Δικαίωμα στην Εκπαίδευση έχουν πρωτίστως τα ΑμεΑ!..

Τελευταία, γίνεται πολύς λόγος για τα ΑμεΑ (άτομα με αναπηρίες) και ιδίως για τις θεσμοθετημένες ειδικές θέσεις (πάρκινγκ) γι’ αυτά τα άτομα, που ορισμένοι συνάνθρωποί μας, πάνω στην ταχύτητά τους για να εξυπηρετηθούν πάνε και παρκάρουν σ’ αυτές. Πού όμως θα πάνε τα άτομα με κινητικά προβλήματα; Και δεν φτάνει αυτό, σε παρατήρηση δημοσιογράφων απαντησαν και με θρασύτητα. Δυστυχώς υπάρχουν και τέτοια φαινόμενα, αλλά υπάρχουν και ειδικά άτομα. 
Το θέμα είναι τεράστιο, θ’ αναφερθούμε όμως συνοπτικά για την Ειδική Αγωγή και γι’ αυτά τα άτομα: Τα άτομα αυτά έχουν ειδικές ανάγκες και πρέπει να παρέχεται ειδική αγωγή και ειδική επαγγελματική εκπαίδευση στα πλαίσια των σκοπών της Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης και γενικά στην Παιδεία μας. Και παρέχεται στα πλαίσια των διαφόρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων, από τότε που υπηρετούσα, εδώ και 35 ολόκληρα χρόνια στον τομέα της Ειδικής Αγωγής και αλλοίμονο αν δεν υπήρχε κάποια βελτίωση. Όχι όμως τόσο ικανοποιητική.
Αλλά ποια είναι αυτά τα άτομα;
α) Οι τυφλοί και όσοι έχουν σοβαρές διαταραχές στην όραση.
β) Οι κωφοί και βαρήκοοι.
γ) Όσοι έχουν κινητικές διαταραχές.
δ) Όσοι έχουν νοητική καθυστέρηση.
ε) Όσοι έχουν επιμέρους δυσκολίες στη μάθηση (δυσλεξία, διαταραχή λόγου και άλλα) ή είναι γενικότερα δυσπροσάρμοστοι.
στ) Όσοι πάσχουν από ψυχικές νόσους και συναισθηματικές αναστολές.
ζ) Οι επιληπτικοί.
η) Οι Χανσενικοί.
θ) Όσοι πάσχουν από ασθένειες που απαιτούν μακρόχρονη θεραπεία και παραμονή σε νοσηλευτικά ιδρύματα, κλινικές ή πρεβαντόρια και
ι) Κάθε άτομο νηπιακής, παιδικής ή εφηβικής ηλικίας που δεν ανήκει σε μια από τις προηγούμενες περιπτώσεις και που παρουσιάζει διαταραχή της προσωπικότητας από οποιαδήποτε αιτία.

Η κρατική μέριμνα
Ωστόσο, γι’ αυτά τα άτομα υπάρχουν πολλά ειδικά άτομα που ασχολούνται με την εκπαίδευση, οι ειδικοί δάσκαλοι, καθηγητές, αλλά κι ένα άλλο πλήθος ειδικών, επιστημόνων, για την εκπαίδευση αυτών των ατόμων με διάφορα προβλήματα, γονείς, εκπαιδευτικοί, ιατροί, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί και κοινοτικοί παράγοντες, κυρίως όμως η Κρατική Μέριμνα, ως επιτάσσει το άρθρο 16 του Συντάγματος παρ. 4): «Όλοι οι Έλληνες έχουν δικαίωμα δωρεάν παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της, στα κρατικά εκπαιδευτήρια. Το κράτος ενισχύει τους σπουδαστές που διακρίνονται, καθώς και αυτούς που έχουν ανάγκη από βοήθεια ή ειδική προστασία, ανάλογα με τις ικανότητές τους».
Ωστόσο έχουμε τόσα κρατικά, όσο και ιδιωτικά Ειδικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και Ειδικές Επαγγελματικές Σχολές. Παρατηρούμε όμως ότι υπάρχουν μεταξύ των πρώην και των νυν υπευθύνων αρκετές ιδιορρυθμίες και αντεγκλήσεις, των μεν προς τους δε.
Και τι πρέπει να γίνει; Υπάρχει λύση; Και τότε τι; Να η λύση. Κατά τη γνώμη μου (προσωπική βέβαια, αλλά και πολλοί άλλοι συμφωνούν) να καθήσουν σ’ ένα τραπέζι, όλοι μαζί, όλοι οι φορείς, να συζητήσουν τα προβλήματα κι είμαι βέβαιος ότι θα υπάρξει λύση για το καλό των ΑμεΑ και του λαού μας. Αν θέλουν, μπορεί να καλέσουν κι εμάς, όσοι ζούμε ακόμη να πούμε τη γνώμη μας και την εμπειρία μας.
Υπηρέτησα τριάντα πέντε χρόνια, όπως προανέφερα, στην Ειδική Αγωγή, για την εκπαίδευση αυτών των παιδιών και αισθάνομαι υπερήφανος για την μικρή μου προσφορά στα ειδικά άτομα, τους ειδικούς μαθητές μου. Έτσι πιστεύω, ότι υπάρχει λύση.
Να έχουμε ένα σχολείο, που να δρα συνεχώς ως ένας ζωντανός οργανισμός (χωρίς πολιτικές αντεγκλήσεις), αρμονικά, συνεργατικά και συντονισμένα. Μοναδικός του στόχος η αγωγή και η εκπαίδευση του ειδικού παιδιού και γενικά του παιδιού, ώστε να γίνουν αυτά τα παιδιά μας, ελεύθεροι, υπεύθυνοι, αξιοπρεπείς, δημοκρατικοί και παραγωγικοί πολίτες, προς δόξαν της πατρίδας μας. 

Ο Σωκράτης Μ. Οικονόμου είναι τέως Σχολικός Σύμβουλος Ειδικής Αγωγής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης.