Η μάστιγα των αυθαιρέτων…

ΑΥΤΗ η ιστορία με τα αυθαίρετα και τη νομιμοποίησή τους έχει μεταβληθεί σε πυορροούσα κακοφορμισμένη πληγή της χώρας. Απροκάλυπτη πρόκληση στη νοημοσύνη κάθε εχέφρονος πολίτη, που δεν μπορεί να κατανοήσει πως γίνεται να νομιμοποιείται η παρανομία, η οποία οδηγεί και σε περιπέτειες με απώλειες ζωών και που συνήθως μένει ατιμώρητη αν ο παρανομών είναι «επώνυμος» και ισχυρός. Άλλωστε, είδατε τι έγινε με πρώην αντιδήμαρχο - πρώην Πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου και νυν δημοτικό σύμβουλο Ιωαννίνων, που όντας άλλοτε Πρόεδρος της Επιτροπής Αυθαιρέτων, ο ίδιος προέβη σε αυθαίρετες μεταβολές σε

διαμερίσματά του και κατάληψη κοινοχρήστου χώρου! Που επί είκοσι χρόνια, παρά τις δικαστικές αποφάσεις, καθυστερεί την κατεδάφιση αναμένοντας την παραγραφή στο τέλος του μήνα!
ΚΑΠΩΣ έτσι γίνεται σε όλη την Ελλάδα. Περιφράσσει κάποιος «έξυπνος» μία περιοχή -όση νομίζει ότι του χρειάζεται- φυτεύει και δενδράκια, χτίζει, παίρνει ρεύμα και νερό, απαιτεί δρόμο. Συχνά δε και πάνω σε ρέματα, παραποτάμους ή μέσα σε δάση. Μην απορείτε πώς τα καταφέρνει. Αρκετό θράσος, γνωριμία με αυτοδιοικητικούς παράγοντες, χαρτζιλίκωμα κάποιων «αρμοδίων» υπαλλήλων, μία γνωριμία με βουλευτή που εν ονόματι της ψηφοσυλλογής παρεμβαίνει για να μην κατεδαφιστεί το αυθαίρετο. Η συνέχεια είναι πιο ενδιαφέρουσα. Μια ισχυρή βροχόπτωση είναι αρκετή για να προκληθούν πλημμυρικά φαινόμενα, με το σπίτι να υφίσταται ζημιές, μαζί και όλη η περιοχή αφού μπαζώθηκε η φυσική ροή των υδάτων. Εξεγείρεται ο καταπατητής και βρίζει το κράτος, ζητώντας μάλιστα και αποζημίωση -όπως και σε περίπτωση πυρκαγιάς!
ΑΠΟ πού αντλούν τέτοια θρασύτητα όσοι -και είναι πολλοί- επιδίδονται σε αυτό το σπορ; Από το ίδιο το κράτος, τις κυβερνήσεις που για να αρπάξουν την ψήφο τους, τους «κλείνουν το μάτι» ότι θα υπάρξει νομιμοποίηση της εγκληματικής δράσης τους. Γι’ αυτό και κάθε τόσο εκδίδονται υπουργικές αποφάσεις και νόμοι, που λένε να σπεύσουν να υποβάλλουν αίτημα για νομιμοποίηση έναντι ενός ευτελούς τιμήματος! Κι όχι μόνο αυτό, αλλά δίδονται και παρατάσεις επί παρατάσεων, μην τυχόν και χάσουν την ευκαιρία οι αυθαιρετούντες σε βάρος του κοινωνικού συνόλου να αποκατασταθούν! Για να ζητούν και τα ρέστα μετά από όσους ενδεχομένως τους κατήγγειλαν, όπως κάνει και ο πρώην Πρόεδρος της Επιτροπής Αυθαιρέτων του Δήμου Ιωαννιτών και νυν δημοτικός σύμβουλος. Που απειλεί με μηνύσεις και αγωγές, εκτιμώντας ότι είχε δικαίωμα να παρανομήσει και πως «νομιμοποιώντας» την παρανομία του, αυτή να θεωρείται ως μηδέποτε διαπραχθείσα!
ΚΑΙ οι άλλοι, η πλειοψηφία των πολιτών που φροντίζουν να είναι νόμιμοι, να μην καταλάβουν έκταση που δεν τους ανήκει, που δεν χτίζουν όπου τους βολεύει, που δεν κάνουν αυθαίρετες μεταβολές στα διαμερίσματά τους; Αυτοί είναι οι ...ηλίθιοι! Έτσι τους χαρακτηρίζουν οι «έξυπνοι», που παρανομούν γνωρίζοντας ότι κάποιος υπουργός θα εκδώσει μια απόφαση για «νομιμοποίηση» ψηφοθηρώντας, αλλά και γιατί αυτό το ρημαδοκράτος διαπιστώνει ότι χρειάζεται χρήματα και ξανά αργότερα πάλι χρήματα, για να θρέψει τις στρατιές των υπαλλήλων του δημοσίου, των Οργανισμών του και της αυτοδιοίκησης! Και ξέρετε ποιό είναι το χειρότερο; Ότι αυτή την φαυλότητα την παρουσιάζουν ως άσκηση δήθεν κοινωνικής πολιτικής, όταν αυτή θα μπορούσε να ασκηθεί με νόμιμες διαδικασίες, με τη δημιουργία των προϋποθέσεων για απόκτηση στέγης με βάση τους νόμους.
ΔΕΝ το κάνουν όμως, διότι συχνά οι ασκούντες διοίκηση παρανομούν -και υπάρχουν πλείστα όσα τέτοια παραδείγματα! Οπότε οι πολίτες τους μιμούνται και κάποια στιγμή θα έλθει και η «νομιμοποίηση» ή παραγραφή της παρανομίας κι όλα μέλι - γάλα. Πουθενά όμως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, σε όποιες οργανωμένες κοινωνίες και ευνομούμενες δημοκρατίες, δεν παρατηρείται αυτό το νοσηρό φαινόμενο - μάστιγα, που εξευτελίζει κάθε έννοια Δικαίου. Με την κοινωνία όμως να επιδεικνύει ανοχή, η ίδια που διαμαρτύρεται όταν καίγεται ή πνίγεται εξαιτίας των μπαγάσηδων που βρίσκουν τρόπους να αίρονται πάνω από τους νόμους, ακόμη δε και την γενική περί δικαίου αντίληψη. Άλλωστε, δεν ήταν τυχαίο το «δήλωσέ το για να το σώσεις», που εκστομίστηκε από τον Αντώνη Τρίτση, για να εμπλουτίσει την ανεκδοτολογική συλλογή των ...καφενοφιλοσόφων νεοελλήνων.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ έτσι λειτουργεί το κράτος μας από γεννησιμιού του. Όχι μόνο στο θέμα των αυθαιρέτων, αλλά σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας, για να μη γνωρίζει κανείς πολίτης τι ισχύει και μέχρι πότε. Όλα στη ζυγαριά του πολιτικού κόστους και της ψήφου, θυσιάζοντας γι’ αυτά τα πάντα. Η χρηστή διοίκηση, η ισονομία και ισοπολιτεία είναι έννοιες υπό εξαφάνιση και φυσικά δε θα τις ακούσει κανείς να εκστομίζονται από τους πολιτικούς ή κι αν παρ’ ελπίδα συμβεί, θα πρόκειται για αδιάντροπο εμπαιγμό. Το ζούμε όλοι· ορισμένοι είναι ...πιο ίσοι από τους άλλους, παρανομούν και απολαμβάνουν προστασίας που δεν την αξίζουν, για να κουρελιάζονται το Σύνταγμα και οι νόμοι. Αν όμως αυτό είναι σύγχρονο κράτος, εμείς είμαστε αστροναύτες κι άμα καταφέρει ποτέ να γίνει, σφυρίξτε μας...