Με ένα άρθρο!..

 Περιμέναμε οι Έλληνες να φωτιστούμε περισσότερο από τη συζήτηση των πολιτικών ηγετών μας στη Βουλή για την αμυντική συμφωνία με τη Γαλλία.

Γιατί πράγματι πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί συνολικά τον Ελληνισμό και από τη διευθέτησή του εξαρτάται το παρόν και το μέλλον της πατρίδας.

Πρόκειται για το ζήτημα της εθνικής μας ανεξαρτησίας και τον σεβασμό των δικαιωμάτων μας με βάση το διεθνές δίκαιο. Δυστυχώς τα κόμματα δε θέλησαν να λειτουργήσουν θετικά και να δημιουργήσουν σε όλους μας κλίμα ομοψυχίας και εθνικής συνεννόησης. Οι λεγόμενοι «αριστεροί» παραμένουν προσκολλημένοι σε θέσφατα άλλων εποχών και σε δόγματα μακριά από τα πραγματικά προβλήματα που έχει σήμερα η Ελλάδα. Γιατί ποιος πατριώτης και γενικά ποιος σκεφτόμενος πολίτης δε βλέπει συνεχώς την απειλή των εθνικών μας δικαίων από τους Τούρκους; Αμφιβάλλει κανείς ότι το στρατοκρατούμενο καθεστώς του Ερντογάν δεν είναι ο μεγάλος εχθρός σήμερα των Ελλήνων;
Και όμως, η αξιωματική αντιπολίτευση προτάσσει τη λογική του κομματικού συμφέροντος και δείχνει ότι αδιαφορεί για την κρισιμότητα των σχέσεών μας με τους Τούρκους. Έδειξε ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να μην εγκρίνει οποιαδήποτε επιτυχία ή πρωτοβουλία της κυβέρνησης κι ας ζημιώνονται ή απειλούνται τα εθνικά μας συμφέροντα.
Γιατί ποιος νουνεχής δεν έχει αντιληφθεί ότι η αμυντική συμφωνία με τους Γάλλους είναι στην πράξη μια ιστορική επιτυχία για εμάς, αφού τώρα μπορούμε να προστατέψουμε τα σύνορά μας και να αναγκάσουμε τους Τούρκους να συμβιβαστούν με τα εθνικά μας δίκαια. Άλλωστε η ιστορία δείχνει ότι κάθε επεκτατική πολιτική υποχωρεί μόνο όταν έχει απέναντί της ισχυρότερες δυνάμεις.
Και επιτέλους, δε μπορεί όλα τα μεγάλα ζητήματα να ζυγίζονται με τη ζυγαριά του δόγματος ή της κομματικής σκοπιμότητας. Το παρελθόν της ιστορίας μας μας θυμίζει ότι το κόστος για την πατρίδα είναι πολύ βαρύ, όταν σε εθνικές κρίσεις ορισμένοι ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα αποδυναμώσουν τον πολιτικό αντίπαλο και πώς θα ωφεληθεί κομματικά, χωρίς να νοιάζεται για την εξυπηρέτηση των εθνικών αναγκών.
Ο Τσίπρας για μια φορά ακόμη προκάλεσε όχι μόνο τις ανησυχίες του Έλληνα, αλλά και την κοινή λογική. Δεσμεύτηκε ότι, αν ποτέ γίνει πρωθυπουργός, θ’ αλλάξει την ελληνογαλλική συμφωνία «με ένα άρθρο»! Αυτή η παράδοξη δέσμευση μας ξύπνησε τις μνήμες του δημοψηφίσματος. Και τότε είχε καταφέρει να πείσει την πλειοψηφία ότι με ένα άρθρο θα έσχιζε τα μνημόνια. Και όμως πριν «αλέκτωρ λαλήσαι τρις» έγραψε στα παλαιά του υποδήματα «το πατριωτικό ΟΧΙ» των ψηφοφόρων και προσκύνησε και τα μνημόνια και τις εντολές των Ευρωπαίων.
Παρά ταύτα ακολουθεί την ίδια γραμμή και πιστεύει ότι με το να διαφοροποιείται από τον Μητσοτάκη θα ωφεληθεί κομματικά, έστω κι αν με τη συμφωνία αυτή προστατεύονται τα εθνικά μας δικαιώματα και τίθεται φραγμός στα επεκτατικά σχέδια του Ερντογάν.
Τώρα ο Τσίπρας αποκαλύπτεται πώς σκέφτεται και πόσο ενδιαφέρεται για τα σοβαρά εθνικά μας προβλήματα. Ζήτησε μάλιστα και ονομαστικώς ψηφοφορία, ενώ για τη «Συμφωνία των Πρεσπών» δεν έθεσε για συζήτηση το θέμα όχι στη Βουλή, αλλά ούτε καν στο δικό του Υπουργικό Συμβούλιο! Μήπως εδώ έχει απόλυτη εφαρμογή η ρήση του Σοφοκλή: «Πολλά είναι τα φοβερά πράγματα, τίποτα όμως δεν υπάρχει πιο φοβερό απ’ τον άνθρωπο»;
Ευτυχώς η μεγάλη πλειοψηφία της Βουλής έδειξε ωριμότητα και υψηλό αίσθημα ευθύνης και με την ψήφο της ενέκρινε την στρατιωτική συνεργασία με τους Γάλλους. Και τώρα απομένει ο λαός να αξιολογήσει τη στάση των κομμάτων και περισσότερο οι πολίτες που είχαν μετακομίσει από το ΠΑΣΟΚ στον ΣΥΡΙΖΑ.
Γιατί τώρα όλοι έχουμε αντιληφθεί ότι ο λαϊκισμός και η ρητορεία μόνο ζημιά προκαλεί και στη δημοκρατία και στα συμφέροντα των πολιτών.

Υ.Γ.: Ας έχει υπόψη του ο κ. Τσίπρας και τούτη τη ρήση: «Ουκ έστιν εμβήναι δις τω αυτώ ποταμώ».