Ήταν δίκαιο και έγινε πράξη…

on .

Πολλά τα παράδοξα στην εποχή μας. Και οι πολίτες, μη μπορώντας να κατανοήσουν πολλές πολιτικές πράξεις, συμπεριφέρονται όπως γράφει μια σύγχρονη ποιήτρια από την Κόρινθο: «Μετακομίζουμε στον πλανήτη του παραλόγου. / Τούτος ο κόσμος της λογικής δεν μας χωράει! / Σπασμένοι καθρέφτες και θρύψαλα ψυχής / μας ματώνουν…».
Και όντως αδυνατούμε να ερμηνεύσουμε με τη λογική όσα παθαίνουμε, χωρίς να τα περιμένουμε, από την κυβερνητική πολιτική. Εμείς δυστυχούμε κι ο Πρωθυπουργός με τα εξαπτέρυγά του μας υπόσχεται παραδείσους και μάλιστα σε τούτη τη ζωή. Λέει πως από τον Αύγουστο ξεκινάει μια νέα πορεία χωρίς φτώχεια, δίχως ανεργία, ελεύθεροι από φόρους και μακριά από Μνημόνια! Μάλλον έχουμε όλοι, πολίτες και πολιτικοί, κάποιο σοβαρό παθολογικό πρόβλημα στη λειτουργία της λογικής μας. Γιατί δε γίνεται ο πολίτης να αργοσβήνει και η κυβέρνηση να πανηγυρίζει για κατορθώματα.
Και το πλέον εξοργιστικό και προκλητικό είναι αυτό που συμβαίνει στο πεδίο των δικαιωμάτων του πολίτη, δηλαδή του καθενός μας. Η Ευρώπη με τον Διαφωτισμό, με τη Γαλλική Επανάσταση (1789) και με πολλά κινήματα μπόρεσε και πρόσφερε στους πολίτες της εκείνα τα δικαιώματα που υπηρετούν τις βασικές ανάγκες τους και δυναμώνουν το δημοκρατικό πολίτευμα. Τέτοιας μορφής είναι τα δικαιώματα του λόγου, της ελευθερίας, της εργασίας, της ανεξιθρησκείας, της μόρφωσης, της ασφάλισης, της ψήφου και πολλά άλλα.
Αλλά και εμείς οι Έλληνες έχουμε καταφέρει με αγώνες και με θυσίες να χαρούμε αρκετά από τα φυσικά δίκαια του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού. Δυστυχώς τούτη τη χρονική περίοδο στην κοινωνία μας όλα αμφισβητούνται και πολλές κατακτήσεις απειλούνται. Αιτία γι’ αυτή την θλιβερή κατάσταση είναι η οικονομική κρίση και η αδυναμία της κυβέρνησης να μας προστατέψει.
Το πλέον ακατανόητο για όλους μας είναι που η κυβέρνηση της «Αριστεράς», ενώ έχει ξεχάσει τα βασικά μας δικαιώματα, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον σε δικαιώματα κάποιων ομάδων, που ως τώρα ήταν άγνωστα στον λαό. Έτσι καυχέται και πανηγυρίζει γιατί νομοθέτησε «το σύμφωνο συμβίωσης». Την ίδια στιγμή ο κ. Τσίπρας ξεχνάει ότι είμαστε πρωταθλητές στην ανεργία, ότι ο βασικός μισθός δεν είναι ούτε 400 ευρώ, ότι οι επαγγελματίες γονάτισαν, ότι οι νέοι αποχαιρέτησαν την πατρίδα και ότι οι συνταξιούχοι στερούνται και το γάλα.
Βέβαια οι Υπουργοί λένε ότι οφείλουν να εναρμονίσουν το δίκαιο της Ελλάδας με αυτό της Ευρώπης. Γιατί όμως δεν εναρμονίζουν και τον μισθό του Έλληνα ή τις συνθήκες εργασίας με του Ευρωπαίου; Εκτός κι αν η σύγχρονη Αριστερά θεωρεί «προοδευτικό» μόνο ό,τι εκφράζει ομάδες με ιδιαιτερότητες και αφύσικες αποκλίσεις!
Και για να φανεί η ανικανότητα ή μάλλον η υποταγή αυτής της κυβέρνησης στους ξένους χάριν της πολυθρόνας θέτω κάποια ρητορικά ερωτήματα:
- Η κυβέρνηση σχεδιάζει να δώσει άσυλο και πολιτικά δικαιώματα σε 850.000 χιλ. πρόσφυγες. Δεν την προβληματίζει ο κίνδυνος αλλοίωσης της ελληνικής ταυτότητας και μάλιστα όταν αρνείται να επιτρέψει στους Έλληνες του εξωτερικού να ψηφίσουν;
- Οι Ευρωπαίοι έχουν τόσο βαρειά φορολογία;
- Πιστεύει η κυβέρνηση ότι η μεγάλη πλειοψηφία του λαού «χαίρεται» επειδή εκείνη δικαιώνει ομάδες με ιδιαίτερες προτιμήσεις;
Έχω τη βεβαιότητα ότι η κυβερνητική πολιτική δεν έχει κανένα σχέδιο και γι’ αυτό πελαγοδρομεί. Άρα πολίτες και πολιτικοί είναι ώρα να αφυπνιστούμε προτού βρεθούμε σε περιπέτειες χωρίς γυρισμό.

ΧΑΡΗΣ ΛΕΟΝΤΑΡΗΣ