Λόγοι αλήθειας προς Έντυ Ράμα...

Η πρώτη δημόσια επιστολή μου προς τον Έντυ Ράμα, με σημείο αναφοράς την παροχή ιατρικών υπηρεσιών προς τους γονείς του Κριστάκ και Ανέτα Ράμα στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα των Ιωαννίνων, είχε ανέλπιστη αποδοχή από Έλληνες και Αλβανούς πολίτες (εφ. ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ, φ. 23.5.2818). Τη δεύτερη επιστολή προς τον Πρωθυπουργό της Αλβανίας έκρινα ωφέλιμο να τη δημοσιοποιήσω για τους ίδιους λόγους, που επικαλέστηκα και κατά τη δημοσίευση της πρώτης. Και τούτο γιατί πιστεύω πως η δημόσια πληροφόρηση βοηθά στην ενίσχυση της φιλίας, συνεργασίας και αλληλοεκτίμησης των δύο γειτονικών λάων. Τα νέα περιστατικά, με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, είναι τα παρακάτω:
Σκηνή α’: Στις 29.5.1997 δέχτηκα στο γραφείο μου, του αναπληρωτή νομάρχη Ιωαννίνων, ένα απολύτως άγνωστο σε εμένα πρόσωπο. Μου ανέφερε ότι ονομάζεται Ριντβάν Πεσκεπία (Ridvan Peshkepia) και ότι ήθελε να επισκεφθεί κάποιο από τα νοσοκομεία των Ιωαννίνων. Συνεννοήθηκα με το σπουδαίο γιατρό Νίκο Παπανικολάου και τον κατηύθυνα στο Νοσοκομείο Χατζηκώστα. Το μεσημέρι της ίδιας ημέρας ξαναήλθε στο γραφείο μου για να με ευχαριστήσει, και καθώς απουσίαζα, άφησε την εξής επιστολή: «Αγαπητέ κ. Παντούλα. Είμαι πραγματικά πολύ ευγνώμων για τη βοήθειά σας. Είμασταν στο Νοσοκομείο (Χατζηκώστα) και συναντήσαμε τον κ. Παπανικολάου. Περάσαμε για να σας εκφράσουμε τα αισθήματά μας και την ευγνωμοσύνη, αλλά δεν ήσασταν στο γραφείο. Θα επιστρέψουμε την επόμενη εβδομάδα. Ειλικρινά δικός σας. Ριντβάν Πεσκεπία» (φωτό). Από τότε δεν ξανασυναντηθήκαμε. Πολύ αργότερα πληροφορήθηκα ότι κατάγονταν από το Αργυρόκαστρο και την περίοδο εκείνη ήταν βουλευτής του Δημοκρατικού Κόμματος της Αλβανίας, μάλλον στους Αγ. Σαράντα. Όπως ο ίδιος μου είχε εκμυστηρευθεί το επίθετό του οφείλονταν στη βοήθεια που δέχθηκε μέλος της οικογένειάς του, όταν βρέθηκε στην ανάγκη να προστατευθεί από τους Έλληνες κατοίκους του χωριού Επισκοπή στην περιοχή Ρίζας Αργυροκάστρου.
Σκηνή β’: Το 1992 βρέθηκαν στα Ιωάννινα δυο πολύ νέοι άνθρωποι. Ο Αρμπέν Μάλιαϊ (Arben Maliaj) και η γυναίκα του Ρεμόντα, η οποία αντιμετώπιζε ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας. Εκείνος που κατάφερε να τους περάσει από την Κακαβιά ήταν ο Σοκόλ Κούστα, ποδοσφαιριστής τότε του ΠΑΣ ΓΙΑΝΝΕΝΑ. Η Ρεμόντα νοσηλεύτηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της πόλης, έγινε απολύτως καλά και σήμερα είναι μητέρα μιας κόρης, που σπουδάζει στις ΗΠΑ. Την ίδια χρονική περίοδο ο Αρμπέν Μάλιαϊ, για να βγάζει τα προς το ζην και να υποστηρίζει ηθικά τη σύζυγό του, βρήκε δουλειά στα καπνοχώραφα της Πεδινής, χωριό δίπλα από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο. Στην Πεδινή ήταν γνωστός ως ο Αλβανός με το όνομα ‘‘Βαγγέλης’’.
Οι αναμνήσεις από την Πεδινή και η υψηλή ιατρική φροντίδα της συζύγου του έφεραν τα βήματά του στα Ιωάννινα τα Χριστούγεννα του 1998. Στο μεταξύ ο Αρμπέν Μάλιαϊ είχε εκλεγεί βουλευτής Αυλώνας με το Σοσιαλιστικό Κόμμα της Αλβανίας και είχε αναλάβει τα καθήκοντα του Υπουργού Οικονομικών της φίλης χώρας. Στην Πεδινή βρέθηκε το πρωί των Χριστουγέννων με τον Αχιλλέα Γκάρο, Έλληνα φίλο του από την Αλβανία, για να κεράσει τον πρώην εργοδότη και όλους τους χωριανούς, που τον υποστήριξαν εμπράκτως. Κατευθύνθηκε στο κεντρικό καφενείο του χωριού, αλλά κανένας δεν τον αναγνώρισε. Ο άνθρωπος που του έδωσε δουλειά, τον οποίο και αναζήτησε, δεν βρίσκονταν εκεί. Αποκάλυψε την παλιά και τη σύγχρονή του ιδιότητα. Οι Πεδινιώτες τον κέρασαν για μία ακόμη φορά. Ο Αρμπέν Μάλιαϊ, το 2002 ή το 2003, νοσηλεύτηκε και ο ίδιος στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο, όντας Υπουργός Οικονομικών της Αλβανίας, για δέκα ημέρες. Οι εντυπώσεις του ήταν εξίσου θετικές με αυτές από τη νοσηλεία της συζύγου του δέκα χρόνια πριν.
* * *
Αυτά τα ολίγιστα και τούτη τη φορά. Με την παρατήρηση ότι η σημειολογία των γεγονότων, που συνέβησαν στο παρελθόν, οριοθετούν με σιγουριά και την πορεία του μέλλοντος στις σχέσεις των δύο χωρών μας. Αρκεί το ταξίδι της αναζήτησης να καταλήγει πάντοτε σε άσκηση αυτογνωσίας, προσωπική και συλλογική, που η σημερινή συγκυρία την καθιστά πολλαπλώς ωφέλιμη για όλους. Άλλωστε, είναι και ο μόνος ασφαλής τρόπος για να ξεχωρίζει κανείς τους πραγματικούς από τους ευκαιριακούς φίλους.

ΜΙΧΑΛΗΣ ΠΑΝΤΟΥΛΑΣ