωση του!
TTT
Θλίβομαι πραγματικά που οι επικοινωνιολόγοι συμβούλευσαν τον πρωθυπουργό και τους αρχηγούς των κομμάτων να δεχτούν με τιμές μία καταγγέλλουσα πριν καν απαγγελθεί κατηγορητήριο!
Η δε ανύπαρκτη και ανεπαρκέστατη σε όλα, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, προσκάλεσε και συνάντησε τη σύγχρονη "γενναία ηρωίδα", αντί ως πρώην πρόεδρος του ανωτάτου δικαστηρίου, να προστατέψει το κύρος, της έτσι κι αλλιώς ανάπηρης δικαιοσύνης μας, προστατεύοντας ταυτόχρονα το τεκμήριο της αθωότητας, αλλά και τη σοβαρότητα του θεσμού που υπηρετεί, τον οποίο ακόμα δεν έχει αντιληφθεί. Τέτοιες λαϊκίστικες ενέργειες κάνουν συνήθως οι σύζυγοι των Πρόεδρων της Δημοκρατίας αλλά ποτέ οι ίδιοι οι πρόεδροι.
Προφανώς, χωρίς να είναι απαραίτητο, θα μπορούσε να αποστείλει μία διακριτική επιστολή συμπαράστασης, ως γυναίκα και με το ειδικό βάρος του θεσμού που εκπροσωπεί, (όπως και η σύζυγος του πρωθυπουργού) και να αφήσει τη δικαιοσύνη να επιληφθεί. Όμως πλέον είναι προφανές ότι ζούμε μόνο για την εικόνα και για την "επικοινωνία" και από αυτό δυστυχώς δεν εξαιρούνται ούτε οι ανώτατοι άρχοντες μας.
Η σεξουαλική παρενόχληση τα τελευταία χρόνια αναδείχθηκε σε μείζον κοινωνικό θέμα και ορθώς αντιμετωπίζεται με αυστηρότατες ποινές παγκοσμίως. Είναι αγαπημένο θέμα των μέσων ενημέρωσης γιατί το διανθίζουν με πιπεράτες λεπτομέρειες, αλλά ας μην παρασυρόμαστε όλοι από τις αδηφάγες προθέσεις τους και συμμετέχουμε σε λαϊκά δικαστήρια, ηρωοποιήσεις και ανθρωποφαγίες.
* * * 
Η προσέγγιση μου αυτή σε καμία περίπτωση δεν επιχειρεί να δικαιολογήσει την πράξη ή τον κατηγορούμενο. Το διευκρίνισα και το καταδίκασα άλλωστε και στον πρόλογο. Διακινδυνεύω μάλιστα να πω, ότι πιστεύω και εγώ ότι το πιθανότερο είναι η καταγγελία να βασίζεται σε αληθινά γεγονότα, αλλά αυτό δεν μπορεί όμως να θεωρηθεί δεδομένο πριν αποφανθεί η δικαιοσύνη.
Προσπαθώ με μία ψύχραιμη ματιά να διατυπώσω την αγωνία μου, ότι όλη αυτή η διαδικασία που ακολουθήθηκε, όπως η χρονική στιγμή της καταγγελίας μετά από 23 χρόνια, η άθλια διαχείριση από τα μέσα ενημέρωσης, η ανεύθυνη διαχείριση από την πολιτική και την πολιτειακή ηγεσία, όχι μόνο δεν βοηθάνε στην αποτροπή τέτοιων γεγονότων τα οποία προφανώς συμβαίνουν, αλλά κατά τη γνώμη μου αποτρέπει θύματα παρόμοιων περιστατικών να τα καταγγείλουν, φοβούμενοι την τεράστια δημοσιότητα, την οποία οι περισσότεροι δεν μπορούν να διαχειριστούν, εκτός από ελάχιστους που πιθανόν να την επιδιώκουν προς όφελός τους.

Με αφορμή αυτό το περιστατικό, πιστεύω ότι, αντί για show και επικοινωνιακές τακτικές λαϊκισμού και εντυπώσεων, θα έπρεπε οι αρμόδιοι να δρομολογήσουν άμεσα ενημερωτικές καμπάνιες με ειδικούς, στα σχολεία και τους αθλητικούς συλλόγους και ομάδες, ενθαρρύνοντας τους νέους και τις νέες, να προβαίνουν άμεσα και χωρίς κανένα φόβο, σε καταγγελίες παρόμοιων περιστατικών, διασφαλίζοντας με διακριτικότητα την προστασία τους.
Τέλος να αφήσουν, ως οφείλουν, απερίσπαστη και ανεπηρέαστη τη δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της, χωρίς να προκαταλαμβάνουν την απόφασή της, στέλνοντας το σωστό μήνυμα στην κοινωνία.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΒΟΒΟΛΗΣ