Ίσως φταίει…

● Το λειτούργημα του δασκάλου, είναι μεγάλο σε όγκο, λεπτό σε ποιότητα και βαρύ σε ευθύνη!
Αλλά φαίνεται, αυτό το αντιλαμβάνονται περισσότερο, οι απλοί καθημερινοί άνθρωποι και λιγότερο οι… καθ’ ύλην αρμόδιοι! Και αυτό συμβαίνει διαχρονικά…
Αυτά τα 46 χρόνια της μεταπολίτευσης, πέρασαν υπουργοί και υπουργοί, από το αρμόδιο υπουργείο της εκπαίδευσης!
Μπλέ, πράσινοι, κόκκινοι, εναλλάξ!
Ο καθένας από αυτούς, την πρώτη δουλειά που έκανε, «άμα τη αναλήψει των καθηκόντων», ήταν να… αντικαταστήσει τα υπουργικά γραφεία, με το αντίστοιχο χρώμα… του κόμματος!
Δεν μπορούσε για παράδειγμα, ο «πράσινος» υπουργός Παιδείας, να καθίσει στη «μπλε καρέκλα», όταν διαδέχτηκε τον… απερχόμενο!
Ο δε «κόκκινος» μέχρι και τη θέση της πόρτας άλλαξε, … τοποθετώντας την στο… αριστερό μέρος! (Είχε… αλλεργία με τη δεξιά πλευρά!)
Και ύστερα ξεκινούσε η «στελέχωση» του Υπουργείου με… ημετέρους! (Η λέξη υμέτερος, είχε διαγραφεί!)
Η δε λέξη «αξιοκρατία» υπήρχε μόνο στο λεξικό… του Μπαμπινιώτη!
Η επόμενη κίνηση, ήταν να αλλάξουν τα ισχύοντα προγράμματα, άσχετα αν με αυτές τις «αλλαγές», τα παιδιά δεν μάθαιναν γράμματα! Αρκεί να μπει η «προσωπική σφραγίδα» στο Υπουργείο!
Και ας διαφωνούσε σε πολλά, η σπουδάζουσα νεολαία! Αυτοί τα έβλεπαν όλα ωραία…
Κι ας ήταν δυνατή η αντίδραση και τα συνθήματα οργής! (Κάτσε καλά Γεράσιμε και τόσα άλλα…)
Και φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση, «της μάσκας και του ιού» και οι καταλήψεις για 46 χρόνια να συνεχίζονται, η παιδεία να… χωλαίνει και να μη φαίνονται σημάδια βελτίωσης! Και οι γονείς και οι δάσκαλοι, προβληματισμένοι, να δηλώνουν:
Ίσως να φταίει και η εξάπλωση του κορωνοϊού και συνεχίζεται… η αγραμματοσύνη του παιδιού!

* Ο Γιάννης Μπούγιας είναι Καθηγητής Φυσικής Αγωγής.