Ο Ερντογάν «μαθητής» του Πορθητή Μωάμεθ!

 Ο Ερντογάν, καθώς ονειρεύεται την παλινόρθωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όλο και μνημονεύει τον Μωάμεθ.

Σ’ αυτή τη λογική είναι η μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, η γαλάζια πατρίδα, η άρνηση του Κεμαλισμού και η επίθεση σ’ ολόκληρη την Ευρώπη, με κορυφαία την ύβρη σε βάρος του Προέδρου της Γαλλίας Μακρόν. Φαντασιώνεται, όπως συμβαίνει σε κάθε δικτάτορα, ότι μπορεί να γίνει ένας νέος Μωάμεθ,Σουλτάνος και εκπρόσωπος όλου του μουσουλμανικού κόσμου.

Μπροστά σ’ αυτή την ακατανόητη και προκλητική συμπεριφορά του σε βάρος της Ελλάδας άνοιξα την Ιστορία και προσπάθησα να ανιχνεύσω ορισμένα στοιχεία της σκέψης και της πρακτικής του Μωάμεθ τις τελευταίες μέρες πριν από την άλωση της Πόλης (29 Μαΐου 1453).
Παραθέτω, λοιπόν, αποσπάσματα από την τελευταία ομιλία που έκανε ο Μωάμεθ λίγες ώρες πριν από την τελική επίθεση σε συγκέντρωση όλων των Τούρκων Διοικητών του στρατού του. Να τι είπε: «Εντός της πόλης υπάρχουν πολλά και διάφορα πλούτη. Άλλα βρίσκονται στα βασιλικά ανάκτορα και άλλα στα σπίτια των ευγενών, άλλα στα χέρια απλών ανθρώπων, ενώ τα καλύτερα στους ιερούς ναούς, καμωμένα από χρυσάφι, ασήμι, πολύτιμα πετράδια και μαργαριτάρια, καθώς και πανάκριβα έπιπλα… Ύστερα να υπολογίσετε ότι εντός της πόλης υπάρχουν άνθρωποι πλούσιοι και ευγενείς… Ακόμη ότι υπάρχουν γυναίκες, πολλές και όμορφες και ωραίες παρθένες ευγενικής καταγωγής, σε ώρα γάμου, που δεν τις έχει αγγίξει ανδρικό βλέμμα. Από όλες αυτές εσείς θα πάρετε ορισμένες ως συζύγους, άλλες ως δούλες και άλλες θα τις πουλήσετε, κερδίζοντας έτσι πάρα πολλά και σε προσωπική απόλαυση και σε υπηρεσία και σε πλούτο…». Και προς το τέλος της δημηγορίας του ο Σουλτάνος Μωάμεθ τονίζει: «Και να έχετε κατά νου ότι ένας επιτυχής πόλεμος οφείλεται σε τρία πράγματα: στον πόθο, στην ντροπή και στην υπακοή στους ανωτέρους»! (Πηγή: «Η άλωσις της Κωνσταντινουπόλεως», Εθνικό Ιστορικό Αρχείο).
Αν συγκρίνουμε τη φιλοσοφία και τις στοχεύσεις του Μωάμεθ θα αντιληφθούμε ότι δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές από την πολιτική και τους σχεδιασμούς του Σουλτάνου Ερντογάν. Στα χρόνια της άλωσης ο Πορθητής Μωάμεθ έθετε ως κίνητρο στους αξιωματούχους του να πολεμήσουν για να κερδίσουν πλούτο, έπιπλα, κειμήλια και γυναίκες. Και η ηθική βάση για όλους τους Τούρκους δεν ήταν ούτε πατρίδα, ούτε ελευθερία, ούτε δικαιώματα, ούτε αξιοπρέπεια. Γι’ αυτό και ξεχωρίζει ως έπαθλα και ως υποχρέωση τον πόθο, τη ντροπή και την υπακοή.
Μήπως και σήμερα ο Ερντογάν δεν ακολουθεί την ίδια πρακτική και τους ίδιους στόχους; Επιχειρεί να συσπειρώσει τους μουσουλμάνους του κόσμου και παρουσιάζεται ως πατερούλης όλων των φανατισμένων ομοθρήσκων του, γιατί πιστεύει ότι έτσι εξάπτει τον θρησκευτικό τους φανατισμό και το μίσος εναντίον της Δύσης. Έχει κηρύξει έναν πόλεμο προς τον δυτικό κόσμο με το θεώρημα των πολιτισμών, σύμφωνα με το οποίο οι αξίες των μουσουλμάνων πρέπει να κυριαρχήσουν στην παγκόσμια κοινότητα.
Και είναι λογικό το ερώτημα και η απορία μας για το πώς οι σημερινοί Τούρκοι με χίλια προβλήματα ακολουθούν τον αφέντη τους. Δέκα εκατομμύρια άνεργοι, μεροκάματο χαμηλό, νόμισμα χωρίς αντίκρισμα, οι φυλακές γεμάτες από διανοούμενους, δικαστές και στρατιωτικούς που αμφισβητούν το καθεστώς του Ερντογάν.
Αυτά τα κοινωνικά προβλήματα θέλει να σκεπάσει ο Σουλτάνος και μιλάει για «απίστους», για γαλάζια πατρίδα και για Οθωμανική Αυτοκρατορία. Οι φτωχοί, οι αγράμματοι και οι ξεχασμένοι εύκολα παραμυθιάζονται από εθνικιστικά κηρύγματα και λησμονάνε ακόμη και το ψωμί τους. Χαίρονται όταν ο Ερντογάν ανακοινώνει την ανακάλυψη υδρογονανθράκων στη Μαύρη Θάλασσα και πιστεύουν ότι θα μοιραστεί σ’ αυτούς ο πλούτος. Αλλά οι δυστυχείς δε γνωρίζουν από την Ιστορία ότι σε καθεστώτα ολοκληρωτικά ο πλούτος «ανήκει» μόνο στην ηγετική τάξη και σε κανένα άλλο.
Αυτή είναι η πραγματικότητα και γι’ αυτό ως Έλληνες θα πρέπει να βρισκόμαστε σε συνεχή επαγρύπνηση, με ενίσχυση του διπλωματικού μας οπλοστασίου και με ισχυρό πατριωτικό φρόνημα.