Για το ευ ζην...

Ο άνθρωπος δικαιολογεί την υπεροχή του στη φύση από το γεγονός ότι κύριο μέλημά του είναι η αναζήτηση της ευτυχίας που σημαίνει: να βρει έναν σκοπό για να αξιοποιήσει τις δυνατότητές του και να εργαστεί πάνω στη συμπεριφορά του ώστε να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του.
Κατά τον Αριστοτέλη, αν εκπαιδεύεις τον εαυτό σου να είσαι καλός, ασκώντας τις αρετές σου και ελέγχοντας τα ελαττώματά σου, θα ανακαλύψεις ότι η ευτυχής ψυχική διάθεση προέρχεται από το να κάνεις το σωστό σε τακτική βάση. Και δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι, το καλό είναι απλό, ενώ το κακό έχει πολλές μορφές και ο καλός άνθρωπος είναι πάντα ο ίδιος και δεν αλλάζει χαρακτήρα, ενώ ο κακός και ο βλάκας είναι αρκετά διαφορετικοί το βράδυ από ό,τι το πρωί.
Ο Αριστοτέλης υποστηρίζει την ευδαιμονία, δηλαδή έναν τρόπο ζωής που αφορά μάλλον μια ηθική και ψυχολογική τελειότητα και όχι έναν τρόπο ζωής βασισμένο στα υλικά αποκτήματα ή στο σωματικό μεγαλείο. Βέβαια, το σεξ, η τροφή και το κρασί, όταν τα απολαμβάνουμε με ανθρώπους που αγαπάμε, προσφέρουν σημαντικά στοιχεία για την ευτυχία. Σκέπτομαι με τον αριστοτελικό τρόπο, σημαίνει ότι κατανοώ την ανθρώπινη φύση και προσπαθώ να είμαι καλός άνθρωπος ώστε να ζήσω με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και καλός άνθρωπος θα είμαι όταν κάνω καλές πράξεις και φέρομαι στους άλλους με δικαιοσύνη.
Σε αντίθεση με τον Αριστοτέλη, ο στωικισμός δεν ενθαρρύνει τη χαρά της ζωής και απαιτεί καταπίεση των συναισθημάτων και της σωματικής επιθυμίας, ενώ οι επικούρειοι ενθάρρυναν τους ανθρώπους να απαρνηθούν την εξουσία, τη φήμη και την υλική περιουσία και να ζήσουν μια ζωή κατά το δυνατόν ελεύθερη από εμπόδια.
Το ευ ζην απαιτεί να είμαστε ικανοί να ενεργούμε ως ανεξάρτητοι ηθικοί παράγοντες και οι επιλογές μας να μην περιορίζονται από υποχρεώσεις σε άλλους... Πρέπει να τονιστεί ότι οι άνθρωποι που επιθυμούν το ευ ζην και φέρονται στους άλλους δίκαια, οφείλουν να αγαπήσουν τον εαυτό τους, γιατί εκείνοι που δεν έχουν αυτοσεβασμό δεν μπορούν να συμπαθήσουν καν τον ίδιο τον εαυτό τους, πόσο μάλλον τους άλλους. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι οι ανήθικοι βιώνουν πάντα εσωτερικές ταραχές. Βέβαια, εσωτερικές συγκρούσεις βιώνουν και οι άνθρωποι που γνωρίζουν ποιο είναι το σωστό, αλλά παρεμποδίζονται στην εφαρμογή του από δειλία ή οκνηρία...
Κατά τον Α. Λίνκολ: οι περισσότεροι άνθρωποι είναι όσο ευτυχισμένοι αποφασίζουν να είναι...
Με τη διαφορά ότι η πιο σοβαρή απειλή για τη διασφάλιση της ευτυχίας είναι η απόλυτη δυστυχία... Και όμως, είναι δυνατόν να υποστούμε αφόρητες οδύνες και να προσπαθούμε για το ευ ζην. Αυτό δεν οφείλεται σε αναισθησία, αλλά στην υπόσχεση να μην απογοητεύσεις κάποιους... Άλλωστε, κατά τον Αριστοτέλη η επιδίωξη της ευτυχίας είναι ένα βαθιά αισιόδοξο ηθικό μήνυμα...

Τέλος, ο κάθε άνθρωπος οφείλει να έχει το θάρρος να ζήσει μια ζωή ειλικρινή απέναντι στον εαυτό του, έχοντας υπόψη ότι είμαστε ευτυχισμένοι όταν οι γύρω μας είναι ευτυχισμένοι και ακόμη ότι οι αρετές που απευθύνονται προς τους άλλους συμβάλλουν στη δική μας ευτυχία.

ΧΡΗΣΤΟΣ ΜΑΣΣΑΛΑΣ