Η κινητικότητα στελεχών και ο Πρωθυπουργός!..

Ο κ. Μητσοτάκης ανακινεί ορισμένα ζητήματα, τα οποία προκαλούν ταραχή στα κόμματα και προβληματισμό στους πολίτες. Ένα απ’ αυτά ήταν και η απόφασή του να προτείνει για Γ. Γραμματέα του ΟΑΣΑ την Άννα Διαμαντοπούλου.

Ακολούθησαν αντιδράσεις από τα κόμματα με δυσδιάκριτη αλήθεια και με προκλητική υποκρισία. Το πιο χτυπητό ήταν η δήλωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι έχουμε «συγκυβέρνηση Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ»!
Επιτέλους, ας απαλλαγούμε από σύνδρομα και πρακτικές του παρελθόντος κι ας σκεφτούμε πιο αληθινά και θετικά για το μέλλον μας.

Η πατρίδα βρίσκεται αντιμέτωπη με μεγάλα ζητήματα και χρειάζεται τη βοήθεια ανθρώπων ικανών και σοβαρών, με ανοιχτούς ορίζοντες και με ανεξαρτησία από ιδεολογήματα και από προσωπικές επιδιώξεις.
Ζούμε σε εποχή με μεγάλες προκλήσεις και ανατροπές. Η χώρα οφείλει να δώσει λύσεις σε μεγάλα προβλήματα, όπως είναι η οικονομία, η εθνική ταυτότητα, το δημογραφικό, τα σύνορα, η δημόσια τάξη, η κλιματική αλλαγή, η πανδημία και ο Σουλτάνος. Γι’ αυτό και ο κόσμος τώρα αντιλαμβάνεται ότι η δημαγωγία και ο λαϊκισμός απευθύνονται μόνο στο θυμικό και όχι στη λογική. Έτσι εξηγείται το ότι οι πολίτες στρέφονται σε κόμματα και σε πολιτικούς που έχουν προτάσεις ρεαλιστικές και εντός των πλαισίων της Ευρώπης και του διεθνούς δικαίου.
Δεν ξεχνάμε ότι είχαμε εθιστεί ν’ αντιμετωπίζουμε όλα τα κοινωνικά θέματα με το φακό είτε της ιδεολογίας είτε της ιδιοτέλειας. Και αυτό ήταν το θεωρητικό εργαλείο σ’ ολόκληρη την ευρωπαϊκή κοινωνία του εικοστού αιώνα. Σήμερα όμως το ιδεολογικό αφήγημα «Δεξιά – Αριστερά» δε μπορεί να δώσει απαντήσεις στα μεγάλα ζητήματα. Επομένως η ιδεολογική σύνθεση προβάλλει ως αναγκαιότητα και μονόδρομος για τους σκεφτόμενους πολίτες.
Σ’ αυτή τη νέα πραγματικότητα, των προκλήσεων και των απειλών, χρειάζονται πολιτικά στελέχη με χαρίσματα, με πιστοποιημένη ικανότητα και με οράματα. Δυστυχώς ως πρόσφατα χρησιμοποιήθηκαν πολιτικοί και από άλλους κομματικούς χώρους, αλλά με κριτήριο όχι τη δυνατότητα προσφοράς, αλλά την αριθμητική (ποσοτική) ενίσχυση του κυβερνητικού κόμματος. Μ’ αυτή τη λογική ο ΣΥΡΙΖΑ δέχτηκε μετά βαΐων και κλάδων τα μισά στελέχη του ΠΑΣΟΚ και πολλούς ακροδεξιούς. Ας θυμηθούμε τα ποιοτικά τους χαρακτηριστικά και την ιδεολογική τους καθαρότητα. Χωρίς αμφιβολία αποδείχτηκε ότι όλοι αυτοί ήταν ένας συρφετός που το μόνο που τους ενδιέφερε ήταν η καρέκλα, το βόλεμα και η υστεροφημία. Αλήθεια, ποια προσόντα διέκριναν τον Καμμένο, την Κουντουρά, τον Κουίκ, τον Ραγκούση, τον Κοτσακά (το δεξί χέρι του Τσοχατζόπουλου), τη Τζάκρη και τόσους άλλους; Επρόκειτο για πολιτικούς μιας χρήσης και τίποτε άλλο.
Αντίθετα, σήμερα ο Πρωθυπουργός επιλέγει πρόσωπα με κριτήρια αξιοκρατικά τα οποία έχουν αποδείξει ότι μπορούν να προσφέρουν. Και μάλιστα «έχει ξεχάσει» παντελώς το κομματικό τους στίγμα, επειδή πιστεύει ότι όλοι αυτοί είναι χρειαζούμενοι στον τόπο μας και στους καιρούς μας. Τούτο επιβεβαιώνεται σε πολλές επιλογές του κ. Μητσοτάκη, όπως η Πρόεδρος της Δημοκρατίας, πολλοί Υπουργοί, η Άννα Διαμαντοπούλου, κ.α.
Μπροστά σ’ αυτή την πρωτόγνωρη πρακτική οι πολίτες οφείλουμε να επιδοκιμάζουμε την αξιοποίηση ικανών ανθρώπων από κάθε κυβέρνηση και να απαξιώνουμε τους επαγγελματίες πολιτικούς που μετακινούνται από κόμμα σε κόμμα μόνο και μόνο για να καμαρώνουμε στα σαλόνια και τις πανηγυρικές εκδηλώσεις.
Ας απαλλαγούμε, λοιπόν, από νοοτροπίες του παρελθόντος και ας αναζητούμε τα άριστα στελέχη και τους ανθρώπους που διαθέτουν υψηλά εφόδια και οράματα για το μέλλον μας. Διηγείται ο Διογένης ο Λαέρτιος ότι ρώτησε κάποιος τον Αριστοτέλη «αν υπάρχει ελπίδα και ποια είναι». Η απάντηση του μεγάλου φιλοσόφου ήταν τούτη: «εγρηγορότος ενύπνιον», που σημαίνει «το όνειρο του ξύπνιου»…