Ένας…αλλά λέων!
Η διαδικτυακή δραστηριότητα των παιδιών, παίρνει συνεχώς μεγάλες διαστάσεις! Τα παιδία… παίζει! Μικρά και μεγάλα… Αλλά τι παίζουν; Πήγαν, δυστυχώς, στη μπάντα οι αλάνες και τα υπαίθρια παιχνίδια!
Μεγάλες «βάρδιες» στο διαδίκτυο κάνουν τα Ελληνόπουλα, βάρδιες ημερήσιες και… μεταμεσονύχτιες! Ατέλειωτα επικίνδυνα παιχνίδια (video game) και παροχή μπόλικης πληροφόρησης και… παραπληροφόρησης!
Μπήκε το διαδίκτυο δυναμικά στη ζωή του νεοέλληνα, προσφέροντας γνώσεις από διάφορες πηγές, που όμως σίγουρα του ανοίγουν και ανεπανόρθωτες πληγές! Θολούρα, αδράνεια, ακινησία σώματος… και μυαλού! Του προσφέρει τα πάντα, στον κόσμο της φαντασίας του! Στην κανονική ζωή, παραμένει… αμέτοχος! Σκέφτεται λιγότερο… τρώει περισσότερο, τα περιττά… κιλά είναι πολλά και απουσιάζει ο ίδιος απ’ της καθημερινότητας τη χαρά!
Η υγεία του διασφαλίζεται έξω, στη φύση, στο καθαρό περιβάλλον, στις δια ζώσης συναντήσεις συγγενών και φίλων! Οι αρθρώσεις του ανθρώπου έχουν ανάγκη από κίνηση και τριβή, το κομπιούτερ… τις αδρανοποιεί! Το νεανικό σφρίγος εξαφανίζεται!
Τώρα, μαζί με το διαδίκτυο, ήρθε και ο κορωνοϊός και ισοπέδωσαν τα πάντα…
Το ζωντανό φλερτ (το… νόμιμο) απουσιάζει και η συναισθηματική κλεψύδρα, συνεχώς αδειάζει… Τα πάντα, μια εικονική πραγματικότητα…
Θα πρέπει λοιπόν οι υπεύθυνοι να αντιληφθούν πως η πραγματική ζωή είναι αλλού… Η άσκηση έστω και τώρα, λόγω κορωνοϊού, μόνο η υπαίθρια, είναι το μοναδικό φάρμακο! Η αδράνεια και ο εγκλεισμός, είναι… αργός θάνατος!
Τα γήπεδα δεν έχουν αθλούμενους, φυσικά με μέτρα προστασίας θα μπορούσε να αθληθεί η νεολαία! Η κίνηση μόνο… με τα κατοικίδια, δεν είναι λύση… Έχουν μαραζώσει, αθλητές και πρωταθλητές! Το παράδειγμα που ακολουθεί είναι ενδεικτικό:
Αλήθεια, δεν προβληματίζει το γεγονός πως σε μία ελληνική ποδοσφαιρική ομάδα έχουμε 10 ξένους παίχτες και 1 Έλληνα;
Τόσο ανίκανοι είμαστε πλέον; Ή μας αρκεί να λέμε: Ένας… αλλά λέων!
* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.