Εγκαταλείψαμε τους νέους και αυτοί εγκληματούν…
Η κατάσταση με την εγκληματικότητα των ανηλίκων έχει ξεφύγει από κάθε όριο και πρέπει όχι απλά να μας μελαγχολήσει, αλλά να χτυπήσει ξυπνητήρι αφύπνισης, και, επιτέλους, να «ξυπνήσει» και να απασχολήσει, σοβαρά τους αρμόδιους, ανάλγητο, απαράδεκτο και δυσάρεστο. Ξυλοκοπιούνται νεαρά άτομα από συνομήλικούς τους μπροστά στα μάτια άλλων, οι οποίοι, αντί να παρέμβουν, ή αποθανατίζουν τα περιστατικά με το κινητό ή αδιαφορούν. Για τέτοιο κυνισμό και σαδισμό μιλάμε!
Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία της ΕΛ.ΑΣ., που είναι αμείλικτα, η εγκληματικότητα ανηλίκων γιγαντώνεται. Οι αστυνομικές υπηρεσίες σχηματίζουν σε κάθε 24ωρο 37 δικογραφίες για ανήλικους, ήτοι ανά τρεις ώρες κατηγορούνται δύο ανήλικοι.
Το πρώτο 8μηνο του 2024 έχει καταγραφεί αύξηση κατά 47% στα περιστατικά εγκληματικότητας ανηλίκων σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό διάστημα (4.875 ήταν πέρυσι, 7.180 φέτος), ενώ κατά 45% αυξήθηκαν οι ανήλικοι δράστες (6.157 πέρυσι, 8.978 φέτος).
Εξάλλου παρατηρείται εκρηκτική αύξηση στον αριθμό των ανήλικων που κατηγορήθηκαν το 2024 για πρόκληση σωματικών βλαβών. Πιο αναλυτικά, η αύξηση στους δράστες για πρόκληση σωματικών βλαβών άγγιξε το 73% (383 ήταν πέρυσι, 666 φέτος). Στα αδικήματα κατά της προσωπικής ελευθερίας (αρπαγή, παράνομη κατακράτηση, παράνομη βία, απειλή, διατάραξη οικιακής ειρήνης) υπήρξε αύξηση κατά 38% στους ανήλικους δράστες (143 πέρυσι, 198 φέτος).
Η αύξηση στον αριθμό των ανήλικων κατηγορουμένων για εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας (βιασμός, προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας, κατάχρηση ανηλίκου σε γενετήσια πράξη, πορνογραφία ανηλίκων), έφτασε το 89% (49 πέρυσι, 93 φέτος). Αίσθηση προκαλεί ότι μέχρι στιγμής το 2024 έχουν κατηγορηθεί για βιασμό συνολικά 21 ανήλικοι και για προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας 37.
Μικρότερη είναι η αύξηση (κατά 10%) που σημειώθηκε στα εγκλήματα κατά της ιδιοκτησίας (ληστεία, κλοπή, φθορά ξένης ιδιοκτησίας, απόπειρα ληστείας, απόπειρα κλοπής). Οι ανήλικοι δράστες είναι φέτος 2.050 σε σχέση με τους 1.850 που ήταν πέρυσι.
Αυτό, που μπορεί να αναφωνήσει κανείς είναι ότι, δεν πάει άλλο. Και να αναρωτηθεί: Πού είναι η οικογένεια, πού είναι το σχολείο, πού είναι η Εκκλησία, πού είναι η πολιτεία, πού είναι η επιστήμη; Πολλοί από τους σημερινούς γονείς έχουν ξεφύγει από το ρόλο τους και το μόνο, που επιθυμούν να... ξεφορτώνονται τα παιδιά τους. Είτε, γιατί αισθάνονται κουρασμένοι από τη δουλειά, είτε γιατί θέλουν, στο χρόνο, που τους μένει να κάνουν τη ζωή τους, είτε, γιατί τους βαραίνουν οι ευθύνες. Οι μοντέρνοι γονείς δεν διαθέτουν χρόνο στα παιδιά τους.
Είναι ανάγκη να αποκατασταθεί ο διάλογος των γονέων με τα παιδιά τους. Και ο διάλογος επιτυγχάνεται με την προσωπική, κυρίως, επαφή. Αυτό, βέβαια, δεν είναι εύκολο. Απαιτεί και άνεση χρόνου και ειδικές γνώσεις. Και λίγοι συγκεντρώνουν αυτές τις δύο προϋποθέσεις. Όμως η αναγκαιότητα του διαλόγου είναι επιτακτική. Σήμερα μια απόσταση χωρίζει τους νέους από τους μεγάλους. Και η απόσταση αυτή κάνει τους νέους να κλείνονται στον εαυτό τους, να μην εκδηλώνονται, να μη συζητούν τα προβλήματά τους, να μην ανοίγουν την καρδιά τους, να βρίσκουν καταφύγιο στο διαδίκτυο, με αποτέλεσμα, κάποια στιγμή, πάνω στο αδιέξοδό τους, να παρεκτρέπονται σε παράνομες πράξεις.
Επιπλέον κάποιοι γονείς δεν δίνουν, με την ίδια τη ζωή τους, το καλύτερο παράδειγμα στα παιδιά τους. Μάλλον, για να είμαστε ακριβείς, δίνουν το χειρότερο και δεν ευνοούν με τη συμπεριφορά τους την ηθική μόρφωση και ανάπτυξη των νέων.
Η οικογένεια στην εποχή μας περνάει μεγάλη κρίση και χρειάζεται τόνωση. Όπου καταρρέει, να υποστυλωθεί. Να ενισχυθεί ο θεσμός. Να διαφωτιστούν οι γονείς για ορισμένα προβλήματα των παιδιών τους. Πολλοί νέοι παραστρατούν εξ' αιτίας οικογενειακών λόγων, ελλιπούς επίβλεψης, χαμηλών ηθικών αντιλήψεων των γονέων τους.
Εξάλλου η πνευματική τροφοδοσία των νέων δεν είναι η κατάλληλη. Τρέφονται, κυριολεκτικά, με σανό και σαπίλα. Έχουν αφειδώς στη διάθεσή τους ό,τι τους προσφέρουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και λιγότερο ό,τι παίρνουν, αν παίρνουν και όταν παίρνουν, από την οικογένεια και το σχολείο.
Το διαδίκτυο, που απαραίτητο είναι, αλλά αποτελεί κρίσιμο σημείο ο τρόπος χρήσης του, έχει εισχωρήσει παντού και επηρεάζει το χαρακτήρα τους. Είναι ένα υποκατάστατο και της κοινωνίας και του σχολείου και του βιβλίου. Από εκεί διαπαιδαγωγούνται πλέον τα παιδιά, ανάλογα προς το ποιόν το προσφερόμενων γνώσεων, που, ενίοτε, είναι πολύ χαμηλές. Έτσι η νεότητα έχει ανάγκη από κατάλληλη πνευματική τροφή, η οποία, δυστυχώς σπανίζει, με αποτέλεσμα να γίνεται καχεκτικός ο ψυχικός οργανισμός της.
Ο υποβιβασμός των ηθικών αξιών οδηγεί στην αποχαλίνωση και στην αποδιοργάνωση. Εάν οι νέοι δεν μάθουν τις πηγές του πολιτισμού μας και δεν εκτιμήσουν όχι μόνο τα δικαιώματα, αλλά και τις υποχρεώσεις τους απέναντι του κοινωνικού συνόλου, θα καταντήσουν μια επικίνδυνη μειοδοσία, που θα είναι αδύνατον να αναχαιτιστεί.
Είναι επιταγή των καιρών μας να αποκτήσουν οι νέοι μας ψυχικά εφόδια, γιατί αλλιώς δεν θα κατορθώσουν να αντισταθούν στο ρεύμα του κακού. Θα υποκύψουν. Γι' αυτό η θετική προσέγγιση των νέων, αξίζει να ξεκινήσει από τη συγκρότησή τους. Ο δυναμισμός των νέων, που τώρα εκδηλώνεται, δυστυχώς, με την εγκληματικότητα, πρέπει να κατευθυνθεί προς τη δημιουργία, ώστε να μην είναι παθητικοί εκτελεστές, άβουλα και παρασυρόμενα όντα.
Από επιστήμονες και τεχνικούς έχει γεμίσει ο κόσμος. Από ανθρώπους υστερεί. Λείπουν οι άνθρωποι, οι καθαυτό άνθρωποι, που είναι άξιοι του ονόματός τους. Αυτός ο ανθρωπισμός προϋποθέτει βαθιά καλλιέργεια του έσω ανθρώπου, εμπέδωση μέσα του βασικών αρχών, θεώρηση της ζωής με το πρίσμα της αγάπης.